ayetler_renkli

olduğunu bilmediğimden bekledim. Gözlerim kapılarda işaret arıyordu ama yok. Bir süre
sonra bayanlardan biri oturduğum yerin karşısında bulunan tuvaletlerden birine girdi,
böylece sol taraftaki tuvaletin bayanlara, sağ taraftaki tuvaletin erkeklere ait olduğunu
anlayabildim. Tuvalet ihtiyacımı giderdikten sonra burada erkeklerin kendilerine,
bayanların kendilerine özgü tuvalet ayrımının olmadığını da çıkarmış oldum. Tuvalete
girdiğimde dikkatimi çeken ilk şey aynaydı. Çünkü kaçtığımdan beri aynaya
bakmamıştım. Daha doğrusu kendi yüzümü görmemiştim. Sakalım uzamış, yüzüm
kırışmış, halsizlik, yorgunluk, merak giderme istemi, gerginlik, umutsuzluk ve
sakalımdaki ak kıllarla tam bir ihtiyar görünümüne bürünmüştüm.
Bir gence traş olmak için permatik olup olmadığını sordum,"var " diyerek yatak odasına
doğru gitti. Az sonra permatik, havlu köpük ve kolanya ile geri döndüğünde sevindim.
Traş olduktan sonra salona döndüm. Bir grup genç benimle sohbet etmek istedi. Önce
kırık bükük, eğri büğrü, yarım yamalak bir Đngilizce ile kısaca hayat öykümü anlatmaya
çalıştım, anlattıklarımı anlıyorlardı. Konuşurken çoğunlukla ellerimi dilimin yardımına
koşturuyordum, gençler gülüyorlardı. Sonra hangi ülkeleri gezdiğimi sordular; Türkiye,
Kürdistan, Yunanistan, Yogoslavya, Suriye, Almanya, Hollanda, Belçika, Fransa,
Đspanya, Brezilya ve Lübnan dedim."Çok gezmişsin " dediler. Bir genç, kaç tane kitap
yazdığımı sordu; ikisi roman, biri tiyatro üç adet dediğimde, sohbetimiz giderek derinleşti
diyebilirim. Konuştukca dilim açılıyor, Đngilizce konuşurken ilk başta olduğu gibi
zorlanmıyordum.
Karanlık basınca gençlerden birine nerede yatacağımı sordum. Gencin,"Yatmak istiyor
musun?" sorusuna biraz uzanmak istediğimi söyledim. Aslında uykum yoktu daha çok
nerede, nasıl bir yerde yatacağımı merak etmekteydim. Genç beni, oturduğum yerin
karşısında bulunan kapıdan yatak odasına götürdü. Đçeri girdiğimde tahminen altı metre
eninde, yirmi veya yirmibeş metre uzunluğu bulunan bir salonda, karşılıklı ranzalar ve
elbise dolabları görünüyordu. Genç, giriş kapısının sol tarafındaki ilk ranzayı parmağıyla
işaret ederek:"Burada yatabilirsin " dedi.
Teşekkür ederek yatağa oturdum, genç dışarı çıkınca yatakhaneyi incelemeye koyuldum,
karşılıklı konulmuş yirmi ranza saydım. Elbise dolaplarındaki Kızılhaç işareti dikkat
çekiyordu. Yataklar, sünger, çarsafları beyazdı. Daha önce oturduğum salondan dört
basamak inilerek yatakhaneye giriliyordu. Bodrum katı denilebilecek bir yerdi ama
elektrikler sürekli olarak yandığından aydınlıktı.
Hava çok sıcaktı, pijamam yoktu elbise ile uyumanın güçlüklerini düşünüyordum. Kadife
pantolonumun içindeki bacaklarım terlemiş, gömleğim ekşi ter kokuyor, pijama
istemekten utanıyordum.
Gömleğimi pantolonumu çıkarıp yalnız şortla yatmayı düşünmeye başladım ama, ya iyi
karşılamazlarsa? Yatakhaneye genç bir kız giriyor "hello " deyip yanımdan geçiyor,
ilerdeki dolabın kapısını açarak birşeyler aldıktan sonra dışarı çıkıyor. Tuvalet ayrımı
olmadığı gibi, burada yatakhane ayrımıda mı yok diye düşünüyorum. Pantolon ve
gömlekle yatmaya karar verince, botlarımı, çoraplarımı çıkarıyor ranzanın altına itiyor ve
sırt üstü uzanıp uyumaya çalışıyorum. Uykum yok. Gözlerim tavanda kendimle sessizce
konuşuyorum:
Selim bugün barınacak bir yer, yumuşak bir yatak buldun. Karnını doyurdun, soğuk su
içtin, traş oldun, Kızılhaç`la ilişki kurdun. Ya yarın? Yarının ne olacağı belli değil. Ama
hayır! Her derdin bir çaresi, her dağın bir geçidi, her imkansızlığın bir imkanı, her
açmazın bir açacağı vardır demiyorlar mı? Sabretmek, uğraşmak, araştırmak, didinmek
gerekiyor. "Sora sora Konya`da hanya da bulunur, arayan mevlasını da bulur, belasını da"
sözleri aklıma geliyor, umutlanıyorum. Mağaraya göre burası bir ilerleme, bir imkan, bir
ilişki diye düşünüyorum.
Hava sıcak terden sırılsıklam olmuşum. Böyle uyumam mümkün değil, soyunayım mı?
Ama olmaz! Buraya bayanlar girip çıkıyor, gerçi şortlarım güzel, çarsafla örtünebilirim
diye düşünürken; uzun boylu siyah saçlı iri gözlü yirmi yaşlarında genç bir kız içeri