An gaidheal - National Library of Scotland

;A clmiu iia criclie so f luiair mi deichliiing-is 11 clnir an ofdngli, chaidh miair bord air te dhiubli, agns sheolsinn air falbh.Bba ar tnras ro tliaitneach agusgnu biiacadh fad da fliichead latha;ach air a' chiad oidhche tliar da fhicheadsbeid a' gbaoth 'u ar n-agbaidhcbo doiuiomiacb 's gu 'n robh sinn auimpis a bbi air ar calL Dli' aithnmi gu 'n stinireamaid air ar n-aisd' ar dutbaicb fein; ach thng mi anaii-e aig a' cheart am nach robh fiosaig fear-inil na hiinge c' aite 'n robhsinn. Air an deicheamh latlia andeigh so thug aon de na maraicheana chuir sinn do bhar a' chroiuu dhfheucham faiceadh e fearaun, sauasdiiinn nach bu leir dha ni ach anspeur 's an cuan, ach direach airthoiseach oirnn gu 'n robh ar leistiugh dhorchadas.An uair a chual' an stiuradair soghrad mhuth e 'chruth agus a' tilgeadha chomhdach-cinnairclar-uachdairna Uiiiige leis an darna lamh,bhuaile an lamli eile air 'uchd agiisghlaodh e, "0, fheara, tha sinn uilecaillte ; cha teid aon againn asagnis le m' uile theomachd agus eolas(;ha'n 'eil e am chomas artearnadh."Dh' fheoraich mi dheth ciod a b'aobhar do leithid de an-dochas.Flu-eagair e, " Tha an doinionn airar toirt cho fada as ar slighe agus gu'm bi sinn mu mheadlion latha ammaireach dluth air a' Bheinu-dhubh,no mèiu na cloich-tharruing a thaeadhon a nis fein a' slaodadh dochuid hungis g'ah-ionnsaidhachionnna tha de dh-iarann ann ad shoithichibh; agus an uair a tbig sinnmar astar araidh do 'n bheinn thacumhachd na cloich-tharruing cholaidir 's gu 'm bi na tairniiean uile airan spionadh a cliathchaibh agusurlar nan soithichean, agus leanaidhiad i-is a' l)heinn air alt agus gu 'ntuit do cliuid luingis as a cheile agustheid iad fodha. A thuille air a so|AN GAIDHEAL. Ceud Alhios an t-Samhraidh, 1873.thaeeu-comasacha'bheiunadhireadh.Air a muUach thacomhdachde phraisghrinn air a chnmail a suas air ceithirpuist phrais agus air 'uachdar sin thaeach prais 'n a sheasamh le marcaicheair a dhruim agus clar luaidheair 'uchd air am bheil sgriobhaineandmidheachd air an gearradh. Thaseaim eachdraidh ag radh gur iad ammarcaiche agus an t-each so is aobhargu 'm bheil de shoithichean agusde dhaoine air aii call 's an aite so,agus gu 'm bi e sgi-iosail do na h-uilea thig dluth dha gus am bi e air athUgeadh sios gu lar."Air do'u stiuradair sgur, ghuil eas ur ; rinu an sgioba gu leir an niceudna agus dh' fhag iad beannachdaig a cheile.An ath mhaduinn chunnaig sumgu soilleir a' Bheinn-dhubh. Mumheadhou latha bha sinn cho dluth's gu'n do mhothaich sinn gu 'mb'fhior na chuir an stiuradair airmhanadh ; oir leum na bha de iaruuuagus de thairnnean amis na soithichibha dh-ionnsaidh na beinne lefuaim chruaidh ; chaidh na soithicheanas a cheile agus chaidh au luchdfodha 's a' chuaii. Bha mo dhaoineuile air am bathadh, ach bha Ni-mathtrocaireach dhomh-sa agus chaidhagam air mi fein a thearnadhair mil- briste d' an long a sheida' ghaoth gu tir, direach aig iochdarna beinne. Cha d' fhuah- mian goirteacliadh a bu lugha; agusmar a b' f habhorach bhuail mi ancladach aig aite far an robh margu'm b'eadh staidhir a' suas gu mullachna beinne.Rainig mi am mullach gim sgiorradhsam bith; chaidh mi a stig-li fo'n chomhdach i)hrais agus a' tuiteamair mo ghluinibh thug mi buidheachasdo Dhia airson a throcairean.Chuir mi seachad an oidhche anso. Ann am chadal thainig seannduine far au robh mi agus thubhaiite "Eisd, 'Agib; cho hiath 's a dhuisg-