ASA JOURNAL 14/2023

MATERIALS, TOOLS, TECHNIQUES FUNDAMENTAL FACTORS
IN THE DESIGN PROCESS AND WOOD ARCHITECTURAL WORK
133
เนื้อไม้เป็นส่วนซึ่งเหมาะสมสำาหรับการใช้งานมากที่สุด เนื้อไม้ที่ดีใน
อุดมคติควรปราศจากตาไม้10 ลักษณะที่อาจแตกหรือหลุดซึ่งในทาง
วิศวกรรมโครงสร้างมีผลโดยตรงต่อคุณสมบัติเชิงกลของวัสดุไม้แปรรูป
ในทางสถาปัตยกรรมย่อมมีผลต่อความทนทานและความงามอย่าง
ปฏิเสธไม่ได้ นอกจากนั้นในการทำางานตาไม้ที่แม้จะไม่ใช่ตาแตกหรือ
หลุดอาจเป็นอุปสรรคต่อการทำางานบางประเภทซึ่งส่งผลต่อคุณภาพ
ของผลงาน ตาไม้ที่ปรากฏนั้นเป็นบริเวณกิ่งของต้น ไม้แปรรูปจากต้น
ซึ่งมีอายุก่อนตัดโค่นมากและมีขนาดความโตสูงนั้นมีทางเลือกในการ
แปรรูปเลี่ยงส่วนใกล้กระพี้และเปลือกได้มากกว่าเพื่อให้ปรากฏตำาหนิ
ประเภทตาไม้น้อยกว่าหรือมีลักษณะตาไม้ที่ไม่เป็นตำาหนิที่อาจเกิด
ความเสียหายอย่างมีนัยสำาคัญ(ขนาดความโตของไม้ตัดโค่น คือ ขนาด
เส้นรอบวงของลำาต้นบริเวณกึ่งกลางของลำาต้นไม้ตัดโค่นนั้นโดยอาจทด
ส่วนเปลือกและกระพี้) นอกเหนือจากตาไม้ประเภทตาแตกหรือตาหลุด
แล้วยังมีลักษณะทางกายภาพประเภทอื่นๆบนเนื้อไม้ที่เป็นตำาหนิ อาทิ
รูมอดและร่องรอยการทำาลายเนื้อไม้จากแมลงกัดเจาะประเภทต่างๆ,
การเสื่อมสภาพจากรา เช่น ราผุ ราผิว หรือ ราเสียสี, เนื้อไม้แตกร้าว
เนื่องจากการแลกเปลี่ยนความชื้นที่บริเวณปลายไม้ End check หรือที่
ผิว Surface check เป็นต้น
กระพี้เป็นส่วนประกอบของไม้ที่ยังมีชีวิตในขณะที่ตัดโค่น ประกอบด้วย
ท่อลำาเลียงน้ำาและอาหารซึ่งยังทำางานอยู่เพื่อการเจริญเติบโตของต้น
กระพี้มีลักษณะอ่อนนุ่มและเป็นแหล่งอาหาร/เจริญเติบโต/เจริญพันธุ์
ที่เหมาะสมของศัตรูทำาลายไม้จึงพบว่าส่วนกระพี้เป็นบริเวณที่ถูกทำาลาย
โดยศัตรูทำาลายไม้มากแม้แต่ส่วนกระพี้ของไม้สักซึ่งกล่าวกันว่าทนทาน
ต่อการทำาลายโดยปลวกและแมลงกัดเจาะก็ตาม นอกเหนือจากการ
ทำาลายโดยศัตรูทำาลายไม้แล้วความหนาแน่นที่ต่ำากว่าบริเวณเนื้อไม้
ทำาให้มีผลต่อการทำางานตกแต่งผิวในงานสถาปัตยกรรมและการตกแต่ง
รวมทั้งส่วนกระพี้ยังพร่องคุณสมบัติเชิงกลในเชิงโครงสร้างเนื่องจาก
อายุ อาจกล่าวได้ว่านอกจากข้อจำากัดทางคุณสมบัติทางกายภาพแล้ว
ยังมีข้อจำากัดด้านคุณสมบัติเชิงกลอีกด้วยซึ่งหากพิจารณารายการ
ประกอบแบบและข้อกำาหนดทั่วไปในการก่อสร้าง General specification
โดยทั่วไปจะพบว่าระบุว่ากระพี้เป็นส่วนที่เป็นตำาหนิและไม่อนุญาตให้
ใช้สำาหรับองค์ประกอบทางโครงสร้าง
ข้อสังเกตสำาคัญอีกประการหนึ่งเกี่ยวกับวัสดุไม้ คือ วัสดุไม้ควรต้อง
ได้รับการอบ 11 ก่อนนำามาใช้งานหรือไม่ ซึ่งควรจะทำาความเข้าใจกัน
ก่อนว่า “เหตุใดจึงต้องอบไม้” ไม้เมื่อตัดโค่นแล้วจะคายน้ำาออกจน
สมดุลกับความชื้นในสภาพแวดล้อมของไม้นั้น กระบวนการคายน้ำาจะ
เริ่มต้นจากน้ำา Free water ซึ่งอยู่ในช่องว่างระหว่างเซลล์ Cell cavity
ก่อน ในขั้นตอนนี้น้ำาหนักของไม้จะลดลงแต่ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลง
ทางขนาด 12 และรูปทรง 13 (การเปลี่ยนแปลงทางรูปทรงเกิดจากความ
ไม่สมดุลของการเปลี่ยนแปลงทางขนาดในระนาบรัศมี14 กับระนาบผิว
สัมผัส 15 ) จนเมื่อถึงจุดอิ่มตัว FSP-Fiber saturation point (หมายถึง
จุดอิ่มตัวของน้ำาในเซลล์) น้ำา Free water ซึ่งอยู่ในช่องว่างระหว่าง
เซลล์16 ถูกคายออกจนหมดไป น้ำา Bound water ซึ่งอิ่มอยู่ในเซลล์จึง
เริ่มถูกคายออก ซึ่งการคายออกของน้ำาที่อิ่มตัวอยู่ในเซลล์ทำาให้เซลล์
Heartwood is the most useful portion of a tree. The optimal
heartwood should be devoid of knots, which may fracture
or fall off. This may directly affect the mechanical properties
of the lumber material in structural engineering. It has an
undeniable impact on the durability and attractiveness of
buildings. Moreover, working with these knots, even if they
are not broken or falling off, may be a hindrance for certain
types of work, thereby influencing the quality of the work.
The tree’s tendrils are its knots. Lumber from aged pre-falling
trees and of larger size has more processing options by
avoiding the near sapwood and bark, resulting in fewer knot
defects or non-knot appearances, or the knot with no defect
that may cause significant damage (the circumference of
the trunk in the middle of the felled tree trunk is the size of
the felled tree). Other physical characteristics of defective
heartwood include moth holes and traces of heartwood
damage caused by various types of insect borers; fungal
deterioration such as rot, mold, or discoloration; heartwood
cracks caused by moisture exchange at the end check or
surface check, etc.
Sapwood is the vegetative portion of the tree when it is cut
down. It contains xylems, the vessels or conduits that transport
water and nutrients, which are still active for plant development.
Sapwood is soft and an ideal sustenance, growth, and
reproduction source for wood-destroying organisms. Even
the sapwood of teak, which is reputed to be resistant to
wood pests and insect borers, has been found to be the
most susceptible to infestation by wood pests. In addition
to being harmed by insects, the wood’s lower density effects
the surface finish in architecture and decoration, and the
sapwood loses its mechanical properties as it ages. In addition
to these mechanical property restrictions, there are additional
mechanical property restrictions that, according to the general
construction requirements and specifications, identify sapwood
as a defect component and prohibit its use in structural
applications.
Before using wood materials, it is essential to determine
whether or not they must be cured. It must first be understood
why drying the wood is necessary. When wood is cut
down, it dehydrates until its moisture content matches that
of its surroundings. The process of dehydration begins with
unrestricted water in the cell cavity. At this stage, the weight
of the wood decreases, but there is no change in size or shape
(the shape change is caused by the dimensional imbalance
changes in the radial plane and the tangent plane) until the
wood reaches the FSP (fiber saturation point), or the point of
intracellular water saturation. The intercellular space’s free
water is discharged. Saturated, bonded water in the cell begins
to be released until it is gone. In addition to the change in
weight, the evaporation of the saturated water within the cell
causes the cell to begin to change in size and shape. The