estis la pseŭdonimo de - Federação Espírita Brasileira

IX - LEØO DE LIBERECO 481
TEORIA RESUMO PRI LA INSTIGILO DE
LA HOMAJ AGOJ
872. La demando pri la libera volo povas esti
resumita en la jena maniero. La homo ne estas fatale
kondukata en malbonon; la agoj, kiujn li faras, ne estas al li
anticipe ordonataj; la krimoj, kiujn li plenumas, ne rezultas el
ia dekreto de la destino. Li povas, kiel provon kaj pekelpagon,
elekti ekzistadon, en kiu li estas instigita al krimo, æu de la
medio, kie li troviøas, æu de la fariøintaj cirkonstancoj; sed li
æiam decidas mem cedi aý ne. Libera volo konsistas do, dum
la spirita stato, en la elekto de la ekzistado kaj de la provoj;
kaj, dum la enkorpa stato, en la kapablo cedi aý kontraýstari
al la enpuþoj, al kiuj ni memvole nin submetis. Koncernas la
edukadon kontraýbatali tiujn malnoblajn inklinojn; øi tion
profite faros tiam, kiam øi sin bazos sur la øisfunda studado
de la morala naturo de la homo. Per konado de la leøoj, kiujn
tiu morala naturo obeas, oni fine modifos æi tiun naturon,
same kiel oni modifas intelekton per instruado kaj
temperamenton per higieno.
La Spirito, malligita de la materio kaj vaganta en
la spaco, elektas siajn estontajn materiajn ekzistadojn laý la
grado da perfektiøo, kiun li atingis, kaj precipe en tio, kiel ni diris,
konsistas la libera volo. Tiu libereco ne nuliøas pro enkarniøo;
se la homo cedas al la influo de la materio, lin sekve frakasas
la provoj, kiujn li mem elektis; kaj øuste por tio, ke ili helpu
lin venki tiujn provojn, li petas subtenon de Dio kaj de bonaj
Spiritoj. (337)
Sen la libera volo, la homo ne estas kulpa pri
malbono, nek havas meriton pro bono; kaj tio estas des
pli rekonata, æar, en la socio, oni æiam aljuøas laýdon