ayetler_renkli

liramı alıyor. Yaşlı Ermeni ve karısıyla biraz konuşuyor, bana tercümanlık yapan adamla
birlikte Ermeni dükkanının hemen karşısında bulunan markete giriyoruz. Burada çalışan
Kürt yeğeniyle tanışıyorum, sohbet sırasında bunların henüz ´serok Apo´yu
duymadıklarını tahmin ediyorum. Samimi olmaya çalışıyor, bana yardımcı olmalarını
sağlayayım diye düşünüyorum. Tercümanın Kürt yeğeni Đbrahim Tatlıses hayranı.
Đbrahim´le ilgili sorular soruyor, ben de Đbrahim´i çok yakından tanıyormuşum gibi
anlatıyorum.´Neden sesi güzeller hep Urfa’dan çıkıyor?´diye soruyor.´Acı biberden olsa
gerek ´´diyorum, birlikte gülüyoruz. Samimeyeti ilerletiyorum, meyve yiyiyoruz, sigara
ve soğuk su içiyorum. Tercümanımın evinin marketin üst katında olduğunu öğreniyorum.
Beni evine davet edip etmiyeceğini düşünüyorum. Parasız kalmanın kötü olduğunu,
Almanya´dan para isteyebileceğimi, ama banka aracılığıyla geç geleceğini söylüyorum.
Tercümanın:´Çok geç gelir, Almanya´da iki oğlum var, arasıra bana para gönderiyorlar,
onbeş veya yirmi günde ancak elime ulaşıyor´´diyor. Oğullarının Almanya´nın hangi
kentinde oturduklarını soruyorum.´Biri Essen´de diğeri Berlin´de ´yanıtını alıyorum. Bana
yardımcı olabilirsen, hemen para isteyebilirim diyorum.´Nasıl, diyor. Oğullarının telefon
numaralarını bana ver, ben Essen veya Berlin´deki yakınlarıma telefon numaralarını
veririm ´Götürün buraya, şu kadar para bırakın´derim, akşam oğluna telefon açarız ´parayı
aldım´dediyse, burada paraları bana ödersin, oğulların sana paraları yollarlar diyorum.
Tercüman biraz düşünüyor "oğularım hayırsızdır, parayı yerler, göndermezler " diyor.
Đkna etmek için uzun süre uğraşıyorum, ikna olmuyor. Cimri biri olduğunu anlıyorum.
Kürt yeğeni üst kattan tepsiyle yemek getiriyor, taze fasülye ve pilav yiyiyoruz. Adamın
beni evine davet etmiyeceğini anlayınca, yatacak otel aramaya çıkıyorum. Hamra`nın en
işlek caddelerinin birinde "Hotel Sanlazaro" levhası gözüme takılıyor. Oraya doğru
gidiyorum, caddeden onbeş yirmi merdiven yukarı çıkarak otelin küçük salonunda oturan
orta yaşlı adama, bir bir gece otelde kalmak istediğimi söylüyor, muhabir kartımı
gösteriyorum. Adam gazeteci olduğumu anlayınca pasaport istemiyor. Kimlikteki adımı
soyadımı, ana baba adımı, doğum tarihimi bir kağıda geçirdikten sonra "12 dolar" diyor,
kimliğimi geri veriyor. Parayı ödedikten sonra anahtarı alarak üçüncü kattaki odama
çıkıyorum. Tek yataklı bir odada tuvalet ve banyo yok, su akmıyor, oda kokuyor, basık ve
çok sıcak. Ne yapabilirim? 12 dolarlık oda ancak böyle olur deyip oturuyorum.
Pantolonumu gömleğimi botumu çıkarıp yatağa uzanıyorum.
Acıktığımda aşağı iniyorum, otelin ışıklı levhasında "Hotel, Restaurant, Night Kulup"
yazılarını okuyorum. Otelin giriş salonunun hemen bitişiğinde bir kafeterya var, oraya
giriyorum. Burda cocacola-pepsi, şarap gibi içeceklerin satıldığını görüyorum. Biraz
oturduktan sonra gece kulubünün alt katta, restaurantın üçüncü katta olduğunu,
kafeteryada çalışan esmer ince boylu bayandan öğreniyorum. Üçüncü kata çıkıyorum;
burası restauranta değil tavernaya benziyor. Zenci bir erkekle, beyaz iki kadın çalıştırıyor;
müzik çalıyor ama pist boş, benden başka müşteri yok. Bir bayan oturmam için yer
gösteriyor, pahalı bir yer olduğunu düşündüğümden, arkadaşlarımla biraz sonra birlikte
geliriz deyip çıkıyorum.
Sandaviç dükkanından bir sandaviç alıp yiyiyorum, soğuk su içiyor ve otelime geri
dönüyorum.
Otel garip bir otele benziyor; odaları pislik kokuyor, alt katında gece kulübü, üçüncü
katında taverna bulunuyor. Karanlık basınca ortalık canlanmaya başlıyor. Odamdan çıkıp
kafeteryaya iniyorum. Đnce uzun boylu bayandan bir çay istiyorum. Bayan çayı masama
bırakıp tezgahın başına geçiyor, çayımı yudumlarken; yüzü eğri büğrü bir genç içeri
giriyor, tezgahtaki bayanın karşısında yüksek bir tabureye oturarak Kürtçe konuşuyor.
Uzun süre dinliyorum, sonra nereli olduklarını soruyorum. Kürt olduğumu öğrenince
seviniyorlar. Bayan Nusaybinli olduğunu, erkekte Hasekili olduğunu söylüyor. Onların
sorularına türkiyeli ve gazeteci olduğumu söylüyerek yanıt veriyorum. Sonra kendimi
açığa vurmanın yanlış olduğunu anlıyorum.
Erkekle biraz konuşuyorum, karanlık işlerde çalışan biri olduğunu kullandığı dilden
seziyorum. Bir süre sonra erkek çıkıp gidiyor, bayanla yalnız kalıyoruz. Bayanın burada
sadece kafeterya işlerine bakmadığı anlaşılıyor. Đkide bir aynaya bakıp saçlarını tarıyor,