An gaidheal - National Library of Scotland

146 AN GAIDHEAL. Treas Mios an t-SauihrakUi, 1873.tailleir—oillteil 's mar a liha e,— gubuileach as a cheann, o 'n latha sin,gach creideamh ann an buidseaclias,gisreagan agus a' h-uile gne sbaoblichrabhaidb.Mac-Mharcuis.lOmh la d'an Og-mhios,1873.AINMHIDHEAN.Tha na sochairean sin gun àireamba ta air am buileacbadh air an duineleis gacb beatbacb agus ainmbidb atha teachd beo mu'n cuairt da. Thaainmhidhean na machai-ach, a'chùaiu, agus an adhair, air an dealbhadhle Dia chum maith do'n duine;agus tha na beannachdan agus nasochairean èugsamhla a tha iad a'co'.pàirteachadh ris an duine co lionmhor's nach 'eil e comusach ach fiorbheagaudiubh a thoii't fa'near. Thagach uilechrèutair air a chruthachadh,cha'n e mhàin freagarrach air son nastaide sin anns an do shònraicheadhe leis an Fhreasdal sin a ta os ceannnan uile nithe, ach tha e air a clu-uthachadhmar an ceudna chum maithsoilleii- agus sonraichte do'n duine.A thaobh m brain de na crèuLairibha tha air uachdar na tahnhainn,cha'n 'eil e furasd a dheanamh araach ciod am fèum a ta air a shonrachadhleo, ach an dèigh sin, tha iadgun teagarah chum feum àraidhèigin, oir cha do chruthaicheadh nisam bith gu diomhain leis-san, thagu neochriochuuichte glic. Is iadna beathaichean a tha 'solaireadh aiiarson nan nithe a's cudthromaiche athaobh ar loin agus ar sgeudachaidh,agus a thaobh gach cuideacliaidh eilea tha dhith oirrn anns an t-saoghalso. Tha iad air mhile seol a' solaireadhchum ar maith, agus tha iad agoibreacliadh le chèile air mhodh miorbhuileachchum ar leas. Tha ea' lihaile agus anns a' mhachair,— a'giùlan ar n-uallaichean troma,— a'tarruing gach gne charbaid agusfeuna,— a' treabhadh na talmhainn,—agus a' deanamh nithe gun àireamheile chum ar buannachd! Amhaii'cair an each, agiis nach feumail ancrèutair e ! Nach lionmhor obair athig 'n a char? Nach easguidh, unihale 'n a shaothaii'? Tha e' deanamhmaith dhuinn a thaobh a luathaisagus a neirt fein. Is mùr agus islaidir an t-elephant, ach an dèigh sinceannsaichear e, agus nithear e 'n ash(m-bhiseach ùmhal. Air an doighchèudna tha'n càmhal ro chomusachair fuachd agus teas fhulang; thaaeart mor aige, agus cuiridh e suasre ùine fhada gun bhiadh, gun deochanns an fhàsach. Nach lionmhor annithe maith' a tha sinn a' faotuinno'n chaor agus o'n mhart? Tha olannna caorach a' deanamh gach gneeudaich air ar son, an uair a ta feoilna caorach 'g ar beathachadh. Nach'eil am mart, air an doigh cheudna,chum mor bhuannachd an da chiudbeo agus màrbh! Nach luachmhoran ni am bainne fein do mhac anduine, agus mar an ceudna, feoil namairt r'a itheadh, a craicionn air sonleathraich, agus na h-adhaircean, nacosan, cnàmhan, agus na ladhran aiceair son nithe do-sheachnach anntafein ! Air an laimh eile, nach feumailan CÙ do'n bhuachaille, agris nachealanta, ciiramach, dileas a ni e aghnothuch fein mar fhear-faire a'diouadh ar tighean, agus ar codach ogach gne luchd-rèubainn ! Is dileas,treibhdhireach, càii'deil an crèutairan CÙ; fàgaidh e a chuideachd agusa ghnè fein, dlùthaichidh e ris anduine, agus cha'n àill leis idii* dealacliadhris. Ceart mar so, mar anceudna, thana meanbh-bheathaicheana tha CO lionmlior 's an t-saoghal roluachmhor annta fein do'n duine, airsoilleir do na h-uile gu'm bheil iad soil leigheis, air son dathanna sonraichte,agus ail* son Ibin do a' lughdachadh ar saoithreach annschrèix-