An gaidheal - National Library of Scotland

;;Treas llios a' Gheamhraidh, 1874. AN GAIDHEAL. 325Dh'eirich siim uile a dh-ionnsaidhna li-iiinueige; ghlaodh gach aon," Slid am fear-lagha air thoiseach,agus am maor'n a dheigh." Dh'asluich mo mhathair air m 'atliair e'dhol as an t-sealladh, agus e feiii'fholach, gus an rachadh a' cheudstoirm seacbad.•'Cha 'n fliag mi,"ars' esaii, " laracli na 'm bonn ; cbad' riim nil ni sara bith de 'm bheilnaire orm ; seasaidh mi ri aghaidhan fhir is fearr dhin ; deauadh iadna 's urrainn iad." Mar sin, cbarobh dad 'n ar comas ach suidbe marblia sinu, a' feitheamh ris na bba gutighimi. Gun dail, cbuala siniitartar nan each aig an dorus. " ASbeumais," arsa m' atbair, " 's e isfearr dhuit dol agus seasamh aigciim na 'n eacb, o nach 'eil neacbeile aig laimh a sheallas 'n an deigh."" Ma 's 6 ur toil e," arsa mise," feitbidh sinn gus am buail iad aigan dorus." Ach air eagal gu 'nrachadh a chobhartach as, cba dobhuail am maor aig an dorus, leum e'stigh gun chead, gun chuireadhchaidh farum a chos air an urlar,ach le fiamh ghaire, dh' iarr e gu 'ngabbadh i a leisgeul ;gur h-e a bhaannsan gille-coise Tighearna Ghlinn-mar shaighid tbeiniitich troimh gachci-idbe ; ann am priobadh na sul bbae stig'h 'u ar measg. — Co a bh' ann,ach Donncha ! ar Douncha caomh, eilich.gradhach fein. Sgread agus chlisgna boirionnaich car tiota, ach dh'eirich m' athaii- gu grad 'n a chodhail.Cha bu hiaithe a ghlac e laudi dheasDhounchai, na 'bba mise an crochadhri 'laimh chli, agus da lamh momhathar mu 'mhuineal. Ann antiota sbeall e mu 'n cuairt, leag' e ashuil air Mairi, agus i 'n a seasamhann an oisinn de 'n t-seomar choglaisneulach ri corp, agus air chrithle aoibbneas agus le iogbnadh. Gunnaire no athadh, ghlac agus theannaiche ri 'bbroilleach i, phog e i,agus mu 'u robh fios aice c' aite anrobh i, bha a da ghairdein paisgtemu 'mhuineal. " O Mhairi moghaoil," ars' esan, " cha robh mochridhe aig fois o 'n latha dh' fhagmi tbu ; cha b' urrainn mi smid, dem' inutinn a dheanamh aithnicbtedhuit mu 'n d' fhalbh mi, gus amfaicinn cionnus a bha cuisean airthoiseach orm aig a' bbaile." Thuge an sin dhuinn lau chunntas air marfhuair e gach cuis 'n uair a rainig ea dhachaidh, agus mar dh' fhag e iad'n a dlieigh. Thiouudadh ar dubhachasgu aoibhneas, agus ar teanntaclidgu saorsa j dhi-chuimhnich sinngun dail, gach eiginii agus buaireasleis an robh sinu air ar fiosrachadh,agus fhuaradh sinn, aon uair eile, 'nar coisir bheag, cho chaidreach,shona 's a shuidh riamh le 'cheile.Mu 'u do sgaoileadh anart-buird nadinnearach, ruith Mairi a mach do 'nChitsinn, a dh' atharracbadh a deise,agus a chireadh a ciun. B' e a'cheud ni a choiuuich a suil, duiu'uasal og, sgiolta 'n a shuidbe aig' anteine, le coileir sgarlaid air a chota,agus banu oir mu 'aid. Cha 'n fhacaMairi riamh rohnhe, duin'-uasal chofiuealta ; rinn i 'beic gu lar dha, agusdh' iarr i air a leanailt do'n t-seomarDhi-chuimhnich sinu nUe anduine-uasal a thainig le Donncha,Chaith Donncha agus Mairi greisde 'n f heasgar a' sraidimeachd le'cheile anns a' ghàradb. An la 'r-namhaireach, dh' innis e do m' pharantanan gnothuch air an d' thainig e.Air an ath sheacbdain rinneadhDouncha agus Mairi 'n an aon, aiman daimh onorach a' phosaidh. Mu'n tug e air falbh i o thaobb a matharphaigh e gu fialaidh fiachau m 'athargus an fheoirling dheireannach,Chaidh mise 'n an cuideachd do 'nGhaidhealtachd. An uair a bha mi'dealacbadh riu gu tilleadh dhachaidhcha bu ghnothuch soirbh echa 'n urrainn mi idir cainnt a chur1 air ua faii-eachduinuean measgaichte