Richtlijn Diagnostiek en behandeling Acute Diverticulitis van het Colon

210
Werkwijze ontwikkeling indicatoren op basis van de richtlijn
De door de werkgroep ontwikkelde indicatoren hebben tot doel om de eigen zorgverlening te kunnen
meten en zo verbetermogelijkheden op te sporen. Het zijn dus indicatoren die gebruikt kunnen
worden door een individuele arts of een maatschap of afdeling. De indicatoren zijn niet opgesteld ter
externe verantwoording. Aanbevelingen die processtappen beschrijven die het meest relevant zijn
voor de uitkomst van de patiëntenzorg en daarnaast berusten op voldoende wetenschappelijk bewijs,
zijn geschikt om indicatoren te ontwikkelen. Verder moet de aanbeveling uit te drukken zijn in
meetbare termen (bijvoorbeeld: een percentage).
De werkgroep heeft een selectie gemaakt uit de aanbevelingen. Daarbij heeft de vraag centraal gestaan
of op de betreffende onderdelen ‘winst’ is te behalen ten opzichte van de uitgangssituatie. De
volgende stap in de indicatorontwikkeling is het benoemen van de concrete indicator uit de gekozen
aanbevelingen. Tot slot moeten praktijktests uitwijzen hoe betrouwbaar de ontwikkelde indicatoren
zijn: leiden herhaalde metingen tot dezelfde resultaten en ondersteunen de resultaten de evaluatie en
besluitvorming in het kwaliteitsbeleid?
De werkgroep heeft vastgesteld dat er maar 1 indicator te extraheren is uit deze richtlijn. De moeilijkheid zit hem met
name in het acuut zijn van de diverticulitis.
Aanbeveling:
• Indien beeldvorming is geïndiceerd bij de diagnostiek van patiënten met klinische verdenking
op acute diverticulitis, dan is echografie het onderzoek van eerste keuze. Bij een negatieve of
inconclusieve echografie is een CT scan geïndiceerd.
• Bij ernstig zieke patiënten en bij patiënten met de verdenking op een gecompliceerde
diverticulitis is een CT scan het beeldvormend onderzoek van eerste keuze.
Indicator:
Het percentage patiënten dat geopereerd wordt vanwege acute diverticulitis zonder
voorafgaande beeldvorming (echo en/of CT).