ayetler_renkli

yatağın üstünde ve üç battaniye altında tir tir titriyordu. Odanın ölgün mum ışığında siyah
saçları ve kömür karası gözleri parlıyordu. Roza'nin odasındaki soğuk, bana 1981 kışını,
Diyarbakır tercitlerinin soğuğunu hatırlattı. Fakat şimdiki fark; ben orada tutuklu, burada
savcıydım. Odanın kapısından içeri girdiğimde Roza ayağa kalkıp hazırol vaziyeti almak
istedi. "Hayır otur" dedim, oturduktan sonra "sigaram yok" dedi. Cebimdeki paketi
verdim. Roza sigarayı içerken "önderliğin zehirlemek istemişsin, tutuklamanın nedeni
budur, biliyor musun?" dediğimde, peki sen bu iddiaya inanıyor musun?" sorusunu sordu.
"Benim inanıp inanmamam önemli değil, ne olmuşsa bana yaz" diyorum. Roza bir "Ahh!"
çekip bir süre soluğunu tuttuktan sonra konuşmaya başlıyor:
"Selim arkadaş, ben Diyarbakır’lıyım ama Ankara'da büyüdüm. Dev sol'a sempati
duyuyordum, sonra PKK sempatizanlarıyla tanıştım. Süre içinde ilişkilerim ilerleyince;
işimi ailemi terk ederek akademiye geldim. Devrimcilik yapmak, ülkemin bağımsızlığı
için savaşmak istiyordum. Fakat burada başka şeylerle karşılaştım. Haklı olduğum halde
"düşkün" oldum. Daha önce bu odada günlerce işkence gördüm, senin o adi karın bizzat
saçlarımı çekti, kafamı duvara vurdu, diğerleri beni dipçiklediler. Ben kimseyi öldürmek
veya zehirlemek için buralara gelmedim. Daha önce ve şimdi buraya neden konulduğumu
bir ben, bir de başkanımız biliyor ve suçumu kimseye söylemiyeceğim!"
Bana anlat, bana güvenmiyor musun, diye soruyorum:
"Hayır bana işkence yaparsınız."
"Benim işkence yapacağıma inanıyor musun?"
"Sen yapmazsın ama, oyapacak adam bulur" diyor.
"Ben burada olduğum sürece sana kimse işkence yapamaz"
"Ahh! Sen hala gerçeği anlamamış ve görmemişsin, bundan dolayı sana anlatsamda
inanmayacaksın" deyip susuyor.
"Eşim seni nasıl döver?" diye soruyorum. Amacım insanlara yapılan işkencelerin dozunu
ve yöntemlerini öğrenmekti. Anlatıyor, dinledikçe nefret ediyorum, başımı önüme eğip
düşünüyorum. Hayır! Bunlar PKK'li olamaz. PKK mazlumların, horlananların, işkence
görenlerin, zulme, sömürüye ve işkencecilere karşı olanların partisiydi. Biraz daha
düşününce; Selim sen hala o partiyi arayacak kadar safsın dedim kendi kendime.
Uzun süre başlarımız önümüzde, bakışlarımız yerde öylece suskun kaldık. "Đşkence
yapanların suçu yok, yaptıran var" diyor, zeki kız. Açık vermemek için;" yanlış
düşünüyorsun, o yönetim adi kişilerden oluşmuştu. Niye şimdi sana işkence yapılmıyor?
Önderlik bana 'git işkence yap' dese yapmam. Fakat kendim yaparsam yaparım,
yapmadım diye rapor yazarım" dedim. Kız, mantığı ve sistemi anlatmaya başlayınca;
kendimi Diyarbakır cezaevinde yüzbaşı Esat Oktay'dan sonra gelen Abdullah Kahraman
gibi görüyorum. O da cezaevinde yeni göreve başladığı zaman: "Đşkence yapmak devletin
politikası değildir, her şeyi o namusuz Esat yaptı" diyordu. Suskun ve düşünceli olduğumu
gören Roza: "Peki eşinin bu kadar adileşmesinin nedenleri üzerinde hiç düşündün mü
?"diye sorarak suskunluğumu bozmak istiyor.
"Eşimin adileştiğini biliyorum, fakat nedenlerini henüz anlamış değilim. Bırak seni, bana
bile Diyarbakır cezaevinde görmediğim işkenceleri yaptı. Cezaevi konfaransı yapıldığı
zaman, geceleri arazide yattığımız için bitlenmiştik. Bizim Ferhan Güllü askeri
elbiselerimizi sıcak suyla kaynatıyordu; bitler ölsünler diye, sıcak suya bir avuc
D.D.atıyor, elbiseleri iyi durulamadan kurutuyordu. Elbiseleri giydik, öyle sıcağında
vucudumuz terleyince D.D.T ter gözeneklerinden vucuda giriyor ve ard arda düşüyoruz.
Gece bizi Bar Elas´ta ki bir Filistin hastanesine kaldırıyorlar, komaya girdiğimizden
dördümüzünde erkeklik organından hortumla sidik torbasındaki zehirli idrarı çıkarıyorlar.
Ölümden kurtularak akademiye geri döndük.
Cezaevi konfaransında asla kabul edemiyeceğim görüşleri kabul etmek zorunda
kaldığımdan, sinirlerim gergin, sıkıntıdan patlamak üzereyim. Đdrar yollarımda müthiş bir
yanma var, kalkıp tuvalete gidiyorum, agrı dahada artıyor. Ama idrar gelmiyor. Sidik
torbasına giden kanalın sinirden, sıkıntıdan kapandığını bilmiyorum. Su içtikçe
böğrümdeki ağrılarım artıyor. Ard arda tuvalete gidiyorum, zorlanıyorum. Đdrar
gelmeyince ağrılara dayanmayıp inliyor ve bağırıyorum. Đnleme ve bağırma seslerim ta