estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

ENKONDUKO 29
unu el siaj piedoj, kaj kiuj tiel respondadis jes aý ne, laý
interkonsento, al la faritaj demandoj. Øis æi tiu punkto, nenio
nepre konvinkus la skeptikulojn, æar oni povus tie supozi
ian efikon de hazardo. Poste, oni ricevis pli longajn respondojn,
per la literoj de la alfabeto: la meblo faris difinitan
nombron da frapoj, rilatan al la numero de æiu litero de la
alfabeto, kaj tiel estis formataj vortoj kaj frazoj, respondantaj
al la faritaj demandoj. La øusteco de la respondoj kaj ilia
interrilateco kun la demandoj kaýzis miregon. Demandite
pri lia naturo, la mistera estulo, kiu tiel respondadis, deklaris,
ke li estas Spirito aý Genio; li eldiris sian nomon kaj donis
plurajn informojn pri sia persono. Æi tiu cirkonstanco estas
tre grava. Neniu ekpensis pri la Spiritoj por klarigi la
fenomenon; æi tiu mem malkaþis sian kaýzon. Ofte, en la
ekzaktaj sciencoj, oni elpensas hipotezojn por ekhavi bazon
por sia rezonado; sed tia ne estas la nuna okazo.
Tia procedo por korespondado estis longedaýra kaj
maloportuna. La Spirito – kaj tio estas ankaý notinda fakto –
indikis alian rimedon. Unu el tiuj nevideblaj estuloj konsilis
la almeton de krajono al korbo aý alia objekto. Tiu korbo,
staranta sur paperfolio, estas ekmovata de tiu sama mistera
potenco, kiu balancas la tablojn; sed, anstataý simpla regula
movado, la krajono faras per si mem literojn, kiuj formas
vortojn, frazojn kaj tutajn paroladojn de multe da paøoj,
temantajn pri la plej altaj demandoj pri filozofio, moralo,
metafiziko, psikologio ktp; kaj tiel rapide, kiel se oni skribus
per la mano.
Tiu konsilo estis donita samtempe en Ameriko, en
Franclando kaj en pluraj aliaj landoj. Jen la vortoj, per kiuj
øi estis donita en Parizo, la 10-an de Junio 1853, al unu el
la plej fervoraj adeptoj de la doktrino, jam de longe, ekde