estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

REVENO EL LA ENKORPA VIVO AL LA SPIRITA VIVO 149
de la korpo, kiam tie æesas la organa vivo. La observado
pruvas, ke, æe la momento de morto, la liberiøo de la perispirito
ne estas tuj kompleta; øi okazas laýgrade kaj pli aý
malpli rapide, laý la individuo; æe kelkaj tiu liberiøo estas
tre rapida, kaj oni povas diri, ke la momento de la morto
estas ankaý tiu de la liberiøo, kun intertempo de kelkaj
horoj; æe aliaj, precipe æe tiuj, kies vivo estis tre materieca
kaj voluptama, tiu ellaso estas tre malrapida kaj daýras
iafoje tagojn, semajnojn kaj eæ monatojn; tio tamen ne signifas,
ke en la korpo ankoraý restas ia vivoforto, aý ke reveno
al la vivo estas ebla, sed nuran inklinon reciprokan inter la
korpo kaj la Spirito; tiu inklino estas æiam proporcia al
la graveco, kiun, dum la vivo, la Spirito alligis al la materio.
Estas, en efektiveco, logike kompreni, ke, ju pli la Spirito
identiøas kun la materio, des pli malfacile li øin forlasas; kaj
ke la intelekta kaj morala aktiveco, la nobleco de la pensoj,
estigas ian komencon de liberiøo eæ dum la vivo de l’korpo:
kiam la morto alvenas, tiam la liberiøo okazas preskaý tuj.
Jen la rezultato de studoj, faritaj æe æiuj individuoj, observitaj
en la momento de ilia morto.
Tiuj observoj ankoraý pruvas, ke la ligiteco, en iuj individuoj,
inter animo kaj korpo, estas iafoje tre peniga, æar
la Spiritoj povas eksenti timegon de malkomponiøo. Æi tiu
okazo estas escepta kaj propra al iuj manieroj vivi kaj al iuj
manieroj morti; øi sin prezentas æe kelkaj memmortigintoj.
156. Ĉu la definitiva disiĝo de la animo je la korpo
povas efektiviĝi antaŭ la absoluta ĉeso de la
organa vivo?
“Æe la agonio, la animo kelkafoje jam forlasis la
korpon; al æi tiu restas nur la organa vivo. La homo jam ne
konscias pri si kaj tamen ankoraý restas al li vivbloveto.
La korpo estas maþino, kiun la koro funkciigas; øi ekzistas