ayetler_renkli

olumsuzluğu hakkında ayetler çoğalıyor. Sabahları spora çıkıyoruz, tepelere tırmanınca,
yürüyemiyor, nefesim kesiliyor, kusmak istiyorum, geri kalıyorum. Onbir yıl kaldığım
cezaevinde spor yapmamış, yürüyememişim. Şimdi yürümekte, koşmakta zorlanıyorum.
Bu durum aleyhimde kullanılıyor "kendini yere atıyor, savaşa gitmek istemiyor, yük
taşıyamıyacağından gerilla olmaz" deniliyor. Ardından "Bunlar zaten savaşa karşı, PKK'yi
reformistleştirmek istiyorlar" yorumları yapılıyordu. Demeki bütün diktatörlüklerin
mantığı aynı.
Bir gün eşimle konuşmaya karar verdim. Dersten çıkınca yanıma çağırdım. Geldi "Ne
diyorsun?"dedi sertçe."öğrenmek istiyorum, nedir senin bu yaptıkların? Hatalarım varsa
söyle eleştir" dedim. Sessiz kalınca "senin tavırlarına bir anlam veremiyorum,
parmağındaki yüzüğü çıkarmışsın, evliliği sona erdirtmek istiyorsan konuşup sona
erdirelim" dedim."Ben senin kölen miyim, dedi ve hiç birşeyi konuşmaya gerek görmeden
çekip gitti.
Ders başlıyor, içeri giriyoruz. Ulu önderimiz ayet indirmeye devam ediyor. M.Şener ve
bütün tasfiyeciler hakkında bize perspektifler veriyor. Bizim görevimizde bu
perspektivleri iyi kavramak, geceleri üzerinde iyi çalışmak, sonra ayetler doğrultusuna
raporlar hazırlamak, ardından bireysel özeliştirileri kaleme alarak başta kendimizi,
ardından M.Şener, Diyarbakır direnişlerini ve direnişcilerini mahkum etmektir. Cezaevini
yaşayan, tarihi yapan, yazan bizler, kendi gördüklerimizi, yaşadıklarımızı, yaptıklarımızı
yazıp anlatmayacağız. Cezaevini görmeyen, cezaevinde yaşamayan, orada ne olup
bittiğini doğru dürüst bilmeyen ulu önderimiz, kendi saçma sapan yalanlarını söyleyecek,
bizde bu yalanlar doğrultusunda raporlar hazırlayacağız. "Hayır."desem" bireyseldir,
partinin görüşlerini değil, kendi görüşlerini savunuyor diyecekler. Oysa orada parti yok ki
görüşleri olsun. Bir diktatör yalanlarını bize onaylattırıp "parti görüşleridir"diye piyasaya
sürmek istiyor. Burada resmi ideojinin sahtekarlığını daha iyi gördüğümden ilk iş olarak
eşimden boşanmaya karar veriyorum.
Onun bana karşı kullanılmasına müsaade etmeyeceğim. Kararımı verince cezaevi
konferans çalışmalarını yaptığımız çadırın karşısındaki ağacın altına çağırıyorum onu. O
gelince "otur konuşup evliliği sona erdireceğiz. 13 yıl önce Dersim'de bir ağacın altında
başlayan aşkımızı, Bekaa vadisindeki bu ağacın altında bitireceğiz. Durumu yarın
platformda açıklayacağım" diyorum, kızıyor, "Benim böyle bir niyetim yok, sen ne
yaparsan yap" deyip gidiyor. Sabah saat sekizde ders platformunda oturuyoruz, ulu
önderimiz geldiğinde, ayağa kalktık "Oturun" deyince oturduk. Kızgın, suratı asık, yeni
birşeylerin olacağı belli. Ayakta put gibi duruyor. Dr. Baran'a dönerek "sorun çıkaranlar,
kendilerini ortamımıza dayatan var mı?" diye sordu. Dr.Baran, "vardır başkanım" dedi.
Kızgınlıkla "kimlerdir bunlar," deyince Baran, "başkanım Selim, Sakine, Medya, Cahide;
kadın sorununda kendilerini ortamımıza dayatıyorlar" yanıtını verdi
Hazırlanan senaryoyu hemen anladım. Eşim akşamki konuşmalarımızı aktarmış,
boşanacağımı platformda açıklayacağımı söylemiş, bu durumu engelemek için senaryo
düzenlenmişti. Nitekim ulu önderimiz "Selim, Sakine, Cahide, Medya sizi dersten dışarı
atıyorum. Çıkın dışarı!" dedi. Sakine karşı çıkıyor "konuşmak istiyorum" diyor, sonra iki
kişi tarafından konuşturulmadan dışarı atılıyor. Ben sanaryoyu bildiğim için itirazsız
dışarı çıkıyorum, sesi geliyor ulu önderimizin. Medya'ya kızıyor: "çık dışarı! Ailecilik
yapasın diye seni yönetime almadık" diyor. Kızmanın, konuşmanın numara olduğunu
biliyorum.Yönetimde görevli birkaç kişinin eşliğinde yönetim binasına doğru gidiyoruz.
Sakine ile Cahide hüngür hüngür ağlıyorlar. Yönetim binasına yaklaştığımızda eşim
silahların bulunduğu bir binaya doğru hızla koşmaya başladı. Güya gidip orada intihar
edecek. Baran da intihar etmesini engellemek için peşinden koştu. Beni etkilemek ve
boyun eğdirmek için hazırlananan sanaryonun bir sahnesi olduğunu bildiğimden hiç
etkilenmediğim gibi kendi kendime "siz yapın, bir gün hepsini yazarım" diyorum.
Dr.Baran'la eşim gelince, yönetim binasına giriyoruz. Cahide ile Sakine yüksek sesle
ağlamalarını sürdürüyorlar. Yönetimde görevli, mücadeleye yeni katılmış bir ukala bana
"siz burayı bozamazsınız!" deyince "lan serserilik yapma" diyerek üzerine gittim, dışarı