Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej

5277. posiedzenie Sejmu w dniu 27 października 2010 r.Projekty ustaw dotyczące reformy systemu ochrony zdrowiaMinister Zdrowia Ewa Kopaczktóre bezustannie pukają do drzwi dyrektorów zadłużonychszpitali. Od lat niestety była zła praktyka.Mówiono: warto się zadłużać, bo przyjdzie jakiśrząd, może przyjdą jakieś wybory i wreszcie ktośwpadnie na pomysł, żeby oddłużyć po raz kolejny.Te kolejne oddłużenia szpitali, proszę państwa,kosztowały nas około 20 mld zł. Mając przed sobąbardzo dokładną statystykę, powiem państwu, jakwyglądały te kolejne lata, w których szpitale zadłużałysię ponownie. Szpitale, które do tej pory byłyzadłużone, potem oddłużone, nadal są zadłużone.Porównując lata 2007, 2008, 2009 i 2010, zobowiązaniawszystkich szpitali w Polsce, w roku 2007 byłoto 9563 mln, rok później, w 2008 r. – 9979 mln, awięc dług rośnie. A co się dzieje po stronie płatnika?Czyżby nagle zabrakło pieniędzy, stąd to zadłużenieszpitali? Tu pewnie państwa zaskoczę. Rok 2007 –39 972 mln w Narodowym Funduszu Zdrowia naświadczenia medyczne, ale rok później jest to 49 194mln. Jak państwo widzicie, to jest blisko 10 mld więcej,a dług rośnie. Jeśli państwo policzycie okres od2007 r. do roku 2010, to doliczycie się co najmniej 17mld zł więcej. 17 mld zł więcej to jest nieomalże 1/3tego, czym dysponujemy obecnie na leczenie naszychpolskich pacjentów. Jeśli te 17 mld, licząc tak trochęna skróty, jest to w granicach 3,5% składki, to dzisiajwszyscy ci, którzy uważają, że podniesienieskładki o 1 punkt procentowy, czyli dosypanie dotego systemu 5 mld zł, gdyż jest to jedyne panaceumna bolączki tego systemu i bolączki polskich pacjentów,są w błędzie. Tak naprawdę w ciągu tych niespełnatrzech lat dołożyliśmy nie 1 punkt procentowy,ale 3,5 punktu procentowego. I co się wydarzyło?Czy dzisiaj pacjenci są zdrowsi, bardziej zadowoleni,mają większą satysfakcję? Odpowiedź może byćtylko jedna. To nas zmobilizowało do tego, żeby powiedzieć,że to nie w pieniądzach jest klucz, a przedewszystkim w zarządzaniu publicznymi pieniędzmijest klucz do tego, jak polski pacjent, przekraczającpróg szpitala, będzie potraktowany. Czy będzie wysyłanydo sąsiedniej apteki z receptą po leki, czy teleki będą w aptece szpitalnej. Czy będzie miał ograniczonydostęp do badań, czy mu te badania wykonają,uwzględniając potrzebę zdiagnozowania tejchoroby, z którą przyszedł.Jeśli potrafimy dzisiaj porównać to, co się wydarzyłoprzez te lata, to polska medycyna nie jest w tyle,proszę państwa. Polska medycyna się rozwija, polskamedycyna doprowadziła do tego, że zmniejszył sięwskaźnik umieralności okołoporodowej, że wydłużyłsię czas życia Polaków, że mamy dzisiaj jeden z najlepszychdostępów do PET-ów w Europie, bo znajdujemysię na trzecim miejscu wśród krajów europejskich.Tak więc składamy polskim pacjentom ofertęrównież nowoczesnej medycyny. Dzisiaj mówimy, żemamy sukcesy w tych obszarach. Dzisiaj o tym jużsię nie pamięta, ale jedną z pierwszych decyzji tegorządu i ministra było podjęcie decyzji dotyczącej wcalenie tak dużej grupy pacjentów, bo mówię o chorobachrzadkich, dzisiaj o tym nie słyszymy, nie debatujemynad tym na tej sali. Obecnie przy okazji każdejlisty refundowanej wpisujemy kolejną chorobę dorefundacji. Mówimy, że dzisiaj nie produkujemy młodocianychinwalidów, którzy są chorzy na hemofilię,bo zadbaliśmy o profilaktykę. To są wydatki mieszczącesię w tych kwotach, które przed chwilą państwupokazywałam. To jest również 9 szpitali, wktórych zainstalowaliśmy ECMO. Pamiętacie państwonie tak dawno pandemię grypy. Pamiętacie państwo,że Anglicy wozili swoich pacjentów do Irlandii,bo nie mieli takiego sprzętu. My w 9 szpitalach mamytaki sprzęt. Mamy przeszkolonych lekarzy. Dzisiajmówimy o tym, że mamy najnowocześniejszą flotęsanitarną i najlepiej rozwinięte ratownictwo przedszpitalne.Trudno o tym nie mówić, jestem z tegodumna. Dzisiaj z tego miejsca powiem polskim pacjentom,że jest wiele obszarów i wiele wykonanejpracy, zrobiliśmy kawał dobrej roboty i jestem z tegodumna. (Oklaski) Jednocześnie wiem, jakie są jeszczeniedostatki, jak daleka droga przed nami. Wiem również,że jeśli chodzi o odpowiedzialność tych, którzyprzekształcili swoje szpitale w niepubliczne zakłady,w spółki, dzisiaj mają się oni zupełnie inaczej. Dlaczegotak się dzieje, że mamy dwa identyczne szpitalepowiatowe, nawet na terenie tego samego województwa,szpital, który ma 200 łóżek, na te 200 łóżekzatrudnia on 600 pracowników, a drugi na te 200łóżek zatrudnia tylko 154 pracowników. Jeden generujedług ponad 20 mln, a drugi przynosi zysk. Zaten zysk może kupić kolejny tomograf czy nowysprzęt do badania przepływów. Kontrakty mają natomiasttakie same. W czym jest więc problem? Niema chyba takiego odważnego, który by mi powiedział,że zależy to właśnie od tego, jak zarządzamytymi publicznymi pieniędzmi. To zarządzanie jestkluczem, ta odpowiedzialność za publiczne pieniądzeto jest klucz do tego, aby polskie szpitale były odpowiedzialnei bezpieczne, przede wszystkim bezpiecznedla polskich pacjentów.Jeżeli dzisiaj mówimy: bierzecie za to odpowiedzialność,macie swoje prawa, prawo do powołaniadyrektora, prawo do tego, żeby kształtować politykępersonalną w tym szpitalu, prawo decydowania otym, jaki sprzęt w tym szpitalu będzie funkcjonował,macie również prawo do tego, jakie darowizny przyjmowaćlub też nie do tego szpitala, to ja na to mówię:oprócz tych praw miejcie też obowiązki. Tym obowiązkiemnałożonym na samorząd w myśl naszejustawy jest przede wszystkim kontrola finansówi płynności finansowej, która jest tam zapisana i nałożonana organ założycielski. Odchodzimy od obliguprzekształcenia. Wiemy, że dzisiaj w Polsce 75% długugeneruje 20% szpitali. 7,5 mld to są długi 150szpitali w Polsce. Wiemy też dokładnie, że tym projektemustawy podajemy im rękę i składamy propozycję.Nie muszą z niej skorzystać. Dzisiaj organ założycielskimoże powiedzieć: Jeśli nie mam ochotyprzekształcać swojego szpitala, to tego nie zrobię. Nie