BALII<HANE NAZlRI Ali RlZA BEY

222
riocağı yoldaşlarından bir ağa çağırarak kervanımıza
rehberlik et.tirirdik. Yolda gerekli gördüğümüz yerler·
de yemek · yer ve dinlenirdik.
yolculuk yapardık.
Böylece eğlenceli bir
Büyükdere yoluyla dönüldüğü yıllarda (1) çayırın
sahil boyunda bulunan seddin üzerinde yemekler yer,
sonra tekrar arabalara binerdik.
Yolda . zümrüt gibi çimenler, sarı, mor ve pembe
çiçeklerin çekiciliği, bir tarafta da göklere yükselen
orman ağaçlarının taze yaprakları arasında bülbülle·
ri n uzun demler çeken derin. nağmeleri hepimizi
mest ve hayran ederdi.
Bentlere gitmeyi alışkanlık haline getirenler hoş
sohbet zatlar olduğu için o zamanlar kalbler ferah,
gönüller rahat olduğu için bentlerin her birinde ormanların
koyu gölgelerinde ne lezzetli alemler edilmiş,
ne şen ve mutlıı günler geçirilmişti.
Geçmiş zaman olur ki hayali cihan değer.
Bugün yerle bir olan o nadir kişilerin hayali hala
batınindan çıkmamıştır.
· Benim gibi yaşları ilerlemiş olanlar ömürlerinin
gamlı geçen günlerini
yaşanmamış sayarak üzülürler.
Hatta o mutsuz günlerin hatırlanınası bile kendilerini
üzer. Ama yine de hayatlarında geçirdikleri güzel
zamanlannı hikaye etmekten de zevk alırlar. Çünkü
en tatlı eğlenceler arasında geçen neş'eli zamanlarının
hatıralarıdır.
(1) Bu yol 1870 yılında yapılmıştır. Açılış merasimi Ma·
yıs içinde bir Cuma gününe rastlaşılarak ormanda
Vükelaya parlak bir ziyafet verilmişti