An gaidheal - National Library of Scotland

;172 AN GAIDHEAL. Cend MTiios an FhoKliaraidh , 1873.Gliaiclhealtachd air cleachdannaibhnan aiiiiahidli mar chomharan air anainisir.Coin.—Is mise a cliual agns achnunaic sin, agus a ghabh heachdsonraichte air, 'n am thurasaibh ammeasg- nam gleann agus nan garbhchrioch.MUR.—Cha 'n 'eil teagamh sambitii nach 'eil cleaclidanna nan ainmhidh'n an combaraibh neo-mhearachdachair a' ghne aimsir a ta riteachd, mar a tha deagh f liios agadsa,a Choinnich, agus tha duil agamgu'm feuch sinn a nis co am fearagainn a's fearr cnimhne air nacleachdannail^h sinn air an do gliablimuinntir beachd chum na criche so.Coin.—Tha mi ro thoileach ma ta,agus bithidh stop anns a' cheiid tighosda'santachair sinn air an fheard' an dithis againn a dhiobaireas antoiseach, agus a dh' f ailnicheas annan eiseimpleiribh a thoirt seachad.So ma ta a Mhurachaidh, thig airt-aghaidh—buaileam ort! An cual'thu riamh an uair a chithear nah-ialtagan na 's lionmhoire na b' abhaistdoibh, agus ag itealaich 'n ancuairtibh re uine na's f haide na bughnath leo, gu 'm feudar a bhi cinnteachgu'm bi an ath latha teth,grianacli, ciuinl Agus air an hximheile, ma cliithear iad a' gabhail fasgaidliaim an tuill, agus an cuiltibli,agiis an cosaibh nan creag, agns machluÌMuear iad ag eigheach agus a'gearan, tha e cinnteach gu'm bi anath latha gu trom a' sileadh, agus roaiiradhach, flinch.MuR.—I)ireach,ceart, a Choinnich,air leani gu'n cuala mi mo sheanmhathairag aithris nan nithe sin mua' bhaistidh, oir is minic a ghal)h mifein beachd air, agus a rinn mi solasri sgread neo-bhinn na comhacliaig.Ach stad ort, a gliille mo chridhe, anctual' thusa, an uair a bhios na fithicha' rocail gii cruaidh, agus ag itealaich'm an grad-chuairtibh am measg acheile, gur cinnteach e gu 'm bheiltoiseach aig deagh aimsir?MuR.—Cha 'n 'eil ro bheachd agamair sin a chluinntinn, a Choinnich,ach gabh thusa beachd air so,— gure do ghliocas a bhi'deanamh deasair son uisge agus doininn an uair achithear na tunnagan agus na geoidhro luaineach agus mi-f hoisneach,agus a' sior dhol fodha 's an uisge,agus a' grad eirigh a ris.Coin.—Is deagh fhaidhean nah-eoin-uisge aii- fad a thaobh so, agusislionmlior na rabhaidhean a tha iada' toirt seachad mu 'thimchioll ; achcreid thusa mise, a Mhurachaidh,gu'm bheil an t-uisge am fagus, anuair nach dean na seilleanan achttu-as goirid o na scip re an lathaagus tha an ni ceudua cinnteach anuair a thig iad 'n am mor-sgaothaibhchum nan sgeap m'an crom an t-anmoch,agns gun aca ach luchdanbeaga, eutrom.MUR.— -Thamor-ghliocas,gunteagamhidir aig an t-seillean ged isbeag e, agus is dan, dall an ti achuireas an suarachas e air a lughad;agus tha na columain a' nochdadh anni cheudna. Ma philleas iad gu h-anmoch a dh-ioiuisaidli an dachaidhfein, tha e ciimteach gu'm bi an athla flinch, gaothar, agus ro anradhach.Coin.—Ma tha na nithe sin uilefior, a Mhurachaidh, cha ruig neachsam I)ith leas a bhi aineolach la 's a'bhliadhna, air gach trath agus aimsir,oir tha na faidhean beag, iteagachsin, a tha 'cur gach ni an ceill roirahlaimh, gle liomnhor agus gle f hagusna li-ialtagaibh ; ach an cual' thusa,an uair a chluinnear a' chomhachag,no 'chailleach-oidhche, mar a their iadrithe, ag eigheach ann an droch aimsirgn'n tig deagh aimsir gun dail? duinn.Coin.—Tha sin co ceart ris an MuR.—Air doshocair, a Choinnich,f hirinn, agus co cinnteach ri airgiod agus creid thusa mise, cha 'n 'eil iad