ayetler_renkli

Bir hukukçu olan Tülay anlatımlarımdan etkilenerek düşünüyor... Atina'dan Selanik'e bir
taksiyle gidiyoruz. Benim pasapot adım Prodoromos Poridis, yanımdaki kız arkadaşım
Despina Hiristos. Arabanın penceresinden başı dumanlı yüksek bir dağ görünce "Olimpius
mu?" diyorum şöföre,"Ya,ya!" diyor. Arabayı durdurmasını istiyorum. Despina ile
lokantada yemek yiyiyoruz. Dışarı çıkıp başı dumanlı Olimpius'u seyrediyorum.
Prometeos elinde ateşle bana doğru koşuyor. Tanrıların yasaklarını çiğne Prometeos!
Bundan dolayı onu çok seviyorum. Despina neden uzun uzun dağa baktığımı soruyor.
Üniversiteden ayrılan Despina bu dağın öyküsünü bilmiyor. Đlyada'yı, Odesa'yi
okumamış, Homeros'u tanımıyor. Araba yolculuğumuz esnasında Despina'ya Yunan
mitolojisini ve Olimpiyos'un bu mitolojideki yerini anlatıyorum. Anlatımlarımı
bitirdiğimde "bilseydim ben de uzun uzun seyrederdim." diyor.
Selim Fırat ve Kemal Okutan'la Doğu Almanya'ya gidiyoruz. Hambuld Üniversitesi'nin
Türkoloji kürsüsünde Kürdistan tarihini ders olarak vereceğim. Selim Fırat bana
çevirmenlik yapacak, Kemal Okutan'da Kürdistan'daki son gelişmeleri anlatacak. Merak
ediyorum Doğu Almanya'yı. Yugoslavya'da üç gün kalmış, öğrenci, şöför ve işçilerle
uzun uzun konuşmuş, hayli bilgi edinmiştim. Kitaplardan öğrendiğim sosyalizm’i bu kez
gözlerimle görecektim. Selim Fırat daha önce Doğu Almanya'yı gördüğünden bizi Marks,
Engels ve Lenin'in kitaplarının satıldığı bir kütüphaneye götürmek istedi. Kütüphane diye
girdiğimiz büyük salonda parfüm ve kozmetik maddeler satılıyordu. "Kütüphaneyi
kaldırmışlar." dedi. Dışarı çıktık çevreye bakıyoruz, binalar tek tip, pencereleri küçük,
boyasız, tren vagonlarına benziyorlar. Yoldan geçen arabalar gülünç, yolların kenarına
konulan banklar bakımsız, boyaları dökülmüş durumda. Doğu Berlin harabe bir şehir.
Kemal Okutan "Bir müzeye gidelim." diyor. "Kemal, gördüğün bütün bu şehir
sosyalizmin müzesidir. Yol kenarındaki banka, yoldan geçen arabalara, tek sıraya dizilmiş
tek tip binalara bak. Sosoyalizm diye bize yutturulan rejimi anlarsın." dedim. Biraz
gezdikten sonra bir Doğu Alman işçiyle konuşma firsatı bulduk. Đşçiye "Berlin duvarı
yıkılmadan önce bana Doğu Alman televizyonunun bir günlük programını anlatır mısın?"
diyorum. Adam hiç düşünmeden şu yanıtı veriyor" Genellikle devlet başkanı Honocker'in
konuşmalarını, görüşmelerini, icraatlarını, köyde fazla üretim yapan köylüleri, onlara
verilen madalyaları, tank gösterileri ve savaş filmlerinden oluşurdu program." dedikten
sonra "Genellikle programlar birbirine benzediğinden televizyon fazla izlenmiyordu."
Adam konuşmalarını sürdürürken Selim Fırat'ın tercümesini dinlerken bizim
Almanya'daki gecelerimizi, yürüyüşlerimizi düşündüm. Ulu önderimizin resimleri, ulu
önderimizin kaset konuşmaları, ulu önderimizi öven konuşmalar, ulu önderimizi öven
sloganlar dışında bir şey yoktu. Ve bunlar hep tekrarlanıyordu.
Şırnak bombalanmış, yerle bir olmuş, halk şehri terk etmişti. Bu durumu protesto etmek
için Bonn'da onbin kişinin katıldığı bir yürüyüş yapılmıştı. Yürüyenler "Biji Serok Apo"
sloganı atıyor, Serok Apo'nun fotoğraflarını taşıyorlardı. Şırnak'la ilgili tek bir slogan
atılmıyor, söz söylenmiyordu. Bu artık bir gelenekti. Yürüyüş ve geceler hangi amaçla
yapılırsa yapılsın sloganlar, pankartlar, resimler, afişler, konuşmalar aynıydı."Biji Serok
Apo" Đşte Doğu Almanya'da bunun için sosyalizm yıkıldı ve bundan dolayı hiç sosyalizm
olmadı. Resmi devlet idolojisıyle halkın yetenekleri köreltildi, fedakârlık propogandasıyla
tekniğin gelişmesi durduruldu. Đnsanlar, binalar, pencereler, buz dolapları ve tost
makinalari gibi tek tip olmalıydı. Bir kişi düşünme görevini üstlendi; diğerleri ağaca
bağlanmış, eğitilmiş beygir gibi başını salladı. Ve sonunda gerçek anlaşıldı. Resmi
ideoloji düzeniyle birlikte yıkıldı. Doğu Almanlar yaptıklarını yıktılar. Biz ise onların
yıktığı şeyi yeni yapmaya başlamışız ve seviniyoruz. Onlar "Kahrolsun Honocker!"
sologanını "Yaşasın Honocker!" sologanının yerine asarken, biz avazımız çıktığı kadar
"Biji Serok Apo!" diye bağırıyorduk.
Doğu Almanya gezimden yaklaşık iki ay sonra Batı Berlin'de yapılan Sosyalist
Enternasyonal Kongresi'ne gazeteci olarak katıldım. Sovyet diktatörlüğünün son
kalıntılarını da ortadan kaldırmaya çalışan, Sovyet sınırlarında Sovyetleri dünyaya
kapatan Stalin'in gerdiği ideolojik perdeyi kaldıran ve "Buyrun, gelip sosyalizmi
görebilirsiniz." diyen Mihail Gorbaçov'da bu kongreye katılmıştı. Kongre, Hitler'in eski
meclisinin salonunda yapılıyordu. Kırkyedi yıl önce Stalin bu meclis binasını ele