ZELFSTURING ONDER ZEIL - WINDPILOT
ZELFSTURING ONDER ZEIL - WINDPILOT
ZELFSTURING ONDER ZEIL - WINDPILOT
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
om te reven bijvoorbeeld) duidelijk. Bij te veel loefgierigheid zie je de helmstok voortdurend<br />
werken.<br />
Soms is bij een specifiek ontwerp een hydraulische stuurinrichting essentieel, bijvoorbeeld<br />
als er op de boot meerdere stuurstanden zijn. Alleen onder bepaalde voorwaarden is een servopendulumroer<br />
toe te passen bij hydraulische besturing (zie Hydraulische wielbesturing, p .19),<br />
zodat daar een hulproersysteem of een dubbelroersysteem noodzakelijk is. Hier is een<br />
betrouwbare manier om het hydraulische systeem te blokkeren en het hoofdroer te fixeren een<br />
absoluut kritische voorwaarde. Als het hoofdroer door de golven wordt bewogen, is de<br />
windvaanstuurinrichting waardeloos. Eventueel kan het hoofdroer worden gefixeerd door de<br />
noodhelmstok vast te zetten, maar dit maakt de operatie erg omslachtig, omdat iedere keer als<br />
de trim van het hoofdroer moet worden aangepast, de noodhelmstok moet worden losgemaakt.<br />
Idealiter moet het hoofdroer een goede balans hebben. Dit houdt de benodigde stuurkracht<br />
laag, vergroot de gevoeligheid van de windstuurvaan en bespaart energie in geval van een<br />
stuurautomaat.<br />
Bij de lay-out van het achterdek moet er rekening worden gehouden met het feit dat een<br />
windvaan beter werkt naarmate hij minder turbulentie ondervindt. Banken, reddingvlotten,<br />
spatschermen in de zeereling, hoge opbouwen dichtbij het hek etc. verminderen de<br />
gevoeligheid van de windvaan. Sprayhoods en soortgelijke uitstekende structuren op een<br />
grotere afstand van het hek geven zulke problemen niet aangezien geen enkele boot hoger vaart<br />
dan 35° aan de wind, en er binnen deze hoek vanuit de positie van de windvaan alleen maar<br />
open zee is.<br />
De bouten waarmee een windstuurvaan is gemonteerd, moeten altijd vanaf de binnenkant<br />
van de boot bereikbaar zijn. Er moet voor worden gezorgd dat ze niet aan het oog worden<br />
onttrokken als er onderdeks in het achterschip wordt gewerkt aan bijvoorbeeld de intimmering<br />
van een achterhut. Als je een systeem op een bestaande boot wilt monteren en de achterkajuit<br />
een houten betimmering heeft, is het de beste manier om de gaten voor de bouten van buitenaf<br />
door de huid en de betimmering heen te boren en daarna van binnen uit met een gatenzaag het<br />
hout rondom de gaten weg te zagen. Als het systeem is gemonteerd, kunnen de gaten weer met<br />
hout worden afgedekt, waardoor de bouten niet zichtbaar maar wel snel bereikbaar zijn.<br />
De gewenste vorm voor de spiegel is bij de bouw van een nieuwe boot ook van groot<br />
belang. Moderne spiegelvormen met een geïntegreerd zwemplatform (de zgn. sugar scoop) zijn<br />
voor de installatie van een windvaanstuurinrichting ideaal zolang het platform niet te ver naar<br />
achteren uitsteekt, waardoor montage meer moeite kost. Dubbele roersystemen kunnen zelfs<br />
zodanig worden geïnstalleerd dat het hulproer binnen het platform valt, doordat de schacht van<br />
het roer door het platform heen steekt of – nog beter – door in het platform aan de achterkant<br />
een diepe inkeping te maken. In elk geval blijft het pendulumgedeelte vrij van het<br />
zwemplatform en kan het eenvoudig uit het water worden geklapt.<br />
Nog een overweging voor eigenaren die de bedoeling hebben om de achterhut als<br />
eigenaarshut in te richten: de aandrijving van een stuurautomaat die rechtstreeks op het<br />
roerkwadrant onder het bed aangrijpt kan nogal lawaaierig zijn. Het is voorgekomen dat zeilers<br />
door het lawaai van de stuurautomaat uit hun kooi zijn verdreven. Mechanisch-lineaire<br />
aandrijvingen maken veel meer lawaai dan hydraulisch-lineaire aandrijvingen.<br />
Te veel zeilers wachten tot op het allerlaatst met hun besluit om een<br />
windvaanstuurinrichting te monteren. Tegen die tijd, vlak voor het vertrek, zit het achterschip<br />
al helemaal vol en moeten er allerlei compromissen worden bedacht om ruimte te maken voor<br />
de vaan, iets wat zowel de eigenaar als de bouwer slapeloze nachten bezorgt. Toch ligt het niet<br />
altijd aan de eigenaar. Sommige boten hebben allerlei bijzondere vormen waardoor extra werk<br />
bij de montage en extra (zware!) ondersteuningsconstructies nodig zijn. De moraal van het<br />
verhaal is: denk vooruit bij het ontwerp van het achterschip! Wijzigingen naderhand zijn erg<br />
moeilijk uit te voeren en leiden tot compromissen die niet bevorderlijk zijn voor de esthetiek.<br />
98