ayetler_renkli

aşladım. Veli, dürüst, çalışkan kendisine verilen işleri hamal gibi çalışıp yerine getiren,
uzağı göremeyen bir arkadaştı. Veli de Sezgin ve Akbulut gibi konuşuyor" Sen kitlelerle
özel ilişkiler geliştiriyorsun, kitleyi kendine bağlıyorsun, gittiğim her yerde seni
konuşuyorlar, parti değil " (seni konuşuyorlar derken ulu önderimizi değil demek
istediğini anlıyorum.) diyor. Nerede kitleyle özel ilişki kurmuşum, diye soruyorum"
Frankfurt’ta " diyor. Düşünüyorum. Frankfurt’ta kimseyle özel ilişkim yok, eşim o
bölgede kaldığı için arasıra gidiyordum, bir kaç kitle toplantısında konuşma yapmış, bir
kaç evde kalmıştım; ama kimse özel ilişki kuracak zaman bulamamıştım. Sonuçta orada
kimseyle özel ilişkim olamamıştı diyerek konuyu kapatıyordum. Şam`a gitmek için
Frankfurt’a gidiyorum. Kültür derneğin de Herbiji ile konuşuyorum, komutan Şiar`in (31)
kızkardeşi, Nazlı bizi evine davet ediyor. Herbiji ile Nazlı’nın evine gidiyoruz. Oturma
salonundaki bir kanepenin üzerine oturduğumda; televizyonun üzerindeki Nazlı ile
çekilmiş bir fotoğrafıma gözüm ilişiyor, ardından salonun duvarlarına gözlerimi
gezdiriyorum; bir duvarda Che Guevera`nın, bir duvar`da da komutan Şiar’ın fotografı
asılıydı. Ayağa kalkıp diğer odaları dolaşarak duvarlara göz gezdiriyorum, evde ulu
önderimizin fotoğrafı yok. Avrupa`da bir yurtseverin evinde, ulu önderimizin değilde,
Selim Çürükkaya`nın fotoğrafı televizyonun üzerine konulmuş! "Yandin Selim" diyorum.
Niye böyle yaptın Nazlı? Senin yaptığını Çorumlular yapmaz, yaktın Selim`i diye
düşünüyorum. Bir koltuğa oturarak biraz düşündükten sonra: "Veli bu eve geliyor mu?"
diye soruyorum " Her zaman burada" yanıtını alınca; Frankfurtta özel ilişkimin
korkunçluğunu anlamış oluyorum.
Brüksel açlık grevinin meclis önderliğinde yapılmaması için, Avrupa merkez üyelerinin
tümünün muhalefetine rağmen, ulu önderimizle anlaşıp meclis önderliğinde açlık grevini
başlatıyorum. Akbulut ile Sezgin`i "ah, of" larla açlık grevine yatırıyorum. Ardından açlık
grevine yeni bir düzey getiriyorum. Açlık grevinin meclis önderliğinde olmasından
yararalanarak Avrupa parlementolarıyla ilişkiye geçip meclisi meşrulaştırmayı
hedefliyorum. Bunun için milletvekili Timur Sayan`la birlikta Avrupa ülkelerinin
başbakan ve devlet başkanlarına, Avrupa parlementosu başkanına, Mandella ve Papa Jean
Paul`e Kürdistan`ın son durumunu, Türk devleti`inin sivillere yönelik yaptığı katliamları,
rakamlarla izah eden birer mektup kaleme alıyoruz. Ayrıca T.C. Cumhurbaşkanı Turgut
Özal, başbakan Süleyman Demirel, meclis başkanı Hüsamattin Cindoruk`a gönderilmek
üzere birer protesto mektubu yazıyoruz. Türk parlementosunda görev yapan bütün Kürt
kökenli milletvekillerine; Kürdistan`da yapılan katliamlar karşısında sessiz kalmamaları
gerektiğini vurgulayan mektupları hazırladıktan sonra, mektupların altına Kürdistan
Ulusal Meclisi Avrupa Milletvekillerin adlarını yazarak imzaya açıyoruz. Mektupları
diplomatik bir dille yazmaya özen gösterdik, uslube karşı çıkan aklı eksikleri
susturabildik.
Brüksel`de açlık grevini başlattığımızda; yabanci dil bilenlerden bir basın bürosu, bir de
milletvekilleri sekreterlik bürosu oluşturarak; Avrupa devletlerinin Brüksel’de bulunan
elçiliklerinden randevu alarak KUM milletvekilleri sıfatıyla görüşmeler yaptık.
Cumhurbaşkanlarına iletilmek üzere mektupları elden verdik. Avrupa Parlementosu
Başkanı, Belçika, Hollanda ve Hamburg parlamentolarıyla milletvekili sıfatıyla
görüşmeler yaptı. Bu durum; diplomatik kapıların KUM`ne açılması demekti. Açlık
grevini bu seviyede ele alınmasında benim ve Timur Sayan`ın payı büyük olduğu için
Akbulut ile Sezgin`in bana karşı olan rahatsızlıkları devam ediyordu. Her ikisi de bilgileri
günlük olarak koordinatöre, o da ulu önderimize aktarıyordu. KUM halkımızın en yüce
karar organıdır diye demeçler veriyorum. Meclis ve Brüksel açlık grevi Avrupa`nın
politik, diplomatik ve basın çevrelerinde yankı uyandırıyor. Avrupa basını ve telezyonları;
ulusal meclis, Kürt sorunu ve açlık grevini genişce ele alarak kamuoyuna sunuyorlar,
yalnız burada bir eksiklik yapılıyordu. Ulu önderimizden hiç söz etmiyorlardı! Onun
yerini bir kurum olan KUM geçmişti.
Avrupa’da ilk olarak böyle vahim bir gelişme oluyordu! Çünkü daha önce Avrupa`da
düzenlenen bütün açlık grevleri ve bütün etkinliklerde, ön planda olan ulu önderimizdi.
Bütün etkinlikler onu öven sloganlarla başlıyor, onun büyük boy posterlerinin
taşınmasıyla sürüyor, onu öven konuşmalarla sona eriyordu. Bundan dolayı Avrupa