WEERBARSTIG HUURBELEID - Vastgoedkennis

langere termijn te voeren beleid (Van der Schaar, 2004). In een interview draagt hij nog andere
oplossingen aan, zoals de introductie van nieuwe contractsoorten binnen een gereguleerd
systeem, waarbij huurder en verhuurder afspraken kunnen maken over een lage aanvangshuur
en hoge huurstijgingen, of net andersom. Alleen de zekerheid voor huurder en verhuurder zou
al een verbetering ten opzichte van de huidige situatie zijn, waarin de minister de
huurverhoging bepaalt (interview Van der Schaar).
Het is raadzaam om eens goed na te denken over het op langere termijn te voeren huurbeleid.
De pogingen van minister Dekker om het beleid te hervormen waren dapper, maar lijken
uiteindelijk niet veel te zullen uithalen. Daarnaast zou er met de plannen van Dekker geen
afstand worden gedaan van de grootste zwakte van het Nederlandse huurbeleid, namelijk de
opdeling in een gereguleerd en geliberaliseerde marktdeel op grond van een harde
liberalisatiegrens die om onduidelijke redenen vooral op oppervlakte is gebaseerd. Waarom zou
een kleine woning niet, en een grote woning wel op de vrije markt mogen worden verhandeld?
Op termijn moet van deze scheiding afstand worden gedaan. Een volledige gereguleerd
systeem met ruimte voor marktwerking verdient zelfs nog de voorkeur boven deze marktdeling,
die niet op rationele gronden kan worden gemotiveerd.
Het is raadzaam om binnen een gedifferentieerd model ook ruimte te laten voor vrije
marktwerking over de hele breedte van de markt, zodat de consumenten zelf kunnen bepalen
voor wat voor woningtype en waar zij veel willen betalen. Dit komt de dynamiek van de markt
ten goede. In de praktijk kan dit al gauw categorisering van het beleid inhouden, zoals dit in
Engeland het geval is. Het is echter de vraag in hoeverre het Angelsaksische
woningmarktmodel te prefereren valt boven het continentale model, afgezien van die kleine
stadsappartementen. Het lijkt beter om aan te sluiten bij het Duitse model, waarbij de
categorisering is gekoppeld aan de woning, en niet een het soort verhuurder. Hier is ruimte
voor een vrije totstandkoming van de aanvangshuurprijs over het hele spectrum van kleine tot
grote woningen, terwijl sociale huurcontracten gereguleerd zijn. In dit model kan recht worden
gedaan aan het ondernemerschap van particuliere verhuurders, de gekoesterde hybride status
van de woningcorporaties, en bovenal aan de vraag naar compacte woonruimte in het centrum
van de stad. Hiernaast kan – wanneer de politiek dit wenselijk vindt – 75% van de markt
gereguleerd blijven, en de sociale huursector een sociale huursector blijven.
116