ayetler_renkli

kamuoyu bu etkinliklere ilgi duymuyordu. Ben bu açlık grevinde, ulu önderimizi bilinçli
olarak arka plana attım. Bir halk katliamlarla karşı karşıyaydı. Türkiye devleti bu halkı
acımasızca yok etmeye çalışıyordu. Kontra eylemleriyle şehirlerde beşyüzden fazla sivil
öldürülmüştü. Ve bu halk kendisini yönetmek için temsilcilerini seçmişti; öne çıkarılması
gerekenler bunlardı. Evet, bunları ve Kürt halkının yaşadığı dramı, arka plana atıp bir
kişinin önünü açmak, Kürt halkına ihanettir! Halkın can alıcı, ölümcül sorunları ortada
dururken; kitlelere "yaşasın bağımsızlık " sologanı yerine " Biji Serok Apo " sologanı
attırmak, bağımsızlığın önüne taş duvar çekmek demektir. Zaten Avrupadaki etkinliklerde
bir diktatör, her şeyin önüne geçtiği için, kamuoyu bu büyük halkın dramı karşısında
ilgisiz kalmıştı. Bu ilgisizliği emperyalizmin politikaları gibi savsatalarla açıklamak
diktatörün ucuz propogandasıdır.
Hükümetleri bir tarafa bırakalım; Avrupa halklarına yürüyüşlerle, gösteriler, miting ve
toplantılarla Kürt halkının dramı, durumu anlatılmıyor, ulu önderimizin ululuğu
anlatılıyor. Onbinlerce kişinin katıldığı gösterilerde, sadace ulu önderimizin büyük posteri
taşınıyor, onu öven konuşmalar yapılıyor ve yine onu öven sloganlar atılıyor. Bu
maskaralıklarla Avrupa halkları, Kürt halkının çektiği acıları nasıl öğrenmiş olacaktır?
Avrupa’lının gözünde kişiyi böylesine putlaştırmak maskaralıktı. Alman yaşlıları ellerinde
ulu önderimizin fotoğraflarıyla caddelerde, " Biji Serok Apo " diyerek yürüyen
gençlerimize bakınca, sanki kırk yıl önceki gençlik yıllarını hatırlarmışcasına
tuhaflaşıyorlardı.
Şırnak`ın bombalanmasından sonra düzenlenen bir yürüyüşte " kahr olsun Şırnak`ı
bombalayanlar! " sologanı yerine "biji serok Apo" sologanını kitleye attıranlar, bir ulusun
büyük davası önüne bir şahsı engel olarak diken dalkavuklardır. Başkaları değil! Böyle
yapıldığı için, Avrupa`lılar gözlerinin önüne dikilen bu diktatörün arkasındaki kitlelerin
çektiği acıları, ya görmüyorlar ya görmezlikten geliyorlar. Ben bütün bunları görüyordum,
bütün dalkavuklar söylediklerimin doğru olduğunu biliyorlardı. Hatta kendi dalında
uzmanlaşmış ünlü bir dalkavuk Avrupa`da yapılan geniş çaplı bir toplantıda beni kast
ederek "doğru düşünceleri vardır ama, şu anda geçerli değildir" diye söylemişti.
Dalkavukların derdi, halkın kurtuluşunu geçekleştirmek değil, diktatörü övüp karın
doyurmaktır. Avrupa`da yapılan son cephe toplantısında dalkavukların, büyük bir
ihtimalle ulu önderimiz tarafından planlan saldırılara maruz kalıyorum. Hepsi bir ağızdan
beni eleştiriyorlardı. Bütün eleştirilerin özetini bir dalkavuğun söylediği söz, izah
etmektedir: "Selim bilsin ki, PKK ondan daha büyüktür."
Bütün bu suçlarım ve günahlarımla KUM toplantısına katılmak için Şam`a, oradan Güney
Kürdistan`a gideceğim. Başıma gelecekleri tahmin ediyorum, buna rağmen gideceğim.
Yamyamı, beni yemeye yeltenirken görmek istiyorum. Gözlerinin içine bakmak
istiyorum. Bu benim için çok önemli. Gitmeden bir gün önce eşim dalkavuk olmam için
bana nasihatte bulunmuştu. Kendisine şu sözleri söyledim: "meclis toplantısı ile birlikte
daha da tanınacağım. O da benim işimi bitirecektir!"
Esrefiye otelinde zaman durdu, yaprak kıpırdamıyor. Ben, durmuş zamanın bağrında,
durdurulamayacak zamanları düşleyerek yaşıyorum.
24 Agustos 1993 Beyrut
Bölüm: 10
Asıl yargılanması gereken yargı mevcii işgal edildiğinde haksız yargılanmaların sonu
gelmez.
Otelin Menajeri Nebile`den Esrefiye otelinin yakının da bir postahanenin olduğunu,
oradan uluslararası görüşmelerin yapılabileceğini öğreniyorum. Akşam üstü Nebile’nin
tarif ettiği yöne giderek bodrum katındaki postahaneyi buluyorum. Đçeri girdiğimde büyük
bir kalabalıkla karşılaşıyor, isim yazdırarak sıraya girmenin gerektiğini öğreniyor,
Hüseyin`in telefon numarasını görevli memura verip bekleme salononuna oturarak neleri
konuşmam gerektirdiğini düşünüyorum. Yaklaşık bir saat sonra adım okunduğunda,