ayetler_renkli

Gücümü anla ve bana boyun ey!" Gözaltı süresi bittiğinde, derste bir konuşmasında buna
yakın şeyler söylemişti benim için. Bu adam çobanlara, köylülere böyle muameleler
yapıyor, kimse duymuyor, anlatmıyor, anlatamıyor, yazmıyor. Bana da bunları yapacak
kadar akılsız mi? Ben anlatırım, yazarım, herşey açığa çıkar, bütün dünya olanı biteni
öğrenir. Sonra bana bunları yapmasının korkusundan ileri geldiği sonucuna varıyorum.
Çünkü diktatörlerin çok korkak olduklarını önceden biliyorum. Muhalifleri
tutuklamalarının, öldürmelerinin nedeni korkaklıklarındandır.Diktatörler suçludur. Đktidari
zorla gasp ettikleri için suçludur. Onların işlediği suçları açığa çıkaracaklarından
korktukları için muhaliflerini öldürürler, işledikleri suçlar ne kadar fazla ise, korkuları o
denli büyür. Ama ben muhalif olduğumu söylememişim ki. Bunun suçları çok büyük ve
henüz kimse bilmiyor, muhalif olabileceğimden korkuyor. En azından tanrılığını kabul
etmediğimi, tanrılığından rahatsız olduğumu davranışlarımdan çıkarıyor.
Göz hapsinde tutulduğum ikinci gün, akademi yönetiminde görevli birisi yanıma geliyor.
Başka bir takıma gideceğimizi söylüyor. Birlikte gidiyoruz. 1980 yılında silahıyla gidip
Türk polisine teslim olan, cezaevinde devrimcilik yapmaktan vaz gecen Mecit Gümüş'ün
başkanlığında hazırlıkları tamamlanmak üzere olan cezaevi konfaransı (15) tarafından
talimatla atanmış dört kişilik bir komisyon, yanıtlamam için bir soru kağıdı bana
veriyorlar. Kağıdı aldığımda Mecit Gümüş "Selim arkadaş, bu sorulara yanıt ver,
inceliyeceğiz konfaransa katılıp katılmayacağına karar vereceğiz."diyor. Başka
alternatifim yok "tamam"diyorum. Ve takımıma dönerek soruları okuyorum. Doğru yanıt
versem "ajan"olarak damgalanacağım, yalan yanıt versem onurum zedelenecek. Ben ki, en
zor koşullarda doğruyu söylemekten asla kaçınmayan bir insandım. Burada yalan
söyleyecektim. Çünkü diktatörlüğü kavramam, ilerde izah etmem gerekiyor. Ulu
önderimiz de zaten doğruları değil, yalan söylememi istiyor. Hatırlayabildiğim kadarıyla
sorulan sorulara, verdiğim yanıtlar şöyleydi:
1-Önderliğe neden karşısın?
Yanıt: Karşı değilim.
2-Partinin disiplinine, yaşam tarzına neden karşısın?
Yanıt: Karşı değilim.
3-Partiye karşı gelişen provakasyonlara karşı neden tavır almıyorsun?
Yanıt:Daha yeni geldim, öğrenmeye çalışıyorum.
4-Cezaevi konfaransına katılmak, konfarans disiplinine uymak istiyor musun?
Yanıt: Evet.
Bu yanıtları yazınca yüzüm kızarıyor, ellerim titriyor, yalan söylediğim için kendimden
iğreniyorum."Kadın sorununu ortamımıza dayatıyorlar" bahanesiyle dersten atılıp göz
hapsine alınmıştım. Ama bana sorulan soruların amacı çok başka. Demokratik bir
konfaransın yapılmasından, gerçeklerin ortaya konulmasından korkuluyor. Sorduğu
sorularla: Önderliğe karşı olmamamı ve onun söylediği herşeyi kabul etmemi istiyor.
"Disiplin ve yaşam tarzı" söylemi adı altında tam bir kul olmamı istiyor. M.Şener'e karşı
aktif bir tavır takınmamı, onun ajan olduğunu söylememi istiyor. Konfarans süresince
talimatlara ve söylenenlere kesin uymamı istiyor. Bunları yapmazsam beni de ajan ilan
etmenin zeminini hızla oluşturuyor.
Bir gün sonra beni derse çağırıyorlar. Gidip oturuyorum. Sakine, Cahide ve eşimi de
getiriyorlar, daha sonra onlarında aynı işleme tabi tutulduklarını ve birbirleriyle
konuşmalarını engellediklerini öğreniyorum. Esat Oktay; Diyarbakır cezaevinde bu üç
kadının birbirleriyle konuşmalarını engelleyememişti. Ama burada bu "devrim adına!"
gerçekleşmişti. Derste ulu önderimiz bir defalığına ululuğunu göstererek bizi af ettiğini
söylüyor. Platformdaki öğrencilerin hepsi seviniyor. Çünkü hem bizim aklımız başımıza
gelmiş, hemde ulu önderimiz büyüklüğünü göstermişti!
Dersten sonra cezaevi konferans hazırlıklarının yapıldığı çadıra gidiyorum. Çadırda
Nesim Kılıç bana üç gün dersten atıldıktan sonra, ulu önderimizin hakkımdaki ayetlerini
aktarıyor, hem de Apo'nun kendi diliyle "işte cezaevi önderleriniz! Hepsi düşkün! Bir
karıya düşkün! Ülke, savaş onların umurunda bile değildir. Yani ayıp olmazsa 'evini ver,