An gaidheal - National Library of Scotland

—';!C'eud Mhios an Fhogharaidh, 1873. AN GAIDHEAL. 171ad ioniisaidh gun dail, agus clii tliule d' shuilean, agus cluinnidh tu le d'eliluasan, gu 'in })heil Gaidhlig aige,agus Beurla ciiideachd, agus gu'ml)heil e daimheil, cinneadail, cairdeil,agus airidh air 'ainm fein. Clii thugur ditliis oganacli iad do nachfaighear sanihladli air gach cnoc,agus a tha gun choimeas dian 'u andurachd, agus 'n an dealasachd, chummaith a dheanamh d'au luchd-duthcliafein. Peumaidli sinu, a Choinnich,a' h-uile dichioU a dheanamh air gacheolas fhaotuiun a reir ar couiais reua h-uine ghearracheadaichearduiuu,'s an t-saoghal so ; agus chum nachriche so, deanamaid gach greim'n ar comas orra-san a ta ullamh agusealamh chum an t-eolas sin a chraobhsgaoileadh'n ar measg.Coin.—Cha 'u 'eil ar n-uine fadagun teagamh, ach is solasach an ninach ruig sinn leas a bhi gu tur aineolachair cuisibli an t-saoghail mu'ncuairt duinn, ma tha deigh sam bithagainn air eolas f haotuiim.MUR.—Ma ta, cha ruig, a Choinnich,agus na 'm faiceamaid e, islionmhor maighstir-sgoile tha againnchum ar teagasg, na'n tugamaid geilldoibh. Tha eunlaith an adhar'g arteagasg, oir tha eolas aca-san air angiuasad fein. Tha e air innseadhdhuinn ann am Focal na firiim, gur"aithue do'n chorra-bhain anns anadhar a h-am fein, agus is aithne do'ncholmnan, agus do'n chorra-nihouaidh,agus do'n ghobhlan-ghaoitheam an teachd ; ach cha 'n aithnedo m' shluagh-sa," deir Dia, " breitheanasan Tighearna." Tha'n seangaubeag a' sparradh dichill agus gliocaisoirnn, agus tha 'n seillean a' deanamhan ni ceudna, na'n tugamaid geilldoibh. Is anabarrach beag da-rireadhna maighstirean-sgoile iad so, ach isdileas, treibhdhireach, ciunteach iad.Is dian a tha iad ag earaileachadh anaghaidh na leisge; agus tha fiosagad mar thubhairt an duine glic :' Eirich a lundaire gu grad,'S thoir ort an seangan beag gun stad ;Oir ged nach d' f huair e riamh fear iùil,No neach 'g a ghreasadh air a chùl ;Fa chomhair geamhraidh ni' e deas,A' cuinihneachadh gun tamh a leas'S an t-samhradh trusaidh e a Ion,'S an f lioghar, iomlan tha a stor."Coin.—Ochan! a Mhurachaidh,cha 'n 'eil teagamh agam nach deanadhtu searmoin ceart co maith riMaighstir Uisdean, ar deagh mhinisteirfein, na'n gabhadh tu 'n adcheann e; ach tha mi ciunteach à so,na 'n rachadh tu suas do'n chrannaigagiis na'n toisicheadh tu, an sin, airsearmonachadh gu'm biodh barrachd'g ad eisdeachd na dh' eisdeas riMaighstir Uisdean coir, ged is comharraiclite,ainmeil am fear-teagaisg eMUR.— 0, a Choinnich, a Choinnich,mise a' deanamh searmoin!B'olc a thigeadh e orm, agus bu donamo ghnothuch ris. Is leoir dhoibhsansin a dheanamh a chuireadh airleth ail' a shoii, agus is leoir dhomhsaa bhi am f hear-eisdeachd, na 'mbiodh run agus toil agam gliocas anochdadh le bhi 'g eisdeachd mar buchoir dhomh a dheanamh. Ach mara thubhairt mi cheana, shonraicham Fi'easdal a tha os ar ceann lionmhorachdluchd-teagaisg dhuinn ammeasg nan ainmhidh na'n tugamaidgeill doibh. Nach fhac thu mar ainhinich an Gaidheal so gu soilleirdhuit an la roimhe, agus mar a thuge air an aghaidh eiseimpleirean sothuigsinnchum a dhearbhadh?"Coin.—Ud! Ud! chuunaic mi siua Mhurachaidh ; labhair e air cleachdannaibhnan ainmhidh mar shamhladhdhuinne'u ar giulan fein, agusb' aluiun, taitneach a bhriathra.MUR,—Nach solasach, ma ta, aChoinnich. a bhi 'beachd-sniuaiiieachadhair na nithibh sin a thugadh cosoillear f ar comhair ; agus tha deaghchiiimhn' agam fein, an uair a bha miam bhalachan, air moran a chualami am measg nan seann daoinne 's a'