ayetler_renkli

iniyorum, biraz uzaklaşınca adresi soruyor."El-Hayat gazetesi" diyorum, anlamıyor.
Sormaya başlıyoruz, yakın bir yeri gösteriyorlar. Oraya gidiyoruz, Monday Morning
isimli gazete binasını görüyoruz. Burada El-Hayat gazetesinin bürosunun Hamra'da
olduğunu öğrenince, gitmekten vazgeçiyor, şöföre üçbin lira vererek yolluyorum.Ve
Monday Morning gazetesinin bürosuna giriyorum. Gazeteci olduğumu, El-Hayat
gazetesinde çalışan Kürt gazeteci ile görüşmek istediğimi, mümkünse bana yardımcı
olmalarını istiyorum.
Burada iyi Türkçe konuşabilen bir Ermeni ile tanışıyorum. Kürtlerin eskiden Türklerin
oyununa geldiklerini, şimdi biraz akıllarının başlarına aldıklarını, ama işin işten geçtiğini
söylüyor. Hayli sohbet ediyoruz. El-Hayat gazetesinde çalışan gazetecinin ismini
bilmediğimden bana yardımcı olamıyor. Telefonla El-Hayat gazetesini arıyor, sekreter
"akşam olduğundan kimse yok, yarın arayın." cevabını veriyor. Ermeni bana "burada
Hizbul Demokrati Kurdi'nin bürosu var, oraya git, sor sana gazeteciyi bulurlar." diyor.
Adresini alıp çıkıyorum. Bir taksiye binip adresi şöföre veriyorum. KDP ve YNK'nin
bürosu olabilir diye düşünüyorum. Şöför beni bir binanın kapısında indiriyor. Büyük
binanın kapı girişinde "Newroz" yazısını okuyorum. Binanın kapılarının kapalı olduğunu
görünce, buranın bize ait bir sinema olduğunu anlıyorum. Buna rağmen kapıda domates
satan yaşlı adama "Kürt müsün?" diye soruyorum."Evet." diyor. Biraz sohbet ettikten
sonra Mardinli bir yurtsever olduğunu anlıyor ve fazla bir şey çaktırmadan "Eyvallah!"
deyip ayrılıyorum. Otel odama döndüğümde para harcamaktan başka bir şey elde
edemediğimi anlıyor, duş aldıktan sonra yatağıma girerek düşünmeye başlıyorum.
Đlk olarak hapishane müdürüm Filozof aklıma geliyor. Bekaa'da tutuklu iken hapishane
müdürüm Filozof'tu. Filozof lakabını Tunceli öğretmen okulunda birlikte okuduğumuz
dönemde gözlük taktığı için vermiştik. Müdüdrüm Filozof'la üç yıl aynı okulda okumuş,
bir yıl aynı hücrede kalmış, yedi yıl birlikte Diyarbakır cezaevinde yatmıştık.
Diyarbakır'da ikimiz de tutuklu, ikimiz de baskı altındaydık. Burada ise ben tutsak,
Filozof müdürdü. Ara sıra odama gelip hatırımı sorduğunda rengi kıpkırmızı olur, elleri
ayakları birbirine karışır, konuşmada güçlük çekerdi. Genellikle bana "bir ihtiyacın var
mı?" diye sorardı. Kendisi ile yaptığımız bir sohbet esnasında "Filozof, senin cezaevi
müdürü benim de tutsak olabileceğimi düşünebilir miydik?" dediğimde; her şeyden
habersiz, gece gündüz hamal gibi çalışmanın ötesinde gözleri bir şey görmeyen dürüst
Filozof "He yahu, daha neler neler görecegiz." dedi.
Bir gün Filozof'u çağırarak, cezaevi koşullarının çok kötü olduğunu, gazete ve radyo
haberlerinin bana verilmediğini, banyonun onbeş günde bir olduğunu, yatağın ve
bataniyelerin pis pis koktuğunu, havalandırmaya çıkarılmadığımı, bunun doğru olmadığını
söylediğimde Filozof'un kafası tam karıştı. Diyarbakır cezaevi koşıllarını yaşadığını his
ettim. "Tamam" diyerek gitti. Sonradan anlıyorum ki Filozof'a, aklı, bildikleri, duydukları
yön vermiyor, talimatla çalışıyordu.
Tutuklu kaldığım bina üç katlı, çok geniş bir binaydı. Üstü düz ve boştu. Bir gün Filozof
hava almam için beni buraya çıkardı. Hava güzeldi. Dağlarla çevrili, bir daireyi andıran,
yemyeşil Bekaa vadisi gözlerimin önündeydi. Hem çevremdeki güzel manzarayı
seyrediyor, hem de Filozof'la konuşuyordum. Filozof: "seninki kişilik sorunudur,
kişiliğinin psikolojik çözümlemesini yap, kişiliğini yık, detaylı bir yazı kaleme al ki;
cezaevinde yatan arkadaşlar da okuyup kendi kişiliklerine yön versinler, önderlik çizgisine
gelsinler. Biz cezaevinde yatanlar, bir türlü önderlik çizgisine gelemiyoruz. Bak, bizim
Zeki Yılmaz Cudi'de tutuklanmış, hakkında idam cezası isteniyor. Orhan Aydın
soruşturmaya alınmış, cezaevinde olduğu gibi yine aklını oynatmış. Tüm bunlar cezaevi
kişiliğinden kaynaklanıyor. Önderlik çizgisi yüce bir çizgidir, insan tutturamayınca
düşüyor." diyor bana.
Filozof resmi ideolojinin saçmalıklarını anlatırken, ben Orhan Aydın ve Zeki Yılmaz'ı
düşünüyorum. Đkisi de Kürt kamuoyu tarafından tanınan birer kahramandırlar. Şimdi ulu
önderimizin emriyle biri idam cezasıyla yargılanıyor, diğeri de yargılanırken aklını
oynatmış. Tutuklanmadan önce Halep'teyken; Orhan Aydın'ın Cudi'den getirildiğini, bir