Door met Duurzaam Veilig; Nationale - SWOV
Door met Duurzaam Veilig; Nationale - SWOV
Door met Duurzaam Veilig; Nationale - SWOV
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Blijvend beter<br />
"De weg naar de top loopt nooit via platgetreden<br />
paden. En die top is voor mij niet automatisch:<br />
beter dan alle anderen. Belangrijker is het om het<br />
beste uit je eigen organisatie en uit jezelf te halen.<br />
Het gaat daarbij niet om gelegenheidssuccesjes,<br />
maar om blijvend goede prestaties op een hoger<br />
niveau. Uiteindelijk is dat waar elke goede manager<br />
naar streeft.<br />
Ingesleten gewoonten, veranderde verhoudingen,<br />
traditionele benaderingen, op voorhand veilige<br />
keuzes.., zij zouden wel eens drijfzand kunnen blijken<br />
waarop een organisatie haar succes denkt te<br />
bouwen. Het is nodig om zekerheden van schijnzekerheden<br />
te scheiden. En het is heilzaam om dat<br />
op een gestructureerde manier te doen.<br />
Het INK-managementmodel is mij een prima hulpmiddel<br />
gebleken. Een bron waaruit je inspiratie<br />
voor verbeterstappen opdoet. Maar doordat het je<br />
wakker schudt, kan het zelfs de bron zijn van waaruit<br />
de verbeterbehoefte opborrelt. […]"<br />
drs. Huub van de Coolwijk, voorzitter INK<br />
(Uit INK, 2005)<br />
Kader 16.1.<br />
waarden). Vervolgens zullen er mechanismen moeten<br />
worden ingesteld om ervoor te zorgen dat afgesproken<br />
regels nagekomen worden. In dit hoofdstuk zal allereerst<br />
stilgestaan worden bij de invloed van regelgeving<br />
op het gedrag van wegbeheerders (16.2). Vervolgens<br />
komt de vraag aan de orde hoe toezicht op het naleven<br />
van de afgesproken regels vorm te geven (16.3). In<br />
16.4 worden enige gedachten gepresenteerd voor een<br />
eerste uitwerking.<br />
16.2. Regelgeving en naleving<br />
behulpzaam?<br />
Zoals we in Hoofdstuk 8 gezien hebben kan regelgeving<br />
functioneel grofweg onderverdeeld worden in<br />
regels gericht op de weggebruiker (algemene spelregels<br />
van het wegverkeer, neergelegd in het Reglement<br />
Verkeersregels en Verkeerstekens) en regelgeving ten<br />
aanzien van risicofactoren van weggebruikers (neergelegd<br />
in andere wetten, regels en besluiten, waaronder<br />
een aantal in de Wegenverkeerswet) en regels ten aanzien<br />
van het waarborgen van de kwaliteit van het verkeerssysteem<br />
in al haar facetten. De eerste groep<br />
regels richt zich dus op de (weg)gebruiker (rechts<br />
rijden, voor het rode licht stoppen, snelheidslimieten,<br />
rijden onder invloed en dergelijke), de tweede groep<br />
regels richt zich op intermediairen/providers van het<br />
verkeerssysteem (zoals wegbeheerders) die ervoor<br />
moeten zorgen dat het verkeerssysteem conform deze<br />
algemene regels wordt aangelegd en onderhouden. Er<br />
valt hierbij te denken aan richtlijnen voor de aanleg van<br />
infrastructuur (alleen voor verkeersregels en verkeerstekens<br />
is er harde regelgeving, voor de vormgeving van<br />
infrastructuur niet), eisen waar voertuigen en rijopleiding<br />
aan moeten voldoen en dergelijke. Het gaat dan<br />
om verkeerssysteemelementen die vooral bedoeld zijn<br />
om de kans op latente fouten in het systeem te verkleinen<br />
en daarmee dus voorwaardenscheppend zijn voor<br />
een veilig wegverkeer. Regelgeving voor dit soort elementen<br />
is daarom wezenlijk voor een duurzaam veilig<br />
verkeer.<br />
Regelgeving als basis voor (duurzame) verkeersveiligheid<br />
kan alleen de kans op een ongeval beperken<br />
indien mensen zich eraan houden; regelgeving kan dus<br />
op zichzelf niet verhinderen dat deze grenzen overschreden<br />
worden en daarmee de kans op een ongeval<br />
vergroot wordt. Op zichzelf is regelgeving dus niet<br />
duurzaam veilig te noemen. Wel kan regelgeving <strong>met</strong><br />
name onbewuste overtredingen tegengaan door hardere<br />
eisen te stellen aan de afstemming van de verkeersomgeving<br />
(zoals de infrastructuur en voertuigen)<br />
op de regelgeving. Hiermee wordt het belang van<br />
regelgeving verplaatst van de weggebruiker naar intermediaire<br />
partijen die zorgdragen voor de kwaliteit van<br />
elementen van het verkeerssysteem. De kans op het<br />
maken van onbedoelde fouten door de weggebruiker<br />
zal daarbinnen verminderd worden, en dus het aantal<br />
ongevallen.<br />
Op dit moment bestaan er echter problemen ten aanzien<br />
van regelgeving voor intermediairen en de naleving<br />
daarvan, als basis voor een duurzaam veilig wegverkeer.<br />
Op een aantal punten valt er zeker nog wat te verbeteren.<br />
16.2.1. Problemen <strong>met</strong> regelgeving voor<br />
kwaliteitseisen<br />
Het belangrijkste probleem van de huidige regelgeving<br />
die de kwaliteit van de voorwaardenscheppende elementen<br />
van het verkeerssysteem moeten waarborgen,<br />
is dat óf de regels niet duidelijk en hard zijn, óf – en dat<br />
lijkt zich steeds vaker voor te doen – harde regels door<br />
de intermediairen worden 'verzacht'. Steeds vaker is<br />
regelgeving vervat in richtlijnen of aanbevelingen en<br />
daarmee behoorlijk vrijblijvend van karakter. Dit biedt<br />
16. KWALITEITSZORG<br />
225