ayetler_renkli

yönetimine, dolayesiyle ulu önderimize " siktir ol" demek olduğunu sonradan anlıyorum.
Dosyam kabarıyor devrim kaçkını ve cezaevinin teslimiyetcisi; akademi yönetiminin ve
önderliğin temsilcisi oluyor, bende yönetim ve önderliğin karşıtı.
Akademide sorun olan kişileri kısaca tanıtmakta yarar vardır: Sakine Cansız: 1975'te
PKK'ye sempati duydu. Kısa süre sonra profesyonel olarak çalışmaya başladı. 1978'de Fiş
köyünde yapılan PKK'nin birinci kongresine katıldı. 1979 yılında Elazığ'da gözaltına
alındi. Sakine ile birlikte gözaltına alınanların içinde, merkez komüte üyelleri de vardı,
çoğu çözülmesine rağmen, Sakine susmasını bildi. 1982'de Malatya cezaevinden tek
başına firar etmeyi başardı. Dışarda kendisine yardımcı olacak olmadığından, tekrar
tutuklanarak, daha sonra Diyarbakır cezaevine gönderildi. Diyarbakır cezaevindeki bütün
direnişlere katıldı. 300 sayfayı geçen savunmasıyla Kürdistan tarihinin örnek kadınıdır.
Fransızların ulusal kadın kahramanı Jaan De Ark ve Roza Lüksemburg'un benzeridir.
Mustafa Gezgör: 1975'ten sonra bütün yaşamını Kürdistan ulusal mücadelesine adadı.
Tutuklanmadan önce birçok silahlı eyleme katıldı. Tutuklandıktan sonra, kaldığı
cezaevlerinde tüm tutukluların devlete teslim olmasına karşın, o tek başına yıllarca
direndi. Cezaevlerindeki bütün açlık grevlerine ve ölüm oruçlarına katıldı. Diyarbakır
cezaevinde tünel kazma işlerinde inanılmaz becerilerini ortaya koydu. Tarihçi, şair ve
yazardı."Parti karşıt dır!" suçlaması altında tutulduğu için; biran önce Türk ordusuyla
çarpışmak, bu iddiayi çürütmek onun tek arzusuydu. Nihayet 1992'de bu arzusunu
gerçeklestirdi. (12)
Ferhan Güllü: 1975 lerde Kürdistan uluslal mücadelesinin saflarına katıldı. 1978'de
profesyonel çalıştı. Cesur, disiplinli, fedakar ve eylemci bir yapıya sahipti. 12 yıl çeşitli
cezaevlerinde kaldı. O da Mustafa Gezgör gibi, herkesin boyun eğdiği cezaevlerinde tek
başına direndi. Boyun eğmedi, dayatılan kurallara uymadı, parti bayrağını zulüm
kalelerinin burçlarında dalgalandırmayı başardı. Antep cezaevinin tünelini denilebilir ki,
bir başına kazdı. Akademide "savaşa gitmek istemiyor, hasta numarası yapıyor, cezaevi
kişiliklidir, bunalımlı bir tiptır, Zaza kafalıdır" gibi değerlendirmelere tabi tutuldu. Midesi
genişlemişti, sürekli kusuyordu. Tedavi edilmedi, ölüme terk edildi. Mecburen şehir
faaliyetlerine gitti ve Đstanbul’da tutuklandı. Poliste susmak yine tercihi oldu.
Zeki Yılmaz: Laz olmasına rağmen, 1975 lerde Kürdistan ulusal kurtuluş saflarına katıldı.
Ailesini ögretmeliğini, ülkesini terk etti. Birçok silahlı eylemde yer aldı. 1980'de
tutuklandı. Diyarbakır cezaevinde ön saflarda direnenlerle birlikte oldu. Đdam cezasına
carptırıldı. Tahliye olana kadar devlete boyun eğmedi. Akademiye geldiğınde geri plana
atılarak susturuldu. Daha sonra Apo'nun talimati üzerine dağda tutuklanarak idamdan
yargılandı, akıbeti bilinmiyor.
Nesim Kılıç: 12 Eylül darbesi döneminde merkez komüte üyesiydi. Apo dışarı kaçtığında,
o, iç merkezde görevliydi. Mardin'de tutuklandı, poliste iyi tavır sergilememesine rağmen,
merkez komite üyesi olması tasfiye edilmesi için yeterliydi. Akademide gördüğü yaklaşım
karşısında "Bir yurtsever olarak kalmak istiyorum" demişti.
Cahide Şener: Cahide`nin önemli özelikleri yoktu. Sakine cansız´la birlikte cezaevinde
kalması, Kürt kamuoyunda tanınmasını sağladığından, Apo´nun hışmına uğradı.
Akademiden gittikten uzun bir süre sonra "kurtuluşu (!)"Türk polisine sığınmada buldu.
Yukarda kısaca tanıttıklarım ve ben, akademide ne kadar devrimden uzak, partiye karşı
idiysek; Diyarbakır cezaevi teslimiyetçileri ve itirafçıları, Mecit Gümüş, Fevzi Yöndem,
Mustafa göçmen, Ali Aksoy ve Faysal Dunlayıcı o kadar devrimci ve önderlik çizgisine
yakındılar.
Nitekim ulu önderimiz, bunlardan Mecit Gümüş’e çok güvendiği için, GAP bölgesine
koardinatör olarak gönderdi. Mecit GAP'a gittikten beş altı ay sonra yakalandı. Bildiği
bütün bilgileri polise verdi, tüm ilişkilerini tutuklattı, yüzlerce insanı işkenceye aldırttı.
GAP bölgesini tasviye etti. Ayrıca polisin düzenlediği televizyon oturumunda itiraf yaptı.