atailke

Atatürk İlkeleri ve İnkılâp Tarihi Ders Notları
Öğr. Gör. Ali YAYLA
T.B.M.M. yanında Osmanlı Hükümeti de temsilci göndermiştir.
T.B.M.M.’ni Bekir Sami Bey temsil ederken, İstanbul hükümeti
adına da vatansever bir kişi olarak tanınan Tevfik Paşa katıldı.
Konferansta ilk sözün verildiği İstanbul hükümeti temsilcisi Tevfik
Paşa; “Söz milletimin asıl vekillerine aittir. Bundan dolayı Anadolu
kuruluna söz verilmesini rica ederim” diyerek söz hakkını Ankara
Hükümeti temsilcisine verdi.
Londra Konferansı’yla, T.B.M.M. hükümeti İtilâf Devletleri tarafından
tanınmış oldu. Bekir Sami Bey bu konferans esnasında bazı
anlaşmalara da imza atarak geri dönmüştür. Bu anlaşmalar
T.B.M.M. tarafından kabul edilmediği gibi, Bekir Sami Bey de Dışişleri
Bakanlığı görevinden alınarak yerine Yusuf Kemâl Bey (Tengirşek)
getirilmiştir.
1921 Anayasası (20 Ocak 1921)
TBMM'nin yaptığı ilk Anayasanın görüşmeleri, 19 Kasım 1920'de
başlamış ve I. İnönü Zaferi’nin hemen sonrasında 20 Ocak 1921
günü yapılan oylamayla kabul edilmiştir. Böylece millî egemenlik
ilkesine dayalı ilk Anayasa yürürlüğe girmiştir. 1921 Anayasası,
olağanüstü şartlarda hazırlandığı için olsa gerek kısa ve özet anayasa
görünümünde; 23 maddeden oluşan bir metindir. İlk dokuz
maddesi devletin dayandığı temel ilkeleri belirtir. Anayasada egemenliğin
kayıtsız şartsız millete ait olduğu, yasama ve yürütme
yetkilerinin milletin tek ve gerçek temsilcisi olan TBMM'de toplandığı,
halka dayalı devlet ve güçler birliği ilkeleri en kesin ve açık
biçimde ifade edilir. Ancak, 1921 Anayasası’nda, TBMM Başkanı
aynı zamanda devlet başkanıdır. Devlet başkanının bulunmayışı,
vatandaşların hak ve özgürlüklerinin düzenlenmeyişi, yargı ile ilgili
hükümlerin olmayışı önemli eksikliklerdir. 1921 Anayasası ile millî
egemenlik yolunda önemli bir adım atılmış, milletvekili seçimlerinin
iki yılda bir yapılması, kuvvetler birliği ilkesi ve meclis hükümeti
sistemi 37 benimsenmiştir.
37 Yasama ve yürütme meclise ait olup güçler birliği ilkesi uygulanmaktadır. Bakanlar
meclis içinden tek tek seçilmektedir ve devlet başkanlığı makamı yoktur.
Yürütme organı içinde yer alacak kişiler, yasamada da görev almak zorundadır.
Yasama yürütmeyi denetlemeye ve düşürmeye yetkili iken, yürütmenin yasamaya
yönelik hiçbir gücü yoktur. Bireysel sorumluluk esastır, kollektif sorumluluk
yoktur. Bakanlar yaptıkları işlerden tek başlarına sorumludur. İki dereceli seçim
sistemi esastır. Bu sistem Türkiye'de 1946 yılına kadar uygulanmıştır. Cumhuriyetin
ilânı ile “Meclis Hükümeti Sistemi” terk edilerek bugünkü “Kabine Siste-
Sayfa 60 / 174