estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

LA SPIRITA VIVO 199
de la homo sur la Tero; dum tiuj treniøantaj periodoj de transiøo,
atestataj de la geologiaj tavoloj; eæ antaý la ekesto de la unuaj organaj
esta¼oj, – sur æi tiu maso senforma, en æi tiu aoso, kie la elementoj
konfuziøis, estis tamen vivo; estuloj, ne havantaj niajn bezonojn kaj
fizikajn sensacojn, tie trovis rifuøon. Dio volis, ke, eæ en
tia neperfekta stato, la Tero utilu por io. Kiu do kuraøus
diri, ke, el tiom da miloj da mondoj cirkulantaj en la senlima
spaco, unu sola, unu el plej malgrandaj, perdita en tia
tumultego, havas la ekskluzivan privilegion esti loøata? Kia
estus do la utileco de la ceteraj? Æu Dio ilin eble faris por la sola celo
plezurigi la rigardon de la homoj? Absurda supozo, ne konforma al la
saøo, kiu sin manifestas æe æiuj Liaj verkoj, kaj neakceptebla konjekto,
se oni ekspensas pri tiom da aliaj mondoj, ekzistantaj ekster la vidpovo
de niaj okuloj. Neniu kontraýdiros, ke, en tiu ideo pri mondoj ankoraý
ne taýgaj por la materia vivo kaj, tamen, loøataj de vivaj esta¼oj
konvenaj al tia medio, estas io granda kaj superbela, en kio oni eble
trovos la solvon de pli ol unu problemo.
PERCEPTOJ, SENSACOJ KAJ SUFEROJ DE
LA SPIRITOJ
237. Ĉu la animo, en la mondo de la Spiritoj, havas
ankoraŭ la perceptojn, kiujn ĝi havis en ĉi tiu
vivo?
“Jes, kaj ankaý aliajn, kiujn øi ne havis, æar la
korpo estis kvazaýa vualo, ilin ombranta. La intelekto
estas atributo de la Spirito, sed tiu atributo pli libere
manifestiøas tiam, kiam nenio øin malhelpas.”
238. Ĉu la Spiritoj havas senlimajn perceptojn kaj
konojn, tio estas, ĉu ili scias ĉion?
“Ju pli ili alproksimiøas al la perfekteco, des pli ili