Richtlijn Diagnostiek en behandeling Acute Diverticulitis van het Colon

More documents

Recommendations

Info

Dezelfde groep heeft een multicenter gerandomiseerde trial verricht bij patiënten met ongecompliceerde diverticulitis, in voornamelijk Zweedse centra (Chabok et al, 2012). Een aantal van 623 patienten met een CT diagnose van ongecompliceerde diverticulitis werd gerandomiseerd voor behandeling met of zonder antibiotica. Follow-up duur was 1 jaar en uitkomstmaten waren complicaties en recidief diverticulitis. In beide groepen werd een recidiefpercentage van 16% gevonden. Ook het optreden van abcessen of perforaties en de opnameduur in het ziekenhuis verschilden niet. Toedieningwijze antibiotica Ridgeway et al (2008) voerden een prospectief gerandomiseerd onderzoek uit, waarbij de effectiviteit van antibiotica per os (N=41) werd vergeleken met intraveneus toegediende antibiotica (N=38) bij patiënten met een milde diverticulitis coli. Er werd een combinatie van clindamycine en metronidazol gebruikt. De diagnose diverticulitis werd gesteld op klinische gronden. De twee groepen waren vergelijkbaar wat betreft demografische kenmerken en ontstekingsparameters. De primaire uitkomstmaat was genezing. Verdwijnen van buikpijn (gemeten met de Wexford tenderness score), de opnameduur en het noodzakelijk worden van intraveneuze toediening van de antibiotica, werden gebruikt als surrogaatmarkers voor de primaire uitkomstmaat. Na 3 dagen was er geen verschil in Wexford score tussen de groep behandeld met orale antibiotica en de groep behandeld met intraveneuze antibiotica (1.26 versus 1.20, P=0,79). Ook de opnameduur verschilde niet significant tussen beide groepen (5,5 versus 6,6 dagen; P=0,12). Er was een 100% succespercentage van beide behandelingen. Hoewel de studie van Ridgeway et al (2008) goed uitgevoerd is, werd de diagnose alleen gesteld op klinische gronden, wat het gevaar meebrengt dat patiënten met andere diagnosenn geïncludeerd zijn, wat de generaliseerbaarheid van de studie beperkt. Shug-Pass et al (2010) vergeleken de werkzaamheid van een 4 dagen durend regime met een 7 daags regime van intraveneuze antibiotica (Ertapenem), bij patiënten met een ongecompliceerde diverticulitis coli. De diagnose werd gesteld met behulp van CT scan. Er werd geen significant verschil in succespercentage gevonden tussen de 4 dagen groep en de 7 dagen groep (47 van 50 (94%) versus 54 van 56 (96,2%)). De opnameduur was wel significant korter in de 4 dagen groep (7,8±2,8 versus 9,7±3,2 dagen; P=0,002). De auteurs vermelden geen powerberekening. De power van de studie is waarschijnlijk te laag om tot een zekere conclusie te komen. De resultaten moeten dus voorzichtig worden geïnterpreteerd. Indicaties voor het geven van antibiotica Er zijn geen studies in de literatuur die de indicaties voor het geven van antibiotica bij diverticulitis coli adequaat onderzoeken. De studie van Hjern et al (2007) is de eerste en tot nog toe enige studie 72
die de effectiviteit van antibiotica onderzoekt bij patiënten met diverticulitis. Aangezien er in de studie van Hjern et al (2007) in de groep die met antibiotica werd behandeld significant meer patiënten met een ernstige vorm van diverticulitis (volgens de Ambrosetti CT classificatie) zaten, welke bovendien significant hogere ontstekingsparameters en temperatuursverhoging hadden, kan hieruit niet de conclusie getrokken worden dat bij deze subgroep antibiotica achterwege gelaten kan worden. Bovendien faalt bij patiënten met een gecompliceerde diverticulitis het conservatieve beleid vaker, dan bij patiënten met een ongecompliceerde diverticulitis (Ambrosetti et al, 1997). Conclusies Niveau 3 Er is geen bewijs dat het routinematig geven van antibiotica effect heeft op het beloop van ongecompliceerde diverticulitis coli. A2 Chabok, 2012 B Hjern 2007 Niveau 3 Als antibiotica worden voorgeschreven bij een ongecompliceerde diverticulitis coli lijken orale antibiotica even effectief als intraveneuze antibiotica. B Ridgeway 2007 Niveau 3 Als antibiotica intraveneus worden gegeven bij een ongecompliceerde diverticulitis coli lijkt 4 dagen therapie even effectief als 7 dagen. B Shug-Pass 2010 Overige overwegingen Gezien de potentiële bijwerkingen, de kosten en het steeds groter wordende probleem van antibioticaresistentie, is de werkgroep van mening dat men in zijn algemeenheid terughoudend moet zijn met het geven van antibiotica. Dit wordt ondersteund door het prospectief gerandomiseerde onderzoek van Chabok et al (2012). In individuele gevallen kan het klinische toestandsbeeld van een patiënt met ongecompliceerde diverticulitis coli er aanleiding toe geven toch te starten met antibiotica. Hierbij kan bijvoorbeeld gedacht worden bij een beeld van gegeneraliseerde infectie (temperatuur >38,5 0 C, zieker worden of klinische verdenking op bacteriemie/sepsis) en bij immuungecompromitteerde patiënten. Er bestaat geen literatuur om onderbouwd richting te geven 73
Page 1 and 2:
Diagnostiek en behandeling acute di
Page 3 and 4:
Samenvatting van de aanbevelingen O
Page 5 and 6:
• De werkgroep is van mening dat
Page 7 and 8:
Samenstelling van de werkgroep •
Page 9 and 10:
5.2 Behandeling ...................
Page 11 and 12:
Aan richtlijnen worden steeds meer
Page 13 and 14:
wetenschappelijk bewijs is vervolge
Page 15 and 16:
De richtlijn zal alleen beschikbaar
Page 17 and 18:
Diverticulitis coli: Ontsteking van
Page 19 and 20:
2.3 Epidemiologie Prevalentie diver
Page 21 and 22: colon tot gevolg hebben resulterend
Page 23 and 24: Hinchey, E.J., Schaal, P.G., Richar
Page 25 and 26: Hoofdstuk 3 Het natuurlijk beloop v
Page 27 and 28: de groep geopereerde patiënten kwa
Page 29 and 30: Niveau 3 Er zijn aanwijzingen dat d
Page 31 and 32: jongere patiënten sneller te opere
Page 33 and 34: estaande uit patiënten na orgaantr
Page 35 and 36: Niveau 3 Er zijn aanwijzingen dat h
Page 37 and 38: Literatuur Acosta, J.A., Grebenc, M
Page 39 and 40: Pittet, O., Kotzampassakis, N., Sch
Page 41 and 42: leucocytengetal (12,1 [95%CI 11,4 -
Page 43 and 44: met de klinische verdenking op een
Page 45 and 46: Aanbevelingen Bij driekwart van de
Page 47 and 48: Colon inloop foto In het verleden w
Page 49 and 50: ekken bevindt en lastig middels tra
Page 51 and 52: Om optimaal gebruik te maken van de
Page 53 and 54: diverticulitis adequaat kan worden
Page 55 and 56: patiënt met de verdenking op een d
Page 57 and 58: Halpenny, D.F., McNeil, G., Snow, A
Page 59 and 60: Verbanck, J., Lambrecht, S., Rutgee
Page 61 and 62: onderzoek naar de risico’s van vr
Page 63 and 64: Conclusies Niveau 3 Er is onvoldoen
Page 65 and 66: Hoofdstuk 5 Preventie en behandelin
Page 67 and 68: 5.2 Behandeling 5.2.1 Ongecomplicee
Page 69 and 70: 5.2.1.1 Dieet Inleiding Zestig jaar
Page 71: Literatuur Carlson, A.J., Hoelzel,
Page 75 and 76: Hjern, F., Josephson, T., Altman, D
Page 77 and 78: NSAID’s In meerdere studies is ee
Page 79 and 80: Wilson, R.G., Smith, A.N., Macintyr
Page 81 and 82: Tabel 5.2.2.2 Resultaten van de beh
Page 83 and 84: Siewert et al (2006) onderzochten r
Page 85 and 86: Niveau 3 Er zijn aanwijzingen dat p
Page 87 and 88: Indicatie voor operatie De indicati
Page 89 and 90: Mäkelä, J.T., Kiviniemi, H.O., La
Page 91 and 92: stoma) werd vergeleken met een HP.
Page 93 and 94: Zingg et al (2010) vergeleken in ee
Page 95 and 96: Aanbevelingen Bij hemodynamisch sta
Page 97 and 98: colonresectie. Hoewel de resultaten
Page 99 and 100: 5.3 Voorkomen van recidief Inleidin
Page 101 and 102: 101 Conclusie Niveau 3 Er zijn aanw
Page 103 and 104: 103 5.3.2 Medicamenteuze behandelin
Page 105 and 106: 105 Conclusies Een combinatie van 5
Page 107 and 108: 107 Hoofdstuk 6 Indicatie voor oper
Page 109 and 110: 109 tweede episode van diverticulit
Page 111 and 112: 111 van een sigmoidresectie. Hierbi
Page 113 and 114: 113 In totaal werden 104 patiënten
Page 115 and 116: 115 Zowel in de eerste analyse van
Page 117 and 118: 117 Gervaz, P., Inan, I., Perneger,
Page 119 and 120: 119 Voor het classificeren van acut
Page 121 and 122: 121 parameters en Medline, Clinical
Page 123 and 124:
123 14 12 or 13 5477 15 (diet* or f
Page 125 and 126:
125 75 67 or 74 936453 76 40 and 75
Page 127 and 128:
127 lichamelijke Pubmed (("divertic
Page 129 and 130:
129 1. ............................
Page 131 and 132:
Referentie Mate Studie type n Follo
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Natuurlijk beloop ongecompliceerde
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Klinische en laboratorium parameter
Page 143 and 144:
Referentie Mate Studie type n Pati
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
Colon inloop vs CT Referentie Mate
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Page 153 and 154:
Page 155 and 156:
Page 157 and 158:
Page 159 and 160:
Page 161 and 162:
Page 163 and 164:
Page 165 and 166:
Page 167 and 168:
Page 169 and 170:
Page 171 and 172:
Page 173 and 174:
Page 175 and 176:
Referentie Mate Studie type Aantal
Page 177 and 178:
Referentie Mate Studie type Aantal
Page 179 and 180:
Referentie Mate Studietype Aantal P
Page 181 and 182:
Page 183 and 184:
Page 185 and 186:
Page 187 and 188:
Page 189 and 190:
Referentie Mate Studietype Aantal p
Page 191 and 192:
Referentie Mate Studietype Aantal p
Page 193 and 194:
Voorkomen recidief Referentie Mate
Page 195 and 196:
Referentie Mate van Studie type n P
Page 197 and 198:
Page 199 and 200:
Page 201 and 202:
Page 203 and 204:
Page 205 and 206:
Page 207 and 208:
Page 209 and 210:
209 Bijlage 5 Indicatoren Inleiding
show all

Richtlijn Diagnostiek en behandeling Acute Diverticulitis van het Colon

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?