ayetler_renkli

elbiselerini sizin odaya taşıdım. Đki takım subay elbisesi, bir de sivil elbiseleri vardı.
Valizinden çıkardım. Senin, gelinimin ve Ömer`in elbiselerinin yanına astım. Artık er geç
Sait`in de üniversiteyi okumayacağına, bırakıp gideceğine inanmıştım.
Kardeşlerinden Necmettin`le Mahmut evlenmişlerdi. Küçük kardeşin Sadık`ta bize
bakıyordu. Mahmut Adana`da öğretmenlik yapıyordu. Siverekli bir kızla evlendirdik onu,
zorla geçimini sağlıyordu. Polisler iki üç kez onu da gözaltına almış; dövmüşler onu;
korkuyordu zavallı. Ama Sait öyle değil, o cin gibiydi. Okuyor görünüyordu ama,
Adana`da rahat durmadığını biliyordum. Hasan`ın gitmesinden yedi ay sonra, o da
kayboldu. Onun da akademiye gittiğini, gerilla olduğunu duyunca elbiselerini odanıza
taşıdım.
Maddi durumumuz iyi değildi, yoksulluk içindeydik. Evimiz eskimişti. Yağmur yağınca
çatıdan içeriye oluk gibi su akıyordu. Okumuş, yetişmiş oğullarım bizi terk etmişti.
Babanla ikimiz televizyon mahkumu olmuştuk. Gelinimiz gittiğinden televizyon
haberlerini izlerken kalbimizin yanındaki bir tek saatli bombanın tiktaklarını duyardık,
şimdi ise kalbimizin yanında dört saatli bomba ve kulaklarımızda onların tiktakları.
Ev ihtiyaçlarını kardeşin Necmettin çalışarak karşılıyordu. Eşi, dört çocuğu, ben, baban,
küçük kardeşin Sadık hepimiz onun eline bakıyorduk. Baban artık yaşlanmış, sağ ayağına
felç inmiş, koltuk deynekleriyle dolaşıyordu. Necmettin burada iş bulamadığından kaçak
olarak Almanya`ya geçti, arasıra bize para yolluyor. Ne yapayım oğlum? Derdim çoktur,
günler geçmiyor, her gün bu odaya geliyor, gardrobu açıyor, önce senin damatlık
elbiselerini çıkarıyorum.
Bir elimle ceketini tutuyor, diğer elimle beyaz gömleğini içine yerleştiriyor, ütülü
pantolonunu da ceketin altında tutuyorum, pantolon paçalarını tam kunduralarının üstüne
götürüyor, seni elbiselerin içinde düşünüyorum. `Bu elbiseleri yalnız bir hafta giydin
oğlum, bir haftalık damatken herşeyi bırakıp kayıplara karıştın. Sene 1978`di, sen o zaman
bugün yaşadıklarımı biliyordun. Ben ise herşeyden habersizdim, anlattıklarına bir anlam
veremiyorum. `diyorum. Sonra kokluyor, öpüyorum elbiselerini ve gardroba asıyorum. Bu
kez gelinimin beyaz eteğini, beyaz ceketini, topuklu ayakkabılarını çıkarıyorum, ceketi
eteğin üzerinde tutuyorum, ayakkabılarını eteğin bir diz boyu aşağısına ayağımla
itiyorum. Ve gelinimin uzun siyah saçlarını, beyaz ceketinin bel kısmına kadar sarktığını
düşünüyorum. Bu kez gelinimle konuşuyorum:´Yedi gün yanımda kaldın, sadece yedi
gün. Benim saçları katran karası, gözleri üzüm habbesi, kanı tatlı gelinim, sen niye gittin,
erkek işine niye karıştın? Kadın nasıl devlete karşı gelir? Kadın evde oturur, sen hiçbir
kadının yapmadığını yaptın´diyor, gelinimin elbiselerini öpüyor, kokluyor dolaba
asıyorum. Ve Ömer´in elbiselerini elime alıyorum, Ömer´le konuşur gibi elbiseleriyle
konuşuyorum. Sonra Hasan´ın elbiselerine sıra geliyor:´benim akıllı, ağırbaşlı, olgun,
karınca incitmez oğlum, şimdi nerelerdesin?´diyorum. Asker elbiseleriyle konuşmuyorum,
çünkü sevmez, onları giymezdi Hasan´ım. Kısa kollu gömleğini atletini öpüyorum
yavrumun. Gömleğinin düğmelerini açıyorum sonra ilikleyip dolaba asıyorum. Bu kez
Sait´in elbiselerine bakıyorum ve kendi kendime söyleniyorum:´Benim güler yüzlü, çelik
iradeli oğlum ´diyebiliyorum sadece, göz yaşlarım yanaklarımdan yuvarlanıyor,
hıçkırıklar boğazımda düğümleniyor, kendimi tutamıyor, hüngür hüngür ağlayarak
dolaptaki elbiselerinizi kucaklıyorum. Ne yapayım oğlum? Hepiniz ananızı bırakıp gittiniz
ve ben gece gündüz ölüm haberlerinizi bekleyerek yaşıyorum. Bunun acısınını,
gerginliğini siz bilemezsiniz. Evde resimleriniz vardı. Gelinim gittikten sonra polisler
evimizi bastı. Çerçeveli resimlerinizi dipçiklerle kırıp yırttılar, diğer resimlerinizde alıp
götürdüler. Bana sadece elbiseleriniz ve ayakkabılarımız kaldı. Hergün gelip elbiselerle
konuşuyor, kokluyor öpüyorum. Sıkıntılarım azalıyor, sizinle konuşmuş, görüşmüş
koklamış öpüşmüş gibi oluyorum.´´
Benim zavallı anam, şimdi oğlunun Apo tarafından tutuklandığını, Bekaa vadisinde hapse
atıldığını, hapisten firar ederek Beyrut´un bir mağarasında, pasaportsuz, parasız, aç ve
susuz olarak kaldığını duysa ne yapar? Kalbinin yanındaki saatli bombalardan biri patlar
mı? Daha bir buçuk yıl önce oğlu Hasan´ın ölüm haberi geldiğinde, bonbanın biri patlamış