BALII<HANE NAZlRI Ali RlZA BEY

'Meczuplar, Sebilciler
Yakın zamanlara kadar
meczuplar güruhundan
birçok adamlar cuma günleri ve kandil geceleri Eyüp'
te toplanırlardı. · Toplantı yerleri
Akgömlek Mehmet
Efendi mezarı ile Beşir Ağa türbesinin yanları idi. Bunlar,
dilenci kıyafetinde, perişan kimseler'di.
Kimileri
güpegündüz elinde koca bir fener olduğu halde dolaşır,
kıi.mi de çubuk içerek gezer; bir başkası yalınayak,
başı açık, durmaksızın koşardı. O bir elinde bir asa,
ayanda yüks'ek nalınlar olduğu halde ağır ağır gidip
gelir, bazısı hiç söz söylemez, suskundur . Bir diğeri ise
bir şeyler söyler, barır durur. Öteki mütemadiyen başını
sallar, dervişlik eder. Hepsinin üstleri başlan pis
ve kirlidir. Şunun bunun kolundan çekerek para is-
.
terJer. Süslü ve kibar hanımlar böylesine kirli ellerin
üstlerine sürüldüğünü istemezler, lakin vesveseye kapılmış
olmaktan da çekinerek hareketlerine engel otmazlardı.
Bir zararları dokunmasın diye para da verirlerdi.
Bir vakitler, mübarek günlerde, tahta sedye üzerinde
Eyüp Camii şadırvan avlusunda bulunmayı adei
edinmiş (Eyüplü Yatalak Efendi) derler. kötürüm bir
adam vardı.
Tevekkül ehlinden bir kısım halk bu
adamdan medet umar, sedyesi çevresinde öbek öbek
P: 6