Richtlijn Diagnostiek en behandeling Acute Diverticulitis van het Colon

Wilson, R.G., Smith, A.N., Macintyre, I.M. (1990). Complications of diverticular disease and non-steroidal
anti-inflammatory drugs: A prospective study. Br J Surg,Oct;77(10), 1103-4.
5.2.2 Gecompliceerde diverticulitis
Inleiding
De meeste patiënten met een acute diverticulitis kunnen conservatief behandeld worden. Deze
behandeling is meestal succesvol en de mortaliteit is laag. Door het optreden van complicaties neemt
de kans op overlijden toe (John et al, 2007; Chapman et al, 2005; Alvarez et al, 2009).
De behandeling van patiënten met een (dreigende) sepsis of orgaanfalen ten gevolge van een acute
diverticulitis, moet conform de richtlijn van de “Surviving Sepsis Campaign” zo snel mogelijk worden
gestart met resuscitatie, het geven van breed spectrum antibiotica en het opsporen en elimineren van
de bron van (dreigende) sepsis (Dellinger, 2008; Richtlijn behandeling van ernstige sepsis en septische
shock; Rivers et al, 2001; Lin et al, 2006). In deze gevallen is altijd een CT scan van de buik
geïndiceerd om de diagnose te stellen en de problemen in de buik in kaart te brengen.
Het is aangetoond dat bij patiënten met een peritonitis met een (dreigende) sepsis de resultaten van
de behandeling sterk verbeteren als in een vroeg stadium gestart wordt met de behandeling die bestaat
uit resuscitatie, intraveneuze antibiotica en eradicatie van het septisch focus (Rivers et al 2001; Linn et
al, 2006; Dellinger, 2008).
De vraag waar deze paragraaf op in gaat is: op welke wijze moet een gecompliceerde acute
diverticulitis worden behandeld?
5.2.2.1 Hinchey Ib en II
Samenvatting van de literatuur
Over de behandeling van patiënten met abcesvorming ten gevolge van een acute diverticulitis
(Hinchey stadium Ib en II) bestaat geen consensus.
Ambrosetti et al (2005) deden in de periode 1986-1997 een prospectief onderzoek bij 465 patiënten
met een acute diverticulitis (zie tabel 5.2.2.1). De gemiddelde leeftijd was 64 jaar (spreiding 24–97
jaar). Bij alle patiënten werd de diagnose met behulp van een CT scan gesteld. Tachtig (17,2%)
patiënten hadden een abces, hiervan hadden 47 patiënten een pericolisch abces dat bij 29 patiënten
was gelokaliseerd in het kleine bekken. Vier patiënten met een abces elders in de buik werden direct
geopereerd. De overige 76 patiënten werden conservatief behandeld met breedspectrum antibiotica.
Indien het klinisch beeld niet verbeterde, dan werd de indicatie voor percutane drainage gesteld,
indien de radioloog dit technisch mogelijk achtte.
79