ayetler_renkli

oğlumun, Amerika`dan gezmeye geldi, ben de az sonra Suriye`ye gitmem gerek" dedi.
Đçmem için bir sigara daha uzattı, çayımızı getirdi, karnımın aç olduğunu adama
söylemeyerek bol şekerli çay içiyorum. Suriye`ye gitmese belki ikna eder evinde kalırım,
ama yardımcı olabilecek birine de benzemiyor. O da kendi derdine düşmüştü. Đkide bir: "
Pasaport sorunumu hal edersem bu evimi satmam, kiraya da vermem, kızlarıma da
bırakmam diyordu. Bir adamım var, Mardinli bir Kürt, şimdi kendisi Đstanbul`da. Yakında
buraya döner, anahtarı ona vereceğim" dediğinde, anahtarı bana ver, ben kalayım
diyeceğim ama adam beni tanımaz, niye versin? Sonunda: " Sana yardımcı olacak
durumda değilim, sen kalk Kürtlerin mahallesine git, ben de Suriye`ye gideceğim" dedi ve
vedalaştık, sokağa çıktım.
Deniz kıyısındaki mağarama yayan gitmem imkansız göründü bana; hem yerini tam
olarak bilmiyorum, hem de çok uzak geldi. Montemar otelinin adını söyleyerek servis
arabasına biniyorum, bin liram daha gidiyor.Yine fax sormaya gidiyorum ´Yok´cevabını
alınca umutsuzluğum artıyor, kafam allakbulak oluyor, midem bulanıyor. Beyrut´tan
nefret ediyorum. Otelden dönünce geniş bir bahçenin içindeki villa dikatimi çekiyor;
balkonun gölgeliğinde yaşlı bir karı koca ile kızları olduğunu tahmin ettiğim gençten bir
kız oturuyorlardı. Acaba çat-pat Đngilizcemle öykümü anlatsam bana yardımcı olmazlar
mı, diye düşünüyorum. Kitaplarda okuduğum öyküleri hatırlıyorum. Ama ardından burası
Beyrut´tur Selim, cebinde dolar olmayınca bütün kulaklar tıkalı, bütün kapılar kapalı,
bütün kalpler Bekaa vadisinin taşları gibi serttir diyorum. Ve mağarama doğru hızla yol
alıyorum. Bildiğim en iyi yerin yine de mağaram olduğunu düşünüyorum.
Yatağımı yerinde görünce seviniyorum. Vucudum terlemiş, ayaklarım botlarımın içinde
yine vıcık vıcık. Denizde yüzmeyi düşünüyorum ama taşlık kıyıya dalgalar öylesine sert
çarpıyorki; girmeye korkuyorum, biraz ilerdeki uçururum altından geçiyorum,
parçalanmış arabaya tekrar göz atıyorum, ilerde yüzebilecek bir yer buluyorum. Burası da
kayalık ama, denizle düz kayalığın bitiştiği bir yer. Dalgalar gelince dört beş metre kadar
düz kayalığın üzerinde bembeyaz köpüklü su serip geri çekiliyor, ardında yemyeşil bir
yosun tabakası kalıyordu. Elbiselerimi çorap ve botlarımı çıkarıyorum, üzerimde sadece
şortum kalıyor. Yosunlu kayalarla dikkatlice basarak ilerliyorum. Yosunlar yumuşacık bir
halı. Cam kırıklarının ayaklarımı kesmesinden korkuyor, sakınarak ilerliyorum.
Dalgalar ayaklarımı yalayıp geçiyorlar, büyük dalgalar dizlerime tırmanınca kendimi
denizin serinliğine bırakıyorum. Cezaevinden tahliye olduktan sonra bu üçüncü kez denize
girişim. Đlki 1991 mayıs ayında Yunanistan`daki Lavrion mülteci kampının plajinda,
ikincisi Rio Djenerio`da, üçüncüsü Beyrut`ta. Evet üç kıtayı dolaşan ben, şimdi küçük
Beyrut`ta çaresizim, kendimle başbaşayım.
Uzun süre yüzdükten sonra kıyıya çıktım. Kızgın güneşin altında güneşlenerek
düşünüyorum: Deniz kıyısında tek kişilik bir mağara, parasız olarak yüzebileceğim
tertemiz deniz ve yakıcı bir güneş, artık tanrıdan ne isteyebilirdim? Denizlerin kirletildiği
dünyamızda böyle bir olanağım var. Bir süre sonra giyinerek barınağıma çekiliyorum.
Akşamdan kalmış suyumdan bir kaç yudum içiyorum. Barınağım gölgelik bir yerde, serin.
Denizden esen nemli rüzgar barınağımın serinliğini artırıyor. Oturup düşünüyorum;
Hüseyin neden yanıt vermedi? Olmaz böyle Hüseyin! Sana güvendim, fax çektim, insan
bir yanıt yollamaz mı? Telefon defterimi cebimden çıkarıp sırayla isimleri inceliyorum:
Abdullah, Ahmet Türk, Avni Kısın, Bahri, babam Selim Çürükkaya, Ali Aytemur, Doğu
Perinçek, Çetin Kaygalak, Ursula Setzer, Rosa, Fadil, Fadime, Av. Eren Keskin, Fetah
Yigit, Fehmi Kaya, Fidan, Esref, Günay Aslan, Hatıp Dicle, Heike Krause, Hüseyin
Erdem, Gurbet Ersöz, Đvon Müller, Đlhan Ersöz, Đsmail Beşikçi, Đsmet Elçi, Mehdi Zana,
Nurettin, Kenan, Memiş dayı, Memet Artan, Mahmut Ekinci, Mustafa Dere, Nezahat,
Nihat Behram, K. Dindarlar birliği, Ömer Özerturgut, Ragıp Duran, Kasım Fırat, Rıza
Sarıkaya, Nazlı, Av. Tulay Ateş, Av. Serhat Bucak, Dr. Süleyman, Selim Fırat, Gazeteci
Tea, Ümit, Zübeyir Aydar, Yayla Bucak, Yücel Arın, Emin, Selim Dindar, Anja, Ahmet
Baraçkılıç, Rose Anderson gibi değişik mesleklerden, dünyanın değişik ülkelerinde
yaşayan tanıdıklarım bunlar.