BALII<HANE NAZlRI Ali RlZA BEY

202
bahar mevsiminin Cuma günleri idi. Pazar günü gidenlerin
çoğu Hıristiyandı.
Kağıthane'ye karadan ve denizden gidenlerin çoğu
Eyüp yolunu tercih ederlerdi. Eğlencesi de denizden
gidilmesinde idi. Kağıthane sefasına meraklı olanlar
gayet hafif ve narin kayıklar yaptırırlar, ikişer veya
üçer çifte olan bu kayıkiann yollu ve zarif olmasına
itina ederlerdi. Hususi kayığı olmayanlar birkaç
gün evvelinden bazı iskelelerden Cuma günü için kayıklar
kiralarlar, bilhassa gençler süslü ve narin sandallarda
kürek çekmeye özenirleııdi. Gezme günleri gönüller
ferah, kasavetten uzak, ııahat ve huzur içinde
olurdu. -Cuma günleri herkes erkenden hazırlığını görür,
karadan gidecekler araba ve hayvanlanna, denizden
gidecekler de kayıkianna binerek Kağıthane'nin
yolunu tutarlardı. Tabanlal1lna güvenenler yaya olarak
giderler, çalgıcı, satıcı, dilenciler daha evvel davranıp
muşterilerini orada beklerlerdi.
Kağıthane'nin birinci köprüsünden itibaren içeriye
doğru salıilin bir tarafı kadınlara, diğer tarafı erkeklere
ve iç kısmındaki top ağaçların altı da arabah­
Iara mahsus idi. Bu bölgelerde herkes beğendiği yere
yerleşir, gezer, yürür zevkine bakardı. Artık çayırlar,
bayırlar baştan başıa insanlarla dolar, derenin iki sahi
li de kayıklarla kapandığından yanaşmak mümkün olmaz,
kayıkları olduğu yerden kımıldatmak pek müşkül
olurdu.
Gezmeye gelenicnn çoğu yemeklerini bir gün evvelinden
hazırlardı. Kuzu söğüşü, zeytinyağlı yaprak
dolması, sütlü irriıik helvası gibi soğuk yemeklerini