BALII<HANE NAZlRI Ali RlZA BEY

160
ran mevki sahibi ve kibar tanıdıklarının yanına gelirler,
onları etekliyerek, riyakar cümlelerle, çeşitli şaklabanlıklar,
dalkavukluklar yaparlar, karşılarındakileri
tuhaflık ve hazır cevaplılıklarla güldürerek, tesbih, çubuk,
ağızlık gibi hediyeler satın aldır.ırlardı. Bu gibi
adamlar sonraları tütün sergisinden tütün ve sigara
l)aketleri hediyesine kadar tenezzül eder oldular.
Hereke ve Feshane fabrikalarının dokuduğu kumaşları
sergileyen yerlerle, Çinli tüccarların Çin'den
getirdikleri çay, yemek ve sofra takımları ile, İran ve
yerli dokuma halı, kilim ve seccade sergilerinde de çok
güzel eserler bulunurdu.
İşte camiler de hele Beyazıt ve Fatih Camiinir:ı içi
ve dışı halkla hıncahı·nç dolu olduğu gibi, Sultanahmet
ve Şehzade, Laleli Camileri de kadınlarla dolar ve bütün
gün evvela Kapahçarşı, sonra Beyazıt Meydanı ve
daha sonra Şehzadebaşı Direklerarası caddeleri kadın
erkek yayalar ve arabalılardan geçilmez bir halde kalabalık
olurdu. Zeynep Hanım konağından Şehzade karakoluna
kadar arabalar ve yayalar durmadan piyasa
ederlerdi.
Ramazanda konuşulan sözlerin hemen hepsi, falan
camide falan hafızın sesi çok güzel. falan yerdeki
.hatibin hutbesine doyulmuyor, falan hocanın münasebetsizliği
çekilmez gibi sözlerdi. Bir vakitler Beyazıt
Caii şerifinde Kayserili bir vaiz türemişti. Herif gayet
şaklaban olduğundan, çok kişi eğlenmek için onun
vaazına koşarlardı. Vaiz sırasında (rakıya verin ağızlar,
tütüne verin savrun, hocaya gelince bağırın, alın
mı cenneti) diye elini rahleye vurur bağırır, herkesi