Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej

77. posiedzenie Sejmu w dniu 27 października 2010 r.Projekty ustaw dotyczące reformy systemu ochrony zdrowia 73Poseł Marek BalickiI dwa słowa, jeśli chodzi o ustawę refundacyjną.Ten kierunek oczywiście popieramy. Mogę powiedzieć,że to jest jeden z lepiej przygotowanych projektów,ale przy okazji trzeba powiedzieć o tym, że pracenad nim rozpoczęły się w poprzednich okresach.Pani minister powiedziała, że chce się wziąć zabary z koncernami farmaceutycznymi, ale teraz paniminister nie słucha.(Poseł Tomasz Latos rozmawia z minister zdrowiaEwą Kopacz)Chcę coś dobrego powiedzieć.Wicemarszałek Jerzy Wenderlich:Pani minister, pani minister, pan poseł chce powiedziećcoś dobrego i zależy mu na tym, żeby paniwysłuchała tych słów.(Poseł Anna Bańkowska: Dlaczego pan poseł Latosprzeszkadza?)Poseł Marek Balicki:Pani minister, mówi pani o tym, że chce się paniwziąć za bary z koncernami, z firmami farmaceutycznymi,i to jest kierunek właściwy. Oczywiście,ceny leków w Polsce od wielu lat należą do najniższychw Europie, ale to nie znaczy, że nie da się tujeszcze czegoś uzyskać. Jeśli Narodowy FunduszZdrowia nie będzie musiał, tak jak w ostatnich dwóchlatach, kiedy to nastąpił dwudziestokilkuprocentowywzrost, dużo większy niż w poprzednich latach... To,że trzeba to ograniczyć, jest jasne. Chciałbym powiedziećtak. Dzisiaj głównym problemem polityki refundacyjnejsą bardzo wysokie dopłaty ze stronypacjentów. Ta ustawa, chroniąc budżet NarodowegoFunduszu Zdrowia, niestety nie poprawia sytuacjipacjentów. Nie zawiera mechanizmów, które trzebawprowadzić. Takie mechanizmy zaproponujemy w czasieprac komisyjnych, żeby pacjenci nie dopłacali ponad30%, jak to jest dzisiaj, tylko 7 czy 8%, tak jakto jest w Niemczech.W ten sposób, panie marszałku, niestety muszęzbliżać się do końca, więc powiem – będziemy głosowaćza skierowaniem wszystkich projektów ustaw dokomisji, również projektu o sieci szpitali. Uważamy,że jakiś instrument planistyczny i koordynacji wydatkówinwestycyjnych w ochronie zdrowia powinienistnieć, więc opowiadamy się za skierowaniemwszystkich projektów do komisji. Będziemy aktywniepracować w komisjach, ale na rzecz takich zmian,które będą sprzyjać lepszej realizacji wartości i zasadspołeczeństwa demokratycznego, czyli sprawiedliwościspołecznej i solidarności. Jeśli ostateczne ustawybędą w pełni respektować te zasady i będą zwiększaćspójność społeczną, to oczywiście będziemy takie rozwiązaniapopierać. Dziękuję bardzo. (Oklaski)Wicemarszałek Jerzy Wenderlich:Dziękuję bardzo panu posłowi Markowi Balickiemu.O zabranie głosu w imieniu Klubu PoselskiegoPolskiego Stronnictwa Ludowego proszę pana posłaMariana Starownika.Poseł Marian Starownik:Panie Marszałku! Pani Minister! Panie i PanowiePosłowie! W imieniu i z upoważnienia KlubuPoselskiego Polskiego Stronnictwa Ludowego mamzaszczyt zapoznać państwa z naszym stanowiskiemw odniesieniu do pakietu ustaw dotyczących regulacjiprawnych szeroko rozumianej problematykizdrowotnej.Ustawy te na pewno są dokumentami oczekiwanymi,a patrząc na problemy, z jakimi boryka się naco dzień publiczna służba zdrowia, można powiedzieć,że wręcz niezbędnymi. Jak wykazuje rzeczywistość,z obecnego stanu służby zdrowia niezadowolenisą pacjenci, narzekają organy założycielskie,daleki od zadowolenia z kondycji finansowej i organizacyjnejjest personel tych placówek. Wszyscy wokółmówimy, że konieczne są działania reformatorskieczy naprawcze, lecz nie ma jednolitej koncepcji,jakimi metodami i za pomocą jakich mechanizmówmamy reformować publiczną służbę zdrowia. W jednympunkcie panuje powszechna zgoda, że w systemieopieki zdrowotnej jest za mało pieniędzy. Jednakczy tylko brak pieniędzy jest problemem? Wydajesię, że nie, gdyż są jeszcze inne problemy, którepowinny być rozważone, rozpatrzone i załatwione,a chodzi o to, by nasza służba zdrowia spełniałaoczekiwania pacjentów. Bardzo ważna jest problematykaorganizacyjna, gdyż dzisiaj pozostawia onawiele do życzenia.Głęboka reforma powinna być przeprowadzona zrozwagą, gdyż chodzi o bezpieczeństwo zdrowotneobywateli, a jest to bardzo czuły punkt postaw i zachowańmieszkańców, pacjentów. Podam taki przykład,niedawno przeprowadzona była sonda na użytekzbliżających się wyborów samorządowych, a dzisiajgeneralnie organami założycielskimi są samorządy.Polacy wypowiedzieli się w tej sondzie, że dla nichnajważniejszym problemem, problemem numer jeden,jest zagwarantowanie bezpieczeństwa medycznegona godziwym poziomie i oczekują tego od wszelkichwładz, zarówno rządowych, jak i samorządowych.Sądzę, że jest to znak czasu, że nie wymienionobezpieczeństwa publicznego, a bezpieczeństwozdrowotne. W tym miejscu rodzi się pytanie, czyprzedłożone projekty ustaw są zgodne z oczekiwaniamiosób i podmiotów zainteresowanych tą problematyką,a szczególnie pacjentów. Na tak postawionepytanie odpowiedź nie jest prosta, gdyż w zależnościod pozycji zajmowanej w systemie różne są propozycjerozwiązań i różne oczekiwania. W tej sytuacji