ayetler_renkli

geçirerek zaferini dünyaya ilan etmişti. Kırkyedi yıl sonra, Stalin'in ülkesinde devlet
başkanlığı yapmış Gorbaçov yine aynı meclisin salonunda kapitalizmin zaferini
kutluyordu.
Ben bu düşüncelerle Hitler'in eski meclisinden ayrılıyorum.Yanımdaki tercümanımla
meclis binasının bitişiğindeki geniş alana gidiyoruz. Burada Rus kalpakları, Rus general
elbiseleri, Rus yapısı gece dürbünleri ve Rus madalyaları satılıyordu. Satılanlar içinde
yalnız madalyalar ilgimi çekti. Birkaçını inceleyip fiyatlarını sordum "Tanesi 1 Mark"
dedi satıcı... Moskova önlerindeki savaşları düşündüm. General Panfilov aklıma geldi.
Elimdeki madalyaya bakarak "Bu onun madalyasi olmasın!" dedim. Stalingrad
çarpışmaları gözlerimin önünde canlandı. Hitler'in meclisini ele geçiren askerlerini,
komutanlarını düşündüm. Ardından madalya törenlerini... Ama o madalyalar şimdi süs
eşyası olarak 1 Alman Mark'ına satılıyor.
Halka değer vermeyen, halkın yönetimde yer almasını engelleyen, demokrasi ve
muhalefetten öcüden korkarcasına korkan, muhaliflerini ta Meksika'da nacakla öldüren,
"ben doğruyum, benim dışımda herkes emperyalizmin ajanıdır." diyen ve ömürübillah tek
başına iktidarda kalma çabası harcayan, etrafındaki insanları dalkavuklaştıran kişilerin
askeri zaferleri ne denli büyük olursa olsun, tarihin o zaferlere biçtiği değer 1 Alman
Mark'ıdır diyorum. Ulu Önderimizin henüz kazanılmamış askeri zaferlerini düşünerek
uyuyorum.
28 Agustos 1993 Beyrut Bölüm: 14
"Astyages yöntemleri, Harpagoslar üretmeye devam ediyor."
Bugün yeni bir gelişme oldu. Saat 15.00'te Marie Rose'nin telefon çağrısı üzerine Kızılhaç
komitesine gittiğimde Alman elçiliğinin bana vize vereceğini öğrendim. Ben, Pascal'ın
sekreteri ve Kristin, komitede çalışan Hüseyin'in kullandığı bir taksiyle Alman elçiliğine
gittik. Bu kez bizi tez içeri aldılar. Đlk gittiğimde oturduğum salonda biraz bekledik.
Oradan elçinin oturduğu odaya alındık. Elçi bizimle tokalaşıp "hoş geldiniz!" dedikten
sonra elindeki dosyadan bir faksı çıkardı. Kağıtın üzerinde adımı- soyadımı gördüm. "Bir
ay yalnız Bremen'de konuk olarak kalabilir." dedi. Kristin "Pasaportu yok" deyince, elçi
biraz düşündü."O zaman zor, bir diş işleri bakanlığımızla görüşmem gerek. Yaklaşık bir
hafta sürer." dedi. Kristin vize için okeyli kağıdın fotokopisini istedi. Kağıdı alınca
Kızılhaç komitesine geri döndük. Kristin vize okeyli faks kağıdı Pascal'a verince "Tamam,
bu kağıtla pasaport verilmesi için Lübnan pasaport dairesine başvuracağız." dedi.
Beyrut havaalanını güvenlikli bulmadığımdan Pascal'a Lübnan hükümetinden Larnaka ve
oradan Bremen'e gidebilmem için çıkış izni, Kıbrıs konsolosluğundan vize alınmasını
istedim. Çünkü Ulu önderimiz Suriye muhabaratını devreye sokup havaalanı girişinde
beni yakalatabilir. Lübnan olduğu gibi Suriye'nin denetiminde, sömürge bir ülke
durumunda. Her yerde Hafiz Esat'ın fotoğrafları asılı, muhabarat merkez noktaları ele
geçirmiş durumda. Bir zamanlar, tıpkı bugün bize yaptığı gibi Filistin ve Lübnan
örgütlerine "yardım" yapan Esat, süre içinde Filistin hareketlerini dağıtarak tasfiye etti.
Lübnan'ı da kontrolü altına aldı. Filistin ve Lübnan örgütlerini tasfiyeden elde edilen
deney ve tecrübeler ışığında şimdi bizde tasfiye gerçekleştiriliyor.
Pascal, Larnaka önerimi mantıklı buluyor ve ben tekrar otele dönüyorum. Yaşlı George'le
karşılaşıyorum. Bana "ne zaman gideceksin?" diye soruyor. Her zaman olduğu gibi yine
"tomorow" diye yanıt veriyorum adama, gülüyor. Son bir haftadır beni gördügünde "ne
zaman gideceksin?" sorusunu sorduğundan ve ben de "tomorow" yanıtını verdiğim için,
adam beni "tomorow" olarak çağırıyordu.
Bu son hapsimden ne zaman tahliye olacağım? Sabırsızlıkla bekliyorum. Hayatımda
dördüncü tahliyem olacak bu. Đlk tahliyem 1978'de Bingöl cezaevinden olmuştu. Bir
santiye soygunundan dolayı bir hafta tutuklu kalmıştım. Đkinci tahliyem, Diyarbakır'da