ayetler_renkli

ağmen sapık çizgi dayatılır. Burda suçlu; kaçkın, ölü ve köleler üretiyor. Kimse bunu
göremiyor; asil suçlu görülmeyince, suçsuz gençler suçlanarak öldürülüyor. Öldürülenler,
gerçekte ajan olmadıklarından isimleri kamuoyuna açıklanmadığı gibi "kayıp" bile
denilmiyor. Pek çok aile oğullarının veya kızlarının yaşadıklarını, dağda savaştıklarını
sanıyor.
Sorgusunu yaptığım son "Suçlu" Roza idi. Akademiye geldiğimde, katıldığım ilk derste,
kadın sorunu ile ilgili görüşlerimi söylediğim gün, benimle konuşmak isteyen kömür
gözlü Diyarbakır'lı Roza. Eşiminde görevli olduğu akademi yönetimi tarafından daha önce
tutuklandığını, sonra serbest bırakılarak Batman'da kontr-gerilla tarafından şehit edilen
gazeteci Cengiz Altun'un kız kardeşi Sakine ile Bar Elyas'a alındıklarını, burada bir süre
tutuklandıktan sonra Şam'a ulu önderimizin evine gönderildiklerini biliyorum.
Bu iki genç kız, çok önemli bazı olaylara tanık olmuş, bazı dayatmalara karşı çıkmışlardı.
Ulu önderimizin ikisini " ahlaksiz ve sürtük " olarak damgalamış, iki kez uygulamaya tabi
tutmuş, sonunda yine evine almıştı. Sakine ile Roza yaşadıkları olayları Bar Elyas ve
Şam'da Fuat Cavgun'a anlatmışlardı. Kimselere anlatılmaz sırlar bunlar. Fuat Cavgun,
önce bunalıma giriyor ardından kızlarla ayrıntıyı konuşuyor ve "bu durumu açıklığa
kavuşturacağım " diyor.
Ulu önderimizin kuryesi Ahmet Fuat'ın ulu önderimiz için söylediği kötü sözleri,
cebindeki küçük bir ses alma cihazına kayıt ediyor, sonradan ulu önderimize dinletiyor.
Ses başka bir odadan ve uzaktan alındığı için bir şey anlaşılmadığından suç delili olarak
bize gönderiliyor. Soruşturma komisyonunda kaseti dinliyoruz, ses anlaşılamayınca imha
ediyoruz. Ulu önderimiz işin iç yüzünü bildiğinden, hemen Fuat Cavgun'u Almanya'ya
gönderiyor, ardından Avrupa sorumlusuna şu talimatı veriyor : " O serseriyi sağlam bir
evde göz altında tutun, kendisi ile konuşulmasın, hiç kimse ile temasa geçmesin, çok
tehlikeli bir unsurdur. "
Bu talimat üzerine Fuat Almanya'da 1992'nin başından beri denetim altında tutuluyor. 7
Mart 1993 tarihinde ben Almanya'dan ayrıldığımda hala denetim altındaydı. Birkaç kez
örgütün izni dışında bazı bölgeler veya ülkelere gittiğınden dolayı sert eleştirilere mağruz
kalmıştı. Almanya'dan ayrılmadan üçgün önce Mustafa Karasu ile bir görüşmemizde:
"Başkan bana " Fuat'ı öldürün gitsin' dedi ama ben kabul etmedim ' demişti. Cezaevi
kişiliğini sürdürüyorsun Mustafa. Önderlik " öldürün gitsin demişte, sen kabul
etmemişsin? Astyages yöntemlerinin pusuda beklediğini bilmen gerekir diyecektim ama,
Karasu henüz ulu önderimizin karşı devrimciliğini, yamyamlığını, örgüt ve halk
düşmanlığını, gözleriyle görmediği için; inanmayacağını bildiğinden, bildiklerimi
anlatmadım. Çünkü cezaevinden ilk çıktıgımda ulu önderimizin aleyhinde kim böyle
sözler sarf etseydi "Düşman propagandasıdır" der, inanmazdım. Ulu önderimiz, biz
yönetimdeki komutanlara: "Fuat Cavgun yozlaşmış, birer düşkün olan Roza ve Sakine ile
uygunsuz ilişkiler geliştirmişti. Bundan dolayı örgütle bir ilişkisi kalmamış, Almanya'ya
gönderilmiştir" dedi.
Roza Şam'da suç işledi gerekçesiyle tutuklandı, akademiye getirilip bize teslim edildi.
Kendisiyle hiçbir şey konuşmadan cezaevinin boş bir odasına kapatıyoruz. Bir gün sonra
kurye bir defter getiriyor, kabaca bir inceledikten sonra, nedir bu, diyorum: "Sakine'nin
şiir defteridir, önderlik incelenmesini istedi " diyor. Şiirleri okuyorum; ince ruhlu bir el
tarafından yazıldığı hemen kendini belli ediyordu. Bir dörtlüğün altı kırmızı kalemle
çizilenmişti iki mısrasını hatırlıyorum:
"Dillerin gerçekleri anlatamadığı bir gerçek
Bu gün yine Kabe'ye saldırdı o köpek!"
Bununla neyi anlatmak istediğini birbirimize soruyoruz, Ali Aksoy: "Kabe Diyarbakır
cezaevi, köpek önderliktir"diyor, mantıklı buluyoruz. Kurye, bir de Roza ile ilgili bir rapor
getirmişti. Raporda "önderliğin yemeğine zehir atarken yakalandı" deniliyordu. Cezaevine
konulduğunun üçüncü günü soruşturma yapmak amacıyla odasına girdim. Dışarda diz
boyu kadar kar vardı, odası buz gibi soğuktu. Roza'nın kaldığı yerde soba yoktu. Sünger