estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

IV – LEØO DE MEMKONSERVADO 411
“Tion mi jam respondis, kiam mi diris, ke estas pli
merite elporti æiajn provojn de la vivo kun kuraøo kaj
memforgeso. Tia ago estas hommortigo kaj atenco kontraý la
Naturo; øi estas kulpo, kiu estos duoble punita.”
710. Ĉu en la mondoj, kies organizo estas pli
perfekta, la vivantaj estuloj bezonas nutraĵon?
“Jes, sed iliaj nutra¼oj rilatas kun ilia naturo. Tiuj
nutra¼oj ne estus sufiæe kernecaj por viaj maldelikataj
stomakoj; tiel same, iliaj stomakoj ne povus digesti viajn
nutra¼ojn.”
ĜUADO DE SURTERAJ RIĈAJOJ
711. Ĉu la uzado de la surteraj riĉaĵoj estas rajto
de ĉiuj homoj?
“Tiu rajto estas rezulto de la neceso vivi. Dio ne altrudus
devon, ne havigante la rimedojn por ties plenumado.”
712. Por kio Dio faris alloga la ĝuadon de la
materiaj havaĵoj?
“Por admoni la homon al la plenumado de sia misio,
kaj ankaý por lin elprovi per la tento.”
– Kiu estas la celo de tiu tento?
“Elvolvi la prudenton, kiu devas antaýgardi al homon
kontraý ekscesoj.”
Se la homo estus stimulata uzi la surterajn riæa¼ojn nur
de ties utileco, lia indiferenteco por ili povus kompromiti la
harmonion de la universo; Dio ligis al tiuj riæa¼oj la logecon
de l’ plezuro, kiu instigas la homon plenumi la planojn de la
Providenco. Per tiu logeco Dio volis ankaý lin elprovi per
^