estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

374 TRIA PARTO – ÆAPITRO I
povas esti aplikata al la persona konduto de la
homo rilate sin mem. Ĉu la homo trovas en la
natura leĝo regulon pri tiu konduto kaj fidindan
gvidilon?
“Kiam vi manøas tro multe, tiam vi ekfartas malbone. Nu:
Dio havigas al vi rimedon, por mezuri viajn bezonojn. Kiam vi
superpaþas tiun mezuron, vi estos punita. Same okazas rilate
æion ceteran. La natura leøo fiksas la limon de la homaj bezonoj;
æiam, kiam homo transpaþas tiun limon, li estas punata per
sufero. Se la homo aýdus, pri æiuj aferoj, tiun voæon dirantan al
li sufiĉe!, li evitus la plimulton de siaj suferoj, pro kiuj
li kulpigas la Naturon.”
634. Kial malbono troviĝas en la naturo de la aferoj?
Mi parolas pri la morala malbono. Ĉu Dio ne
povus esti kreinta la homaron en pli bonaj
kondiĉoj?
“Ni jam tion diris al vi: la Spiritoj estas kreitaj
simplaj kaj sensciaj (115). Dio lasas al la homo elekti
sian vojon; des pli malbone por la homo, se æi tiu ekpaþas
la malbonan: lia migrado estos pli longa. Se ne ekzistus
montoj, la homo ne komprenus, ke oni povas supreniri
kaj malsupreniri; kaj, se ne estus rokoj, li ne komprenus
la ekziston de malmolaj korpoj. Estas nepre necese, ke la
Spirito ekhavu sperton, kaj por tio li devas koni bonon
kaj malbonon: jen la celo de l’ kuniøo de Spirito kun
korpo.” (119)
635. La diversaj sociaj pozicioj kreas novajn bezonojn,
kiuj ne estas samaj por ĉiuj homoj. Ĉu do la