estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

88 UNUA PARTO – ÆAPITRO III
La prudento diras al ni, ke la universo ne faris sin mem
kaj ke, æar øi ne povas esti ia hazarda¼o, øi devas do esti farita¼o de Dio.
38. Kiel Dio kreis la universon?
“Uzante ian esprimon, mi diras: per Sia volo. Nenio
havigas pli bonan ideon pri tiu æiopova volo, ol jenaj
belaj vortoj de Genezo: Dio diris: Estu lumo; kaj fariøis
lumo.” 8
39. Ĉu ni povas ekkoni la manieron, kiel la mondoj
estas formitaj?
“Æio, kion ni povas diri kaj kion vi sukcesos kompreni,
estas, ke la mondoj ekestas el la plidensiøo de la materio
dissemita en la spaco.”
40. Ĉu, kiel oni hodiaŭ pensas, la kometoj estas ia
komenco de plidensiĝo de la materio, mondoj en
fazo de formiĝo?
“Jes, øuste. Sed absurdo estas kredi ilian influon;
mi volas diri, tiun influon, kiun oni vulgare atribuas al
ili; æar æiuj æielaj korpoj havas sian apartan influon sur
iuj fizikaj fenomenoj.”
41. Ĉu tute elformita mondo povas malaperi, kaj
ĉu la materio, ĝin konsistiganta, povas denove
dissplitiĝi en la spaco?
“Jes. Dio renovigas la mondojn, same kiel Li renovigas
la vivajn esta¼ojn.”
42. Ĉu ni povas scii, kiom da tempo daŭris la
8 Genezo, æap. I, par. 3, el “La Malnova Testamento”, trad. de L. L. Zamenhof.
– La Trad.