BALII<HANE NAZlRI Ali RlZA BEY

164
İşte gündüzleri cainilerin ziyareti, bedesten ve ca·
mi sergilerinin gezilmesi, yaşltiann ve arbaşlılann
Kalpakçılarbaşı, Beyazıt ve Şehzadebaşı gibi caddelerli
gezilmesi de gençleı in elencesiydi. Akşamlan birbir
lerini iftara davet ve geceleri kahvelerde topnıp soh
bet etmek veya oyun oynamak da başka bir elencc
teşkil ederdi.
Aksaray, Şehzadebaşı, Tophane gibi caddelerde ra·
. mıazan geceleri insan bir ceryana kapılır, adeta hesaplı
adım atmak icab ederdi.
O zamanlar caddeler daha
dar ve e bürü olduğundan dolayı, omuz kakmasından,
dirsek çarpmasından, ayak çiğnemesinden kurtulmak
mümkün olmaz, hele dalgın bulunmaya hiç gelmezdi.
Alabildine yüriiyenlerden birinin çarpmasiyle
insan sendeleyip, şerbetçi tablasına çarpar,
manav
dükkanlannın önüne atılmış karpuz kabukianna basarak
ayaı kayar, düşer, yaya kaldınmlarına çıkmak da
mümkün olamaz, çünkü kahveciler, çaycılar iskemle ve
sandalyelerle doldurmuş olurlardı.
Büyük caddelerde ve bazı boş arsalarda, denne
•
çatma barakalarda Pandomima ve atcambazı tiyatrolannın
orkestralan, orta oyunlarının zurna gürültüleri,
hovarda kahvelerinin darbuka, çifte nara, klarnet patırtılan,
çaycılann (buyurun beyim) sesleri, (haniya buz
gibi limonatam) barışları, hayale, karagöze davetleri
devam ederdi. Çaycı ve berber dükkanlannın önündeki
sandalyalarda oturan beyler ve efendiler arasında
(İskilip hamndaki incesaz hakikaten çok güzel, hele
keman taksimi insanı mest ediyor... Bugünkü Ceride-i
Havadis'i -Havadis Gazetesi- okudunuz mu?) sözleri