estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

LIBERIØO DE LA ANIMO 285
precipe al tiuj, neniom konantaj Spiritismon: æar ili
ankoraý ne komprenas la esencon de la Spiritoj, tial
ili forte miras pro tiu fakto kaj kredas, ke ili vidas
vivantajn homojn.”
La saman iluzion spertas, æe la momento de morto, tiuj,
kiuj kredas, ke ili ankoraý vivas. Nenio æirkaý ili þajnas, en
iliaj okuloj, þanøita; la Spiritoj kvazaý havas korpojn egalajn
al la niaj; kaj sian propran korpon ili prenas por efektiva
korpo.
436. Ĉu somnambulo, vidanta malproksimen, vidas
el la loko, kie staras lia korpo, aŭ el tiu, kie
troviĝas lia animo?
“Kial tiu demando, se tiu, kiu vidas, estas ja la animo,
kaj ne la korpo?”
437. Ĉar ne la korpo, sed la animo, translokiĝas,
kiel do povas somnambulo sperti, en sia korpo,
sensacojn pri varmo aŭ malvarmo, reganta en la
loko, kie troviĝas la animo kaj kiu estas iafoje tre
malproksima de la korpo?
“La animo ne tute forlasis la korpon; øi restas æiam
altenata al la korpo per sia ligilo; øuste æi tiu estas la
transigilo de øiaj sensacoj. Kiam du personoj sin reciproke
korespondas el unu urbo al alia pere de la elektra
energio, la ligilo inter ties pensoj estas la elektro; per
æi tiu ili sin reciproke komunikas same bone, kiel se ili
estus unu æe la dua.”
438. Ĉu la uzado, kiun somnambulo faras el sia
kapablo, influas la staton de lia Spirito post
morto?