estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

182 DUA PARTO – ÆAPITRO V
Instruante la dogmon de la plureco de l’enkorpaj
ekzistadoj, la Spiritoj do refreþigas doktrinon jam ekzistantan
dum la unua aøo de la mondo kaj konservatan
øis niaj tagoj en la intima penso de multaj homoj; sed
la Spiritoj øin prezentas al ni de vidpunkto pli racia, pli
konforma al la gradaj leøoj de la Naturo kaj pli akorda
kun la saøeco de l’ Kreinto, sen la akcesora¼oj de la
superstiæo. Notinda cirkonstanco estas tio, ke ne estas
legata nur en æi tiu libro tio, kion ili instruadis en la laste
pasintaj jaroj: antaý la publikigo de æi tiu verko,
nombraj samspecaj komunika¼oj estis ricevitaj en pluraj
landoj, kaj ili poste refariøadis en rimarkinda maniero.
Estus nun eble la oportuna okazo por æi tie ekzameni,
kial ne æiuj Spiritoj þajnas interakordi pri tiu æi punkto;
ni poste revenos al øi.
Ni ekzamenu la aferon tra alia prismo, apartigante
æian enmiksiøon de Spiritoj. Ni flanken metu æi tiujn
por unu momento: ni supozu ke æi tiu teorio ne venis al
ni de ili, kaj ke pri Spiritoj neniam estis ia ajn parolo.
Ni loku nin provizore sur neýtrala kampo, tio estas, ni
konsentu egalan probablecon al la hipotezo pri la plureco
kaj al tiu pri la unueco de la enkorpaj ekzistadoj; kaj
ni vidu, al kiu flanko nin klinos la racio kaj nia intereso
mem.
Kelkaj personoj forpuþas la ideon pri la reenkarniøado
pro la sola motivo, ke øi ne konvenas al ili: ili
diras, ke jam al ili sufiæas unu ekzistado kaj ke ili ne
dezirus komenci alian similan; estas eæ homoj, kiujn la
sola ekpenso, reaperi sur la Tero, rabiigas de indignego.
Nur pri unu afero ni ilin demandas, nome: æu ili pensas, ke
Dio aýdis ilian opinion kaj konsultis iliajn gustojn, por