An gaidheal - National Library of Scotland

:Dara Mios an FlioJiar: AN GAIDHEAL. 195oiclhche aims a' bhliadhna nach robham piobaire air a cliluinntiun no aii*'fhaicinn le cuid-eigin timchioll antighe. Blia a leaba aig Donncha annan oisinn de 'n bha-thigli, agus bha eair a sliaruchadh gn h-eagalacli leis a'jihiobaire. Bhiodh e'g a cliluinutinngii trie a'sgriobadh am measg nantaobhan agus nan sailean, agusail- uairibh a' rocail mar gu 'm biodhneacli a' tilgeadh na h-aualacb, nomar mhart 'g a tachdadli anns annasg; ach fa dheii'eadli, air oidlichearaid cliunnaic e am piobaire ri atliaobh, ni a chuir a leithid deuamhas air a'sgu 'm b' eigin dha ant-aite 'fhagailj an deigh dha'bhi reioma latbaann an tinneasfialjhrusach.Bbeir sinn an sguel so ann ambriathraibh Dhonncha fliein, mar 'butrie a bha e air 'aitbris leis" Air feasgar araid, air dliomli abhi ag iomain cruidh gu mullacbWilh'iisiee, tbuit an oidlicbe ormmu 'n d' f buair mi air m' ais. Bhami a' smaointeachadh 's a' sraaointeachadhcho cruaidh-chridheach 's ablia e, am piobaire bochd a mharbhadli—atheanga 'ghearradh a mach asa bheul, agus a throimh-lotadh o'ntaobh-chuil. Smaointich mi nachb' iongantach ged a ghabhadh athannasg gu ro dhona e. Ann ampriobadh na sul, thug mi fainearsohis air thoiseach orm. Shaoil migu 'n I'obh an t-slatag a bha 'n amhiimh ri theine, agus thilge mi aiifalbhi, ach chunnaic mi an solus,snamh gu h-athaiseach seachad aira'mo chois dheis agus a' dearrsadh airmo chulthaobh. Cha robh dad deeagal orm, agus thionndaidh mi mu 'ncuairt a shealltuinn air an t-solus,agus ciod a chunnaic mi ach ampiobaire 'n a sheasamh lamh riumair mo chulthaobh, agus air dhomhtionndadh mu 'n cuairt, sheall edireach 'n am aodann. Bha e coltachri corp mavbh ; ach cha d' fhuair miach plathadh dheth ; oil* ann an tiotadh' fhas gach ni mu 'n cuairt dhomhcho dorcha ri slochd! Dh' fheuchmi ri ruith, ach thuit mi 'n am ghlagail- an lar, luidh mi sios ann anseorsa de dhùiseal, cha'n fhios cia chofada's a bha mi'n am shineadh; achn uair a thainig mi thugam fein,dheii-ich mi agus dh' fheuch mi riruith, ach cha tugainn da clieumgun bhi 'n am shineadh a rithist.Cha robh mi ceud slat o'n tigh, agustha mi Ian cliinnteach gun d' fhuairmi corr agus ceud leagadh mu 'n d'rainig mi e. Air an la ar-n a'mhàireach bha mi ann an ard f hiabhrus;rinn na searbhantan leaba aii'mo shon ann an oisinn de 'n Chidsin,far an ro1)h mi 'n am luidhe remhoran laithean, a' fulang gachoidhche fo eagal agus fo iiamhas, a'sior shaoilsinn gu 'n robli an piobairea' cromadh tharam aii- an aon taobhno air an taobh eile. Cho luathagus a fhuair mi comus gluasaid dh'fhag mi Dewar; ach fada na dheighsud, cha b' urrainn dhomh codal amaouar 's an oidhche, no fuireach rofhada leain fhein eadhon re anlatha."(i?/ leant tii/m.)MuiLEACH.LITIPt O RUNASDACH.A GhzVidheil Buxaich,^—Cha 'n'eil feum ann a bhi 'toirt seachadleisgeulan aii* son a bhi cho fada gunsgriobhadh g' ur n-ionnsaidh. Thabarail agaibh fhein air an aobharcheana, a's cha 'n eil buannachd annan tuilleadh a radh. An uair athoisich mi air sgi-iobhadh thugaibha thaobh seann chleachdan agussaobh-bharaileau a bha, aig aon am,coitchionn'n ar measg, bha a runorm litir a chur g' ur n-ionnsaidhgach mios, oir cha deachaidh ach glebheag dhiubh a thoirt a lathairfhathast; a's tha iad airidh air ancumail air chuimhne, mar nithe abhuineas do 'n aimsii* a bha. Sgriobh