An gaidheal - National Library of Scotland

:u:iAN GAIDHEAL. C'euil Mliios a'CrheamhraWh, ISTS.t-each inaitli a shai-uchatlh;" gabhmo Icisgeul, agus bheii- siim na seaii-Ihocail tliairis le beaimachcl gii am.ile.Mru.—Deanamaid siii, ina ta, aChoiiiuich, niai' a thiibliairt tliii /ebeanmichd—ach bheir mise deag'hchomliairle oi't, a' charakl iounihniiin,agus feiioli gni 'n ^'abli thn i— " Seideadlina g-aothan, agus eireadh tonnaan amligliair nin'n ciiairt duit mara dh' fhi'iidas iad, ach na gabh suimdiulih. Rach air t-agLaidh air sligbena firiim agus a' cheartais, agus bithidhtn daingeann mar clii'eag.Suidbich thu fein air treiblidhii-ea.s,agus cuir gach aimbleas agusaiiradh gu 'ii dulan. Ma dh' eiieasbichd-tuaileiw nra 'n cuairt dnitle'nteang-aidh nirahnich, agus ma ni iadan dichioll clium smal a thuirt air dodheagh chliu, ua toir feairt orra.Amhairc oi'i'a gu diaii an clar an aodainn,agus na abair smid. Gitilaiutliu fein gu direach, ceart; liiodh dochaithe-bheatha iouraic, glic agussubhaileeach ; agus thugadh ciuineasdo ghnuise,ag'us macantas do l)heathaa' bhreug dhoibhsan air fad, leis ambu mhiann do chiaoidh, do .sliai'uchadh,agus do smaladh as.Coin.—Ma ta, a Mliurachaidh,mile taing- dhuit air son do dlieadhchomhairle, agus, Ochan, b' i'clioniliairle i ! Cliuireadh tu fallusair ;ai liiiiKt.iddch fein te a b' fhearrllioirl seacbad. Acli tha 'n t-amagainn a nis a bhi 'cuv ar cuid cheanuclium ua seau-fhocail a dhaingneachadh'sa'chridlie, agus chumcodal a tlioirt oirnn.Coin.—Tha mi gle thoilichte, aMhurachaidh, uir tha tacan maith anis o nach deachaidh boinne bhiththar ino sgornach. Oha 'n fhaca mie, gu 'n g'huth air a bhlasadh, o'nbhaisteadii Seumas Beag, agus tliabbadhna gu leth o sin a nis; ach thagach trocair maith "n a am fein.MrR.—Tha, Choinnich, olaidh ant-eacli dhe 'n uisge na riaraicheas e,agus na ni feum da, agus cha 'u ol etuilleadh. Deanadh an duine an nicendna, agus cha 'n eagal da. Biodlie measoi-ra ami an itheadli agus amian ol, agus anns na h-uile nithibh ;iarradh e beannaclid an Ti a tariadldadh os ceann nan uile, mar a tasinne ag iarraidh 's an fhardaich so annochd, agus soirbhichidh gacli cuisleis.Alasdair Ruadh.DONXCHA CAIMBEUL.IV.Bu trie a chuala ivi mo mhathair,le solas dealasach a' cur an ceill marbha deagh bhuadhau iuutiun Dhoiinchai,agus soilleu-eachd a bhreithneachaidhair an taisbeanadh dhi feinagus do lu' athair air tus, ged is eigindhomli feiu 'aideachadh nach roblim' aii'e air a glacadh leis na buadhanud, a dh' aindeoin gach ard-mheas abh' agam air. Blie e 'n a chleachdadhfar am faig-h siim 's a' nyhadainn iad,oir tlia i'U(beigin sgios (;i'm fein, agus bunailteach aig m' athair a bhi a'l>iomaid a'dolmu thaiiili, an uair a cumail aoraidh anns an teaghlachchairicheas sinn simi fein air curam gach feasgar ; ag iocadh taing do 'nan Ti a 's Airde.Uile-chumhachdach aii'son a cliaoimhneisdhoibh re an latha, agus agMuR.—Ma ta, a Choiimicii, tha