Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej

5677. posiedzenie Sejmu w dniu 27 października 2010 r.Projekty ustaw dotyczące reformy systemu ochrony zdrowiaSekretarz Stanu w Ministerstwie ZdrowiaJakub Szulcjącej wszystkie zdarzenia medyczne, które w polskimsystemie ochrony zdrowia będą miały miejsce.Dyskusja o rejestrze usług medycznych, sławnymRUM-ie, toczy się w Polsce już chyba od 10 lat. Napewno to państwo pamiętają. Dlaczego rejestru jeszczenie ma, jaki ma być? Wysoka Izbo, rejestr usługmedycznych istnieje. Narodowy Fundusz Zdrowiarejestruje operacje, które dokonywane są przez poszczególnychświadczeniodawców. Różnica polega natym, że nie rejestruje ich on-line i nie ma możliwościtraktowania i przetwarzania ich w sposób kompleksowy.W polskim systemie ochrony zdrowia funkcjonujecały szereg autonomicznych rejestrów medycznych,które w żaden sposób nie spinają się w jednąwspólną całość. Kolejna różnica jest taka, że obecniew odniesieniu do niektórych rejestrów, wykazów,ciężko jest jednoznacznie stwierdzić, który jest wykazempierwotnym, a więc referencyjnym, a którywtórnym. To wszystko regulują rozwiązania zawartew projekcie ustawy o systemie informacji w ochroniezdrowia.Warto spojrzeć na to, jak sprawa ta uregulowanajest w Europie. Mamy coraz więcej przykładów dobrzezbudowanych, dobrze skoordynowanych i dobrzefunkcjonujących systemów informacyjnych ochronyzdrowia. Bardzo dobrym przykładem rozwiązaniatego – zachęcam Wysoką Izbę, szanownych parlamentarzystówdo zapoznania się z tym – jest Dania.Bardzo dobrym przykładem może być system działającyw tym momencie w Austrii. Oczywiście w tejchwili pojawia się pytanie: Skoro tam zostało coś zrobioneczy jest robione, dlaczego nie u nas? Odpowiedź:w Polsce system informacyjny ochrony zdrowia budowanyjest w ramach dwóch dużych projektów unijnychfinansowanych ze środków Programu Operacyjnego„Innowacyjna gospodarka”. Czas realizacjitych projektów to nowa perspektywa finansowa, wktórej jesteśmy, czyli 2007–2013. Jeśli chodzi o zadaniazwiązane z wykonawstwem, proces ten rozpocząłsię w roku 2008, a zakończy się z końcem roku 2014.Od roku 2015 system informacji w ochronie zdrowiapowinien już w pełni funkcjonować.Możemy zapytać też o kartę ubezpieczenia zdrowotnego.Mówiło się o niej dużo i często. Myślę, żewszyscy orientują się, co stało się na przestrzeniostatnich kilku miesięcy – Wysoka Izba, przyjmującrozwiązania zawarte w ustawie o dowodzie osobistym,uznała, że nowy dowód osobisty pl.ID, któryma być wydawany od przyszłego roku, będzie równocześniekartą ubezpieczenia zdrowotnego. Zostałotam zabezpieczone miejsce, które umożliwi zapisanieidentyfikatorów, przy pomocy których właściciel dowoduosobistego będzie mógł uzyskać dostęp do swoichdanych medycznych.Spośród celów, które przyświecały stworzeniu tejregulacji, a jest ich bardzo wiele, należy wymienićkilka. Po pierwsze, sprawnie działający system informacyjnyto w ostatecznym rozrachunku – i to jest,według mnie, najważniejsze kryterium – lepsza diagnostyka.Jeżeli bowiem lekarz będzie miał informacjeo tym, jak dotychczas przebiegało leczenie pacjenta,na co się uskarżał, jakie leki stosował, będzie miałwiększą pewność, że podejmuje właściwą decyzję,obarczoną mniejszym ryzykiem błędu. Po drugie, tozapewnienie przejrzystości systemu, a więc możliwościsprawdzenia przez płatnika czy też płatników,jakie operacje były wykonywane, a więc za co świadczeniodawcy,z którym zawarto kontrakt, należy sięzapłata. Trzeci, najbardziej istotny z celów, to możliwośćpodejmowania długofalowych decyzji. Dzisiaj,tak jak powiedziałem, mamy wiele systemów informacyjnych,wiele rejestrów w ochronie zdrowia, któredziałają w sposób rozproszony, zautonomizowany.Mamy informacje, które nie są kompletne, nie są zarządzanew sposób jednolity. To skutkuje tym, żejeśli chodzi o dane epidemiologiczne, o możliwośćuzyskania rzetelnych informacji na temat zdrowiacałej populacji – nie jednego pacjenta czy nawet dziesięciu,stu czy tysiąca pacjentów – my w dalszymciągu cierpimy na brak sensownych połączeń i relacjipomiędzy wiedzą populacyjną na temat różnych występującychchorób, częstotliwości ich występowania– chorób przewlekłych, chorób współistniejących – izależności efektywności leczenia od metod leczenia.To wszystko powinno zostać rozwiązane w przypadkuzbudowania systemu informacyjnego, do któregodziałania potrzebna jest ustawa o systemie informacjiw ochronie zdrowia.Jeżeli Wysoka Izba raczy wczytać się w tekst ustawy,to poszczególne rozdziały definiują w sposób bardzojednoznaczny poszczególne elementy składowetego systemu, a więc, po pierwsze, obie platformy gromadzeniaanalizy i wymiany danych, po drugie, sposóbdziałania systemu informacji medycznej, po trzecie,zasady tworzenia rejestrów i wykazów medycznychi zarządzania nimi, po czwarte, trzy bardzoistotne bazy: centralny wykaz usługobiorców, centralnywykaz usługodawców i centralny wykaz pracownikówmedycznych, w końcu dziedzinowe systemyinformacyjne, które w systemie informacji medycznejbędą funkcjonować, i w rozdziale 6 zasady przepływuinformacji i wymiany informacji między nimi.Tak jak powiedziałem, ten projekt, podobnie jakprojekt ustawy o działalności leczniczej, jest projektem,który posuwa nas zdecydowanie naprzód w sposobieorganizacji systemu ochrony zdrowia. I prosiłbymo jak najszybsze skierowanie do komisji i procedowanieprzedmiotowego rozwiązania. Dziękujębardzo. (Oklaski)Wicemarszałek Jerzy Wenderlich:Dziękuję bardzo panu ministrowi Jakubowi Szulcowi.A teraz proszę o zabranie głosu podsekretarzastanu w Ministerstwie Zdrowia pana ministra Marka