BALII<HANE NAZlRI Ali RlZA BEY

Dilenciler
İstanbul'da dilenciliği sanat edinmiş olanlar iki
türlüdür. Bunlardan birinci kısma gi.r:enler sürekli, ikinci
kısımdakiler ise geçici dilencilerdir. Sürekli dilenciler
yerli olup 60 yıl önce yapılan nüfus sayımında müslim
ve gayrimüslim umumi miktarı (2700) kişiye ulaştığı
anlaşılmıştır. Taşrab gel -geç dilenciler bu hesaba dahil
değildir. Bu sebple miktarı tahmin edilemiyor.
Dilencilerin dileome tarzları çeşitlidir. Bir takımı
kasidecidir. Mahalle aralarında, cami avlularında dolarlar;
yüksek sesle kaside ve maval okurlar. Körler,
gören arkadaşlarının yedeğinde gererler.
Körlerden
tek başına gezenleri de vardır. Böyleleri , hiç görmedikleri
halde İstanbul'un tenha ve kalabalık sokaklarını
pek iyi bilirler. Gezerken de ağızları bir dakika durmaz,
mütemadiyen söylerler. Bu kasi.decilerin çoğu
Araptır. Arap olmayanlan da sözlerini Arap şivesine
benzeten Çingenelerdir. Birtakım dilenciler de cami
kapılarını, sokak başlarını, işlek caddelerin köşelerini
kendilerine durak edinmişlerdir. Bunlar yaşlı, sakat,
kör veya bakar kör, topal, oturup kalkmaya mecalleri
olmadığından bütün gün yerlerinden ayrılmazlar.
Bu gibilerin
devamlı olarak durdukları yerlere
kendi aralarında (Gedik) derler. Muharrem ayında so-