BALII<HANE NAZlRI Ali RlZA BEY

104
rekse ailesinin kalben güven ve emniyet hasıl edebilmeleri
için konu - komşu -vaktiyle İslam mahallelerinde
bir samirniyet vardı. Komşu, komşuya akrabası
gibi bakar, onun ·ihtiyacını kendi ihtiyacı gibi görürdü-
hısım akraba, aralarında haftalarca görüşme ve
müzakereler yapar, uzun araştırma ve soruşturmalarla,
bin müşkilatla bir ebe tedarik edilebilird.i. Ebe hanımın
resmen haberdar edilmesi, kendisine hediye olarak
birkaç okka şeker ve kahve gönderilmesi adetine
uyularak yapılırdı. Bu suretle seçilen ebe, zaman zaman
gebe kadının evine gelir ve muayenelerini yapardı.
Yaklaşık olarak doğumdan bir hafta, on gün evvel
çocuğun kundağını hazırlaması, ebenin ilk ·vazifelerindendi.
Bir de sır saklamakta emniyet kazanıp, gizli
doğuracak veyahut çocuk düşürecek kadınlara arzu
ettikleri gibi bakmaya çalışan ebeler vardı. Bunların
çoğu Musevi kadınian idi ve daha ziyade işlerini evlerinde
yaparlardı. Çocuk düşürme mevzuunda, istanbullutann
hareketleri dikkat çekici bir raddeye geldiğinden,
halk .arasında cereyan eden bu çirkin halin
men edilmesi için 1858 tarihinde hükiımetçe bazı tedbirler
kondu. Evvela doktor ve eczacılara, bununla ilgili
ilaçları vermemeleri için İstanbul Kadılığı ve dört
topluluk (üslüman, Yahudi, Ermeni, Rum) Patrik ve
Hahambaşıları tarafından yemin ettirildi. Ayrıca, mahallesi
imam ve muhtarlarınca geçim sıkıntısında olup
beş çocuktan fazla çocuğu olanlar bildirilince, bunlara
yardım yapılıyordu. Çocuk düşürenler de ihbar ediliyordu.
1861 tarihinde yayınlanan bir nizarnname gereğince,
İslam, Hristiyan ve Musevi ebelerinin Tıbbiye