Richtlijn Diagnostiek en behandeling Acute Diverticulitis van het Colon

104
Probiotica
Tursi et al (2007) deden een pilot studie bij 30 patiënten (19 mannen, 11 vrouwen, gem. leeftijd 60,1
jaar (spreiding 47–75 ), die recent een ongecompliceerde diverticilitis doormaakten. Zij vergeleken een
combinatie van Balsalazide en/of VSL#3 (een probioticamix van voornamelijk Lactobacillus en de
Bifidobacteriën) ter preventie van een recidief diverticulitis. Groep A werd behandeld met Balsalazide
2,25 g per dag gedurende 10 dagen per maand en VSL#3 gedurende 15 dagen per maand. Groep B
kreeg alleen VSL#3 gedurende 15 dagen per maand. Het primaire eindpunt was het aantal recidieven
binnen 1 jaar. Secundair eindpunt waren de klachten van patiënten.
In beide groepen viel na 6 maanden één patiënt uit. Eén patiënt uit groep A (7%) had een recidief na
10 maanden follow-up. Aan het einde van de follow-up waren in groep A 11 patiënten volledig
symptoomvrij (73%), terwijl 2 patiënten klaagden over milde intermitterende klachten (13%). In
groep B hadden twee patiënten (13%) een recidief in respectievelijk de 5e en 8ste maand. Aan het
einde van de follow-up waren 8 patiënten volledig symptoomvrij (60%), 2 patiënten hadden milde
intermitterende klachten (13%), 1 patiënt (7%) had milde aanhoudende klachten. Geen van de
patiënten had bijwerkingen. De auteurs concludeerden dat de combinatie van probiotica en
ontstekingsremmende medicatie de voorkeur heeft boven probiotica alleen ter preventieve van
aanvallen van ongecompliceerde diverticulitis van het colon.
Dughera et al (2004) voerden een prospectief gerandomiseerde studie uit onder 83 patiënten (31
mannen, 52 vrouwen; gem. leeftijd 64,3 jaar (spreiding 49-78) die tenminste twee maal een recidief
diverticulitis hadden gehad binnen één jaar. De diagnose diverticulitis was bevestigd door middel van
colonscopie en/of een dubbel contrast colon-inloop foto. De diagnose diverticulitis was gebaseerd op
klachten als buikpijn, koorts en/of diarree geassocieerd met verhoogde ontstekingsparameters
(leukocytose >7500/mm 2; BSE > 20 mm/uur en/of een CRP > 3 mg/l). Tijdens de acute fase
werden alle patiënten behandeld gedurende 7-14 dagen met rifaximine of ciprofloxacine per os, totdat
de klachten verdwenen of de ontstekingsparameters normaliseerden. Na herstel werden 43 patiënten
(Groep A) behandeld met Colifagina S 2 maal daags 5 ml, gedurende 2 weken. Deze behandeling
werd twee maal herhaald na respectievelijk 2 en 3 maanden. Colifagina S is een polybacterieel lysaat
dat 80x10 9 Escherichia coli (strains 01, 02, 055, 0111) en 1x10 9 Proteus vulgaris bevat. De controle
groep bestond uit 40 patiënten (groep B) die geen verdere behandeling kregen. Alle patiënten
ontvingen adequate dieetmaatregelen. Zeven van de totaal 83 patiënten (8,4%) hadden een recidief
binnen 3 maanden na start van de studie, 2 patiënten uit groep A (4,6%) en 5 uit groep B (12,5%)
(p