BALII<HANE NAZlRI Ali RlZA BEY

284
oturdu. Zikircilerin. başı kendisine bir durak verdi,
ihtiyar başını daima salladığından kolunu, yere başını
da omuzuna dayayarak okumaya başladı. Boğuk sadasiyle
ağlar gibi söyleyişi ve müteakiben Resullullah'ın
güzelliğine taallük eden kasideleri okuyuşu sırasında
şahsına mahsus ruh okşayan nağmelerinin tesiri zikredenleri
ALLAH ALLAH diye çoşturup haykırtıyor ve istisnasız
herkes kendini başka bir alemde buluyordu.
Mukabeleden sonra merhum Şeyh Efendi'den soruşturctum
ve meşhur Külhanbeyi Derviş Hüseyin olduğunu
öğrendim. Bir de şarkı okumasını bütün hazır
bulunanlar, rica ettik. (Hüsnünde var iken ol afitabın)
şarkısını okudu ve ayrıca kendi seçtiği (Madraya vardın
mı) şarkısını da ilave etti. İcra ettiği inletici ve
ince nağmelerin taklidi kabil olamaz. Hasılı bu ihtiyarın
musiki üslubu ve söyleyiş tarzı kadar hazin ve
rikkatli bir tarzda okuyana hala tesadÜf edemedim.
Kendisi söyledi; Ayasofya Kürsü Şeyhi merhum Ömer
Efendi (bu adamı pamuklara sanp öyle muhafaza etmeli)
demiş. Saray'a dahil oluşunu da kendisi şöyle
nakl ve hikaye etti: Bir kış akşamı idi, Gedikpaşa
Hamarnı külhamndan arkadaşlarla Balıkpazan'na inip
bir sandal çaldık ve uskumru avına çıktık. Sarayın
önünde balık avlarken dalgınlıkla kuzu'yu okumuştum.
Saraydan üç çifte bir kayık indi. Yukarı aşağı gidip
kimseyi bulamayınca yanımıza geldi, muzip bir arkadaşım
suallerine cevaben benim okuduğumu söyledi.
İnkara mecalim yoktu, yalvardım yakardım olmadı.
Beni kayığa aldılar, üstüm başım ıslak ve yırtık pır­
.tık elbiselerimle saraya götürdüler. Büyük bir sofada
bana yine. kuzu'yu okuttular, ondan sonra Endenm'a